Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Καλή χρονιά!

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ευχές για το νέο έτος από την Αυστραλία

Ευχές για καλή χρονιά στέλνουν από το μακρινό Σίδνεϊ της Αυστραλίας οι οικογένειες τεσσάρων συμπατριωτών μας (Θανάσης -Θανάσης- Γιώργος Λογοθέτης και Jill Baran)

Στη φώτο τους βλέπουμε
να απολαμβάνουν τη ...σκιά-ας μη ξεχνάμε ότι στην Αυστραλία είναι "ντάλα" καλοκαίρι- μετά από το χριστουγεννιάτικο φαγοπότι τους.

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις...

Ο Δάσκαλος και οι μαθητές του σχολείου μας σας εύχονται...

Καλά Χριστούγεννα!

Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος ...1974


(Η φωτογραφία είναι από τη Χριστουγεννιάτικη σχολική μας γιορτή του 1973.
Διακρίνονται: Άγιος Βασίλης ο Γιάννης Παναγιωτούρος, ο δάσκαλός μας Θανάσης Παπαγεωργίου, Ντέμπη Μπαζιάνου, Γιώτα Σίτελη, Ρίνα Μαρινάκου, Γιάννης Κωνσταντέλλος, Γιάννης Μίλλης,Τζοένη Μπαζιάνου, Καίτη και Γιώργος Καραχάλιος,Βασιλική Σίτελη. Πιο πίσω μόλις και ξεχωρίζουν:Χριστόφορος Σίτελης, Τάκης Μαρινάκος, Γιάννης Λογοθέτης και Τάκης Λογοθέτης.)
Διαβάστε περισσότερα...

Ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς

(της Έφης Χαλούλου-Λογοθέτη)

Α. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ


1.Το χριστόξυλο(Μακεδονία)


Στα χωριά της Μακεδονίας τις παραμονές των Χριστουγέννων ο νοικοκύρης του σπιτιού ψάχνει στα χωράφια του να βρει το πιο γερό και χοντρό ξύλο. Αυτό το πάει σπίτι του και θα καεί στο τζάκι του σπιτιού όλο το δωδεκαήμερο των γιορτών . Αυτό είναι το χριστόξυλο. ¨όταν την παραμονή των Χριστουγέννων μαζευτεί όλη η οικογένεια μπροστά στο τζάκι ανάβουν το χριστόξυλο . Ο λαός λέει ότι καίγεται και ζεσταίνεται ο μικρός Χριστούλης που μόλις γεννήθηκε.

2.Το χριστόψωμο

Είναι το ψωμί που φτιάχνουν οι γυναίκες στα μέρη μας αλλά και σε όλες σχεδόν της περιοχες της πατρίδας μας. Μάλιστα χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή. Το ζύμωμα είναι μια ολόκληρη ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι , ροδόνερο , μέλι , σουσάμι, κανέλα και γαρύφαλλο. Ζυμώνουν όλα τα υλικά για πολλή ώρα. Παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό και λωρίδες από ζύμη , τις οποίες βάζουν πάνω στην κουλούρα. Στο κέντρο βάζουν ένα καρύδι άσπαστο και στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν με το μαχαίρι λουλούδια ,φύλλα, καρπούς. Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι το χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα δίνοντας πολλές ευχές.

3.Τα σπάργανα του Χριστού.
Είναι ένα έθιμο της Ηπείρου. Οι γυναίκες ετοιμάζουν ζύμη την οποία και ανοίγουν σε λεπτά φύλλα. Τα στεγνώνουν στο φούρνο . Στη συνέχεια στρώνουν ένα ένα φύλλο σε μεγάλο ταψί ρίχνοντας ανάμεσά τους ψιλοκομμένους ξηρούς καρπούς , αμύγδαλα , καρύδια , κουκουνάρι , κανέλα , ζάχαρη. Το κόβουν σε κομμάτια και τα τρώνε την παραμονή των Χριστουγέννων.


Β. ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

1. Οι καλικά
ντζαροι

Οι ζαβολιάρηδες καλικάντζαροι ανεβαίνουν στη γη από την παραμονή των Χριστουγέννων ως τα Θεοφάνια. Όλο τον υπόλοιπο χρόνο ζουν στο βάθος της γης , όπου πριονίζουν το δέντρο στο οποίο στηρίζεται η γη μας. Παραμονή λοιπόν των Χριστουγέννων το δέντρο είναι έτοιμο να πέσει , η γη είναι έτοιμη να γκρεμιστεί και οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στην επιφάνεια της.
Δώδεκα νύχτες πηδούν , χορεύουν και αλωνίζουν παντού. Τρυπώνουν στα σπίτια , ανακατεύουν το σπίτι , τα δωμάτια, την κουζίνα, ανοίγουν τα ντουλάπια και τα πετάνε όλα κάτω. Αν βρουν κάποιον στο δρόμο τον πειράζουν και , αν αυτός τους μιλήσει , τότε του παίρνουν τη μιλιά του!!!!
Οι καλικάτζαροι φοβούνται τη φωτιά και έτσι οι άνθρωποι τα βράδια κρατούν αναμμένα τα τζάκια. Μάλιστα βάζουν και ένα κόσκινο έξω από την πόρτα του σπιτιού τους. Οι καλικάτζαροι βλέποντας το κόσκινο θα αρχίσουν να μετρούν μια μια τις τρύπες. Καθυστερούν μέχρι να τις μετρήσουν όλες και μόλις ακούσουν τα λάλημα του κόκορα γίνονται καπνός. Βλέπετε , φοβούνται την ημέρα να εμφανιστούν.
Τη μέρα όμως των Φώτων ξανατρυπώνουν πάλι κάτω από τη γη λέγοντας :
«φύγετε να φεύγουμε , έρχετ΄ο παπάς με την αγιαστούρα και με τη βρεχτούρα του»
Κάτω από τη γη όμως τι να δουν!!!! Ο κορμός του δέντρου που στηρίζει τη γη έχει ξαναθρέψει!!!!!Έτσι αρχίζουν και πάλι να τον πριονίζουν.


Γ. ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

1.Το έθιμο της βασιλόπιτας

Όταν ο άγιος Βασίλειος ήταν επίσκοπος στην Καισάρεια οι κάτοικοι υποχρεώθηκαννα πληρώσουν μεγάλους φόρους , κάτι όμως που ήταν αδύνατο αφού ήταν φτωχοί. Απελπισμένοι έτρεξαν να ζητήσουν βοήθεια από τον άγιο Βασίλειο.
«Φέρετε ό,τι πολύτιμο έχετε», τους είπε.
Τα έφεραν λοιπόν και όλοι μαζί πήγαν στο διοικητή. Ο άγιος κατάφερε να τον πείσει να μην πληρώσουν και έτσι ο διοικητής δεν πήρε τίποτα.
Πώς τώρα όμως ο άγιος Βασίλειος να επιστρέψει στον καθένα αυτό που είχε φέρει , αφού δεν μπορούσε να βρει ποιο είναι ποιανού; Τότε είπε στους κατοίκους να φτιάξουν πίτες και μέσα σε καθεμιά έβαλε και ένα αντικείμενο και τις μοίρασε στους κατοίκους.
Από τότε έμεινε συνήθεια να φτιάχνουμε πίτες και να βάζουμε μέσα νομίσματα. Οι πίτες αυτές ονομάστηκαν βασιλόπιτες από το όνομα του Αγίου Βασιλείου.

2. Το ποδαρικό

Είναι ένα έθιμο που το τελετουργικό της είναι διαφορετικό από περιοχή σε περιοχή στην Ελλάδα.
Στην Κρήτη , παίρνουν το αμίλητο νερό με ησυχία και μπαίνουν στο σπίτι λέγοντας «όπως το νερό είναι δροσερό , έτσι να είναι και τα χείλη μας»
Στην Αμοργό , όποιος κάνει ποδαρικό κρατάει μια εικόνα λέγοντας «μέσα καλό , έξω κακό».Ύστερα σπάει ένα ρόδι και όπως χύνονται έξω οι σπόροι έτσι το σπίτι να ξεχειλίσει από ευτυχία και πλούτη.

3.Οι κολόνιες

Στην Κεφαλονιά οι κάτοικοι του νησιού βγαίνουν στους δρόμους κρατώντας κολόνια και ραίνουν ο ένας τον άλλον λέγοντας «Ήρθαμε με ρόδα και ανθούς να σας ειπούμε χρόνους πολλούς» Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Καλά Χριστούγεννα !!!

Να 'μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του..

Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να 'μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

(Κωστής Παλαμάς)
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Ο "Κεραυνός" Καστρίου παίζει μπάλα στην Αθήνα

Καστρίτικος ποδοσφαιρικός αγώνας έγινε σήμερα το μεσημέρι σε γήπεδο 5Χ5 στο Χαλάνδρι.

Καστριτοχωρίτες, με πρωτοβουλία του Συλλόγου μας της Αθήνας, συναντήθηκαν και για δυο ώρες περίπου έριξαν… τις κλωτσιές μας ξεδιπλώνοντας το ποδοσφαιρικό τους ταλέντο…

Ωραίο θέαμα, σπουδάιες φάσεις, εντυπωσιακά γκολ!

Μη μας ρωτήσετε για το αποτέλεσμα … Μικρή σημασία έχει άλλωστε....

Αυτό που μετράει, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι η χαρά του παιχνιδιού και της παρέας.

Και για υστερόγραφο ... το μικρό βίντεο που ετοιμάσαμε.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικες ευχές από το Τορόντο


Τις ευχές τους για καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος στέλνουν στους απανταχού Καρατουλιάνους - μέσω του blog μας - ο Στέλιος Κωνσταντέλλος, η Άννα Λαμπίρη και η κόρη της Χρυσούλα από το Τορόντο του Καναδά.

Εκφράζοντας τις ευχαριστίες μας προς το Στέλιο για το mail με τη φώτο που βλέπετε αλλά και για τα καλά του λόγια, παρακαλούμε όλους τους συμπατριώτες μας να στείλουν τις δικές τους φώτο ή τις ευχές τους προκειμένου να τις δημοσιεύσουμε Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικη μουσική εκδήλωση στο Καστρί

Ανήμερα των Χριστουγέννων (25-12-2010) στις 9:30 το βράδυ, ο εξωραϊστικός και φιλοτεχνικός σύλλογος νέων Καστρίου οργανώνει μουσική εκδήλωση στο κλειστό γυμναστήριο του Γυμνασίου-Λυκείου Καστρίου (φώτο).

Μέλη του συλλόγου και νέοι απ΄όλα τα Καστριτοχώρια θα παίξουν ζωντανή μουσική. Στα πλαίσια της εκδήλωσης θα γίνει λαχειοφόρος κλήρωση με πλούσια δώρα.

Σας περιμένουμε όλους για να κλείσουμε τη χρονιά με πολύ τραγούδι και χορό.

Από το Δ.Σ του συλλόγου


Υ.Γ Η περσινή πασχαλιάτικη εκδήλωση του Συλλόγου στον ίδιο χώρο είναι εδώ
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Εμείς που γεννηθήκαμε πριν το 1980, είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή…

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί…Eμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..

Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.

Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.

Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ…
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί….

Από το newsbeast Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Το Σχολείο μας εκπέμπει S.O.S




Έτσι είναι σήμερα το Δημοτικό μας Σχολείο.

Για να το δούμε καλύτερα...





Γενιές Καρατουλιάνων μάθαμε εδώ τα πρώτα μας Γράμματα. Το κουδούνι χτύπησε για τελευταία φορά πριν 35 χρόνια. Από τον Ιούνιο του 1975 παραμένει κλειστό ...

Το προαύλιο γεμάτο ξερόκλαδα και εγκατάλειψη ...

Πίσω από τα δέντρα και τα αναρριχητικά μαντεύεις τις τουαλέτες και την ¨κατόγα"

Τα βάτα ορίζουν τον τόπο και το τυλίγουν απειλητικά..

... ως τους ξεφτισμένους τοίχους και τη σκεπή που "μπάζει"

Ας το "καμαρώσουμε" και εκ των έσω ...

Οι τοίχοι ραγισμένοι και αραχνιασμένοι.Το πάτωμα τριζοβολάει έτοιμο να καταρρεύσει

Μόνο ο Μέγας Αλέξανδρος στέκει ακόμα αξιοπρεπής. Περήφανος και σκονισμένος. Όσο για το γραφείο του δασκάλου ... τα σχόλια δικά σας.


Αμέριμνοι περνάμε από δίπλα του.... Χωρίς να προσέχουμε την κλίση και τις "ραγάδες" στο δρόμο που τροφοδοτούν με άφθονα νερά τα θεμέλια του και αργά αλλά σταθερά το βουλιάζουν...

--------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι εικόνες μιλούν από μόνες του .... Αν δεν κάνουμε κάτι - όλοι μαζί- το σχολείο μας θα καταρρεύσει
Το συζητήσαμε το θέμα προχθές στο χωριό.
Μάθαμε ότι πριν από δυο χρόνια είχε γίνει μελέτη από την τεχνική υπηρεσία της Νομαρχίας Αρκαδίας η οποία πρότεινε τις εξής άμεσες ενέργειες:
1. " Ρύθμιση" των νερών που πέφτουν από το δρόμο στα θεμέλια
2. Αλλαγή σκεπής και
3. Αντικατάσταση του πατώματος με "πλάκα"

Δυστυχώς όμως η μελέτη χάθηκε στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας και τα 20.000 ευρώ που προέβλεπε ως πρώτη δόση για να ξεκινήσουν τα έργα δεν έφτασαν ποτέ στο χωριό.

Στις προθέσεις του νέου μας προέδρου, Κώστα Λυμπέρη, είναι να αναδείξει το θέμα και να θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την υλοποίηση του έργου. Άλλωστε η συγκυρία είναι ευνοϊκή αν σκεφτούμε ότι ο νέος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου , ο Πέτρος Τατούλης, είναι πατριώτης μας και είμαστε σίγουροι ότι θα δείξει ευαισθησία, ενδιαφέρον και δε θα ξεχάσει ότι το Καράτουλα στις πρόσφατες Αυτοδιοικητικές εκλογές τον τίμησε με το 100% των ψήφων του. Διαβάστε περισσότερα...