Να τα πούμε;

Χαρούμενες παιδικές φωνές, φουσκωμένες απ΄το τρέξιμο αλλά και το άγχος να προλάβουν, λένε τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς:
«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά…»

Οι πόρτες των σπιτιών ορθάνοιχτές.
Σαν τις καρδιές !
Μικρά φιλοδωρήματα: Πενηνταράκια, δραχμές, στην καλύτερη περίπτωση διφραγκάκια!
Και φιλέματα: Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, πορτοκάλια, μήλα…

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με αγάπη!

Το βράδυ της Παραμονής χαρτάκι. Έτσι για το καλό!
Συγκέντρωση στα Παναρεταίικα.
Η μεγάλη σάλα, χαρτοπαιχτική λέσχη. Στο κεντρικό τραπέζι οι μεγαλύτεροι. Παραδίπλα εμείς οι μικρότεροι να μαθαίνουμε την πρόσθεση και την αριθμητική με τη Τριανταμία και το Στούκυ…
Και στις κατσαρόλες να βράζουν τα χοιρινά και οι μυρωδιές να ανακατεύονται με τη μοσχοβολιά του ασβέστη που ασπρίζει τους τοίχους και τις αυλές και τις κάνει να λαμποκοπούνε στο φως.

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με χρώματα και μυρωδιές!

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η εκκλησιά φωταγωγημένη. Χαρούμενα πρόσωπα!
Γιορτινά ρούχα και καθαρά παπούτσια. Οι γυναίκες τα αλλάζουν πριν μπουν στην εκκλησία. Τα παλιά για το περπάτημα τα αφήνουν στο παράθυρο απ' έξω

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με εικόνες!

Ο παπα-Διαμαντάκος με τη βυζαντινή του μεγαλοπρέπεια και τη βροντώδη φωνή του να ψάλλει : «Δόξα σοι τω δείξαντι το φως …» και ο κεντρικός πολυέλαιος τηρώντας το έθιμο να αιωρείται πάνω απ’ τα κεφάλια μας, για το καλό της νέας χρονιάς…

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με παραδόσεις και μουσικές!

Και ο Αη Βασίλης κατεβαίνοντας, ψηλά από το Μαλεβό, όλοι τον βλέπαμε , να γλιστρά αθόρυβα στις καμινάδες και στα όνειρα και να μας τα γεμίζει με αισιοδοξία και ελπίδα για τις νέες δεκαετίες του 60 , του 70 και του 80 που έρχονταν.

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με όνειρα!

Τόσα χρόνια πάνε από τότε. Μπορεί να χάσαμε το μέτρημα, οι αναμνήσεις όμως μένουν ακόμα ζωντανές για να μας θυμίζουν εκείνες τις αξέχαστες παιδικές Πρωτοχρονιές μας.

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους!
Με υγεία και ευτυχία το 2012!

Υ.Γ: Μεθιστολόγηση αυτού εδώ του άρθρου που είχε δημοσιευθεί πριν δύο χρόνια

Διαβάστε περισσότερα...

Πλατεία Καράτουλα- Αύγουστος 2011

Διαβάστε περισσότερα...

Το συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη

Τη γνωστή νουβέλα του συμπατριώτη μας συγγραφέα Θανάση Βαλτινού "Το συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη" παρουσιάζει η Θεατρική Σκηνή σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνίου και
μουσική Ευανθίας Ρεμπούτσικα.

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Ανδρέα Κορδοπάτη από το χωριό Δάρα Μαντινείας που μας μιλάει για τις περιπέτειες που πέρασε όταν το 1903 αποφάσισε να φύγει μετανάστης για την Αμερική, ακολουθώντας τους χιλιάδες μετανάστες από όλη την Ελλάδα και κυρίως από την Πελοπόννησο. Σε μια ταραγμένη Ελλάδα -πόλεμος του 1897- στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ο ξενιτεμός στη «γη της επαγγελίας» ήταν ένα όνειρο που κυνηγούσαν όλοι με κάθε θυσία. Έτσι ο Κορδοπάτης, βγήκε παράνομα στην Αμερική και έζησε κυνηγημένος λαθρομετανάστης σε πολλές πολιτείες.

Πληροφορίες για τη θεατρική παράσταση

Θεατρική Σκηνή
Νάξου 84, Πλ. Κολιάτσου,

Τετάρτη 20.00
Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 21.15
Κυριακή 20.00

Είσοδος 20€
Φοιτητικό 15€

Διαβάστε περισσότερα...

