Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

Για τον Δημήτρη Σωμάκη

Ο Δημήτρης Σωμάκης, έσβησε ξαφνικά στο σπίτι του στην Αθήνα και από χθές το μεσημέρι αναπαύεται στην αγκαλιά της ιδιαίτερης πατρίδας του, της γης του Μεσολογγίου, που τόσο αγαπούσε.

Αλλά δεν αγαπούσε μόνο το Μεσολόγι, ο Δημήτρης. Η σχεση του με το Καράτουλα, το χωριό μας, το χωριό της αγαπημένης του Ξένης Κωνσταντέλλου  ήταν ιδιάιτερη και πάντα έβρισκε  ευκαιρίες να το επισκέπτεται και να βρίσκεται  με τους αγαπημένους του Καρατουλιάνους που μετά από 43 χρόνια γαμπρός του χωριού μας μάς ένιωθε και τον νιώθαμε δικό μας άνθρωπο.

Ο Δημήτρης με την  Ξένη πρωτοσυναντήθηκαν  φοιτητές στα σκαλιά της Νομικής Αθηνών στα τραπεζάκια των φοιτητικών παρατάξεων και ερωτεύτηκαν στα φοιτητικά αμφιθέατρα της Πανεπιστημιούπολης του Ζωγράφου κάπου στα μέσα  της δεκαετίας του 70. Από τότε έγιναν αχώριστο ζευγάρι και δημιούργησαν μια ωραία οικογένεια με δύο εξαιρετικά παιδιά τον Γιώργο και την Πηνελόπη που ακολούθησαν όπως και οι γονείς τους νομικές σπουδές και σήμερα ασκούν με επιτυχία το επάγγελμα του δικηγόρου.

Άνθρωπος ήρεμος, ο Δημήτρης, ευδιάθετος, με πλατύ χαμόγελο και λεπτό χιούμορ, γεμάτος καλοσύνη, υπήρξε ιδανικός σύζυγος και εξαίρετος οικογενειάρχης.  

Ενεργός πολίτης, εντονα πολιτικοποιημένος απο τα φοιτητικά του  και πάνω από όλα βαθιά δημοκράτης. 

Ο λόγος του νηφάλιος, χωρίς οξύτητα κέρδιζε τον συνομιλητή γιατί ήταν πάντα με επιχειρήματα που προέρχονταν από τη  μελέτη της νομικής και πολιτικής επιστήμης, τη γνώση της ελληνικής γλώσσας,  αλλά και από την ενασχόλησή του με τα καθημερινά ζητήματα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητα.

Στη σύζυγό του Ξένη, στα παιδιά του τον Γιώργο και την Πηνελόπη, θερμά συλλυπητήρια με την ευχή να ζήσουν και να τον θυμούντια με αγάπη.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Λίγα λόγια για το Δημήτρη Σωμάκη όπως δημοσιεύτηκαν σε μεσολογγίτικο ειδησεογραφικό μέσο που είναι εδώ 

Ο Δημήτρης Σωμάκης γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1953 όπου και τελείωσε την Παλαμαϊκή.
 Σπούδασε Πολιτικές και Νομικές επιστήμες στη Νομική Αθηνών. 
 Από φοιτητής μετείχε ενεργά στο μεταπολιτευτικό Φοιτητικό κίνημα και εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος του συλλόγου φοιτητών. 
 Πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Εταιρίας Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας με ουσιαστική συμβολή στα προγράμματα αποασηλοποίησης. 
 Επί πέντε έτη διετέλεσε Αντιπρόεδρος της ΕΠΑΨΥ. 
Στον ΟΑΕΔ εργάστηκε επί σειρά ετών επικεφαλής των Τομέων ΕπαγγελματικήςΕκαπίδευσης και κατάρτισης, διευρύνοντας μάλιστα το δίκτυο των υπηρεσιών του Οργανισμού στον νομό με την ίδρυση σχολής στο Μεσολόγγι.
 Εκπροσώπησε τον ΟΑΕΔ  σε διάφορες κοινοτικές πρωτοβουλίες (YOUTHSTART, IQUAL κλπ.) με σημαντικά αποτελέσματα στην δημιουργία συστήματος πιστοποίησης των επαγγελματικών προσόντων, στη δημιουργία καινοτόμων μεθόδων ένταξης των νέων στην εργασία κλπ. 
 Διετέλεσε Αιρετό μέλος στα προεδρεία της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών του ΟΑΕΔ. και Αιρετό μέλος του Α’ Υπηρεσιακού Συμβουλίου του ΟΕΑΔ. Τ
ο 2007 ήταν υποψήφιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το ΠΑΣΟΚ. 
 Ασκούσε παράλληλα και το επάγγελμά του δικηγόρου.







Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Αντώνης Ντούμος: Ένας μεταξωτός άνθρωπος

Το θλιμμένο μεσημέρι της Τρίτης 26 Οκτωβρίου συγγενείς και φίλοι αποχαιρετίσαμε από το Α΄Νεκροταφείο της Αθήνας έναν σπουδαίο συμπατριώτη μας, τον Καστρίτη δικηγόρο Αντώνη Ντούμο, ο οποίος έφυγε στα 60 του χτυπημένος από  καρκίνο. 

Ήρεμος, γλυκός και ευαίσθητος άνθρωπος ο Αντώνης, βαθιά δημοκράτης, λαμπρός επιστήμονας και ακέραιος χαρακτήρας με λεπτό χιούμορ και απλότητα ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από τους Καστριτοχωρίτες, από τους συναδέλφους του αλλά και όλους όσους είχαν την τύχη να τον γνώρισουν στην κοινωνική και επαγγελματική του ζωή. 

Τρυφερός και απαλός όχι μόνο με τη σύζυγό του Λέτα που λάτρευε αλλά και με τους αγαπημένους τους συγγενείς και φίλους, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και κυρίως δίχως ίχνος επιθετικής ειρωνείας που πληγώνει.

 Ένας μεταξωτός άνθρωπος…. ένας από αυτούς που ο Νίκος Καρούζος τους περιγράφει ως εξής: 

 Οι «μεταξωτοί άνθρωποι», λοιπόν. Που μιλούν ελάχιστα για τον εαυτό τους. Που χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων. Που δεν σπεύδουν χαιρέκακα να «κάνουν πλάκα», δήθεν χαριεντιζόμενοι, με εξωτερικά γνωρίσματα που πονάνε τους άλλους... Εκείνοι, που δεν σπερμολογούν διακινώντας φήμες. Εκείνοι που υπερασπίζονται σθεναρά κάποιον απόντα όταν λοιδορείται σε μια παρέα, χωρίς να είναι φίλος τους, αλλά επειδή νιώθουν ότι αδικείται... Οι μεταξωτοί άνθρωποι. Όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά... Υπεράνθρωποι; Όχι. Απλώς, μεταξωτοί... Φαίνονται από μακριά. Αρκεί να προσέξεις «μικρές», «ασήμαντες» κινήσεις στο φέρεσθαι των ανθρώπων... 

Αυτός ήταν ο Αντώνης Ντούμος, ο δικός μας Αντώνης…Ένας μεταξωτός άνθρωπος! 

Στην Λέτα, θερμά συλλυπητήρια με  την ευχή να ζει και να τον θυμάται με αγάπη!














Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2021

Βασίλειος Α. Παντελής (2 Μαΐου1944-11 Σεπτεμβρίου 2021 )

Είναι  παράλειψη που αν και πέρασε ένας μήνας από τότε που έφυγε ο αγαπημένος συμπατριώτης μας  Βασίλης Παντελής δεν βρήκαμε το χρόνο να γράψουμε δυο κουβέντες και ζητάμε συγνώμη γι αυτό.

"Πούσκας" ήταν το παρατσούκλι του Βασίλη. Έτσι τον φώναζαν οι φίλοι του και οι συμπατριώτες μας, οι Καρατουλιάνοι,  στο Σικάγο. Και του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι  από τον σπουδαίο Ούγγρο ποδοσφαιριστή και μετέπειτα προπονητή που έφτασε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλευ. Γιατί  ο Βασίλης, είχε μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο σε όλη του τη ζωή, από το να παίζει και να προπονεί ομάδες των τοπικών ελληνικών πρωταθλημάτων του Σικάγου μέχρι τις φωνές στην τηλεόραση όταν παρακολουθούσε στο σπίτι με φίλους ποδοσφαιρικούς αγώνες. 

 Ο Βασίλης γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1944 στο Καράτουλα από τον Αντώνιο και τη Μαρία Παντελή. Αγαπημένος σύζυγος της Μαρίας (Νταβέλου) από το Κιβέρι στα 50 χρόνια γάμου. Αγαπημένος πατέρας της Μαρίας Χασάπης, του Τόνι (Τζένη) Παντελή και του Γκας (Κωνσταντίνα) Παντελή. Αγαπημένος παππούς του Παρασκευά, του Βασίλη, του Βασίλη, της Μαρίας και της Κατερίνας. Αγαπημένος αδελφός της Ελένης (ο αείμνηστος Γιάννης), ο αείμνηστος Μπρους (Γεωργία) και ο αείμνηστος Δημήτρης (Δήμητρα). Περήφανος θείος πολλών ανιψιών και ανιψιών. 

Ο Βασίλης λάτρευε τα εγγόνια του και του άρεσε πολύ να περνάει χρόνο μαζί τους. Του άρεσε ακόμα να περνά τη μέρα του στην αυλή, φροντίζοντας τον κήπο και τα σταφύλια του. 

 Λάτρης του χωριού μας ο Βασίλης και πρώτος στα καρατουλιάνικα γλέντια όταν βρισκόταν στο χωριό αλλά και στο Σικάγο όπως στα «πικ-νικ» που κάνανε οι «Αμερικάνοι μας » στις 4 Ιούλιου (Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ) στο πάρκο (Robinson Woods South  από όπου και οι φωτογραφίες ή το φθινόπωρο (αρχές Οκτωβρίου) όπου ξαναμαζεύονταν οι Καρατουλιάνοι στον ίδιο χώρο, αυτή την φορά όμως για Γίδα βραστή με φλισκούνι....

Στη σύζυγό του Βασίλη, στα παιδιά και στα εγγόνια του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια με την ευχή να ζήσουν και να τον θυμόνται με αγάπη.

Πολλές πληροφορίες τις πήραμε από εδώ







Διαβάστε περισσότερα...