Για το γελαστό παιδί

Ο Γιώργος ο Τσουλουχάς από τη Νέα Χώρα ήταν ένα ψηλόλιγνο παλικάρι είκοσι χρονών. Είχε τελειώσει το στρατό και έκανε όνειρα για τη ζωή. Του άρεσε το χωριό και τα καλοκαίρια τα περνούσε εκεί. Είχε φίλους. Πολλούς φίλους. Με τα Καρατουλάκια η σχέση του ήταν ξεχωριστή. Παντού μαζί …

Στο ποτάμι

Στην πλατεία

Στα γλέντια

Στο Καστρί

Χτες το βράδυ οδηγούσε στο δρόμο Άστρους - Λεωνιδίου. Στο Κρυονέρι, το αυτοκίνητο βούτηξε στο γκρεμό και ο Γιώργος πέταξε στα σύννεφα.

Θα μας λείψεις Γιώργο …




Διαβάστε περισσότερα...

Αύγουστος 2011

Σας χρωστάω κάτι φωτογραφίες από τον περασμένο Αύγουστο και σήμερα που βρήκα το χρόνο τις ανέβασα

ΚΑΡΑΤΟΥΛΙΑΝΟΙ -ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

Διαβάστε περισσότερα...

Σήμερα το πρωί...

Από την πλατεία του Καστρίου το Ξεροκάμπι
Φώτο: Σταματίνα Ποντίκη

Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΙ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ. ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟ

Σύζυγος, πατέρας, καθηγητής, αντιπρύτανης, πρόεδρος. Μια δυναμική προσωπικότητα ή αλλιώς μια ήρεμη δύναμη με πολλαπλούς ρόλους. Γεννήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας, έμεινε στο Άστρος, σπούδασε στην Αθήνα και το εξωτερικό, παντρεύτηκε και έκανε δύο κόρες. Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στις 29 Απριλίου 1999. Ιωάννης Δρακόπουλος

Ο Ιωάννης Δρακόπουλος διετέλεσε..

...αντιπρύτανης και πρόεδρος του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων και Έρευνας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Γεωδαισίας και Γεωφυσικής της Ελλάδα, καθώς και τιμητικός μέλος της IUGG και ESC. Εθνικός εκπρόσωπος στην Ελλάδα στα πλαίσια της ΟΥΝΕΣΚΟ και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, πρόεδρος του Γεωλογικού τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, ιδρυτής και πρόεδρος του Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Σεισμολογικής Ένωσης και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Πρόγνωσης των Σεισμών. Ήταν συντονιστής μεγάλων Ερευνητικών Προγραμμάτων, κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συγγραφέας βιβλίων σεισμολογίας και επιστημονικών εργασιών με διεθνή εμβέλεια και εισηγητής δεκάδων διαλέξεων και συνεδρίων.

.........................................

1η Απριλίου αποφασίσαμε να συναντήσουμε τη σύζυγό του Ελένη Δρακοπούλου. Μέσα από τη συζήτηση επιβεβαιώσαμε πολλά και μάθαμε περισσότερα για το προφίλ του Γιάννη Δρακόπουλου. «Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς», συνήθιζε να λέει , παρόλο που ο ίδιος φοβόταν τους σεισμούς, αν και ήξερε ότι δεν έπρεπε να τους φοβάται. Δεν έκανε παρατηρήσεις. Ήταν συνεργάσιμος και προστατευτικός. Αυτό που θαύμαζε περισσότερο η σύζυγός του ήταν η έντονη προσωπικότητά του. Αν και κινείτο σε χαμηλούς τόνους, η γνώμη του μετρούσε στον κόσμο. Ήταν διαλλακτικός. Ποτέ δε λογομάχησε, γι’ αυτό και επιβαλλόταν μόνο με επιχειρήματα. Ήταν σεμνός και ισορροπιστής. Οι συνάδελφοί του, μας είπε η σύζυγός του, τον επιζητούσαν στα συμβούλια, γιατί έσβηνε τις φωτιές, όπως έλεγαν.
«Έφυγε ο Γιάννης και έχουμε χάσει τα νερά μας», είπε χαρακτηριστικά πανεπιστημιακός καθηγητής στην Ελένη Δρακοπούλου, μετά το θάνατό του.
Αγαπούσε πολύ να ακούει ιστορίες από την Ελένη και εκείνος να της διηγείται για το χωριό. Το αγαπούσε και είχε στο νου του να μείνει εκεί κάποτε. Λάτρευε τις δύο του κόρες Κατερίνα και Μαρία. Ήταν για εκείνον το αλατοπίπερο της ζωής. Έβλεπε τηλεόραση, έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν φίλαθλος, όχι όμως, φανατικός.
Βοηθούσε τον κόσμο πάντα με γνώμονα την αξιοκρατία και την αντικειμενικότητα. Ανάμεσα στους αγαπημένους του φίλους ο Κωνσταντίνος Μακρόπουλος, ο Παναγιώτης Καρύδης, η Βίκυ Κουσκουνά, ο Γιώργος Σταυρακάκης, ο Άκης Τσελέντης, ο Βασίλης Παπαζάχος.
Τον φόβιζε η ασθένεια και τον άγχωνε το χρονικό περιθώριο για τη δουλειά. Μετά το θάνατό του η σύζυγός του βρήκε στο γραφείο του ποιήματα. Τα ποιήματα για εκείνον ήταν η ελεύθερη έκφραση συναισθήματος. Αποτύπωνε τις σκέψεις του στο χαρτί. «Ήταν στοχαστής», μας είπε η Ελένη Δρακοπούλου που μέτρησε στο πλάι του εικοσιπέντε χρόνια ευτυχισμένου γάμου.

..........................................

13 Απριλίου, Πανεπιστημιούπολη Αθηνών, τμήμα Γεωλογίας
Κωνσταντίνος Μακρόπουλος

Εκεί συναντήσαμε τον Κωνσταντίνο Μακρόπουλο, καθηγητή σεισμολογίας και αγαπημένο φίλο του Γιάννη Δρακόπουλου. Όσα μας είπε ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα:
Ο Γιάννης είχε ένα μόνιμο χαμόγελο. Δεν είχε εχθρούς. Ήταν ο άνθρωπος που ήξερες ότι θα είναι δίπλα σου. Απλός και προσιτός. Για όσους δεν εκτίμησαν τη βοήθεια του, έλεγε «κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό». Ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του και συχνά μας πρότεινε να πηγαίνουμε στο Καστρί και στα γύρω χωριά.
Δεν άφηνε να εξωτερικεύσει το άγχος του. Παρόλο που φρόντιζε για τους άλλους, ο ίδιος δεν ήθελε να επισκέπτεται τους γιατρούς.
Οι δύο φίλοι πέρασαν πολλές εμπειρίες μαζί. Μεγάλους σεισμούς, σημαντικά συνέδρια, έρευνες, αλλά και στιγμές ξεκούρασης. Ο Δρακόπουλος ήταν η ήρεμη φωνή, κρατούσε τις ισορροπίες και ήταν ψύχραιμος. Αυτό που δεν πρόλαβε να κάνει ήταν η ανάληψη της πρυτανικής θέσης.
«Να φροντίζετε για την ευτυχία της οικογένειάς σας», συνήθιζε να λέει. Σε ερώτηση προς τον καθηγητή για το αν είχε τη δυνατότητα να μιλήσει στο Δρακόπουλο έστω για λίγα λεπτά, η απάντηση δόθηκε μέσα σε κλίμα έντονης συγκίνησης: «Θα του έλεγα ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα παράπονο που δεν κοίταξε τον εαυτό του».
Για τον Mak, όπως τον αποκαλούσε ο Δρακόπουλος, κάθε φορά που μιλούσαν στο τηλέφωνο, ο Γιάννης ήταν αγαπητός σε όλους, στους καθηγητές, στους φοιτητές και τον θυμάται στα εύκολα και στα δύσκολα, γιατί ήταν ένας άνθρωπος που πάντα έδινε λύσεις.

......................................

Βράδυ Μεγάλης Δευτέρας συναντήσαμε ένα από τα αγαπημένα πρόσωπα του Γιάννη Δρακόπουλου τη Βίκυ Κουσκουνά, καθηγήτρια σεισμολογίας με καταγωγή από το Άστρος Κυνουρίας. Όσα μας είπε ήταν αρκετά ενδιαφέροντα και ανθρώπινα:

Θυμάμαι που όταν δίδασκε στο πανεπιστήμιο, έβαζε τα χέρια του στις πάνω τσέπες του παντελονιού του. Τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο ήταν ευχάριστα και τα πειράματα στην ύπαιθρο γοητευτικά. «Να συγκεντρώνεσαι σε αυτά που κάνεις», συνήθιζε να μου λέει. Μας έδινε συμβουλές και βοηθούσε στην εξέλιξή μας. Ήταν γρήγορος και διορατικός. Μιλούσε λίγο, σκεφτόταν πολύ. Κάθε μέρα περνούσε από γραφείο σε γραφείο και ρωτούσε για την πορεία των εργασιών. Σπάνια θύμωνε ή εκνευριζόταν, αλλά ακόμα και τότε το μυαλό του δούλευε εξισορροπητικά. Μερικές φορές γινόταν αυστηρός, αλλά στο μέτρο του φυσιολογικού.
Η πορεία του ήταν μοναδική. Δεν ήταν τυχαίος άνθρωπος. Ήταν πρωτοπόρος στον τομέα της σεισμολογίας. Ήταν προσηνής και θετικός. Ο ρόλος που δεν πρόλαβα να δω τον Δρακόπουλο ήταν εκείνος του πρύτανη και του παππού. Αισθάνομαι σεβασμό. Του οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα έκανε για μένα.
Αν μπορούσα να του μιλήσω, θα του ζητούσα να πρόσεχε περισσότερο τον εαυτό του. Μας έλεγε συχνά ανέκδοτα και είχε χιούμορ. Μπορεί να μην επισκεπτόταν συχνά το χωριό, αλλά το αγαπούσε πολύ.
Ο Δρακόπουλος και η σύζυγός του ήταν ένα ταιριαστό ζευγάρι με αμοιβαίο σεβασμό. Πολλοί ίσως να τον ζήλευαν, αλλά κανένας δεν του έβαλε τρικλοποδιά. Ήταν τέλειος τύπος σε όλους τους ρόλους. Είχε το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Έφυγε, όμως, γρήγορα και άλλαξαν πολλά.

.......................................

Μεσημέρι 29ης Απριλίου, δώδεκα χρόνια από το θάνατο του Γιάννη Δρακόπουλου συναντήσαμε τον Παναγιώτη Καρύδη.

Ο καθηγητής του πολυτεχνείου, που πάντρεψε το Δρακόπουλο και βάφτισε την πρώτη του κόρη, μας μίλησε με ζεστασιά, αναπόληση και συγκίνηση για τον καλό του φίλο και κουμπάρο:
Αυτό που μ’ εντυπωσίασε στο χαρακτήρα του Γιάννη ήταν η καλοσύνη του. Έμπαινε κατευθείαν στο θέμα που μας απασχολούσε και το περιέβαλε με στωικότητα και υπομονή. Συνδεόσουν πολύ εύκολα μαζί του, γιατί ήταν ανθρώπινος και ζεστός. Ο Γιάννης ήταν διορατικός. Είχε πάντα έναν συντελεστή ασφαλείας. Τα πρώτα χρόνια μετά το θάνατό του άφησε πίσω πολλά κενά και αντιθέσεις σε υψηλό βαθμό.
Αυτό που μ’ έχει επηρεάσει από την προσωπικότητά του είναι η υπομονή, στοιχείο που το ένιωσα έντονα από την εμπειρία μας στην Ιαπωνία.
Μάθαινε ν’ αντιμετωπίζει με χιούμορ όλες τις αρνητικές συμπεριφορές. Είχε τη μοναδική ικανότητα να ηρεμεί τους όποιους αντιπάλους και να κερδίζει το σεβασμό τους.
Αν ο Γιάννης ζούσε ακόμα, πιστεύω ότι θα είχαμε στενότερη συνεργασία και θεωρώ σίγουρο ότι θα γινόταν πρύτανης. Ήταν το επόμενο φυσικό στάδιο της πορείας του.
Αν είχα την ευκαιρία να του μιλήσω; Θα του έδινα συγχαρητήρια για τα δύο πολύ ωραία κορίτσια που έχει. Αυτό που δεν πρόλαβα να κάνω ήταν να του ανταποδώσω ό,τι καλό μου έχει κάνει.
Σε ερώτησή μας για τη σχέση του Δρακόπουλου με την ομάδα ΒΑΝ ο καθηγητής απάντησε: «Τον στεναχωρούσε αυτός ο άτυπος ανταγωνισμός, αυτός ο κλεφτοπόλεμος. Θα ήταν καλύτερα τα πράγματα, αν η ομάδα ΒΑΝ ήθελε να συνεργαστεί υγιώς». Και συνεχίζει ο καθηγητής:
Είναι πολλά που δεν πρόλαβε να κάνει ο Γιάννης, επιστημονικά, ακαδημαϊκά. Το βασικότερο, όμως, να καμαρώσει τις κόρες του ευτυχισμένες.
Αν χαρακτήριζα τη σχέση μου με το Γιάννη, οι λέξεις που θα επέλεγα είναι αμοιβαιότητα, αγάπη, αλληλοεκτίμηση, φιλία.
Drag o San. Drag, όπως τον λέγαμε στο πανεπιστήμιο, San που σημαίνει κύριος στα Γιαπωνέζικα. Ήταν η δύναμη, στην οποία μπορούσα να στηριχτώ.

.......................................

Βασίλης Παπαζάχος: Δάκρυζες εύκολα, γιατί ήσουν ένας εξαιρετικά ευαίσθητος άνθρωπος. (απόσπασμα από τον επικήδειο λόγο)

.......................................

Σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το πρόσωπο που έζησε τον Γιάννη Δρακόπουλο από την πιο μικρή ηλικία και δεν είναι άλλο από την αδερφή του Μαρία. Ήταν πολλά που θέλαμε να μάθουμε για τον αδερφό της και πολύ ενδιαφέροντα όσα που μας είπε:
Ο Γιάννης ήταν ο μεσαίος από τα τρία αδέρφια. Ήταν πολύ καλός μαθητής. Στον ελεύθερο χρόνο του έπαιζε ποδόσφαιρο, ενώ στις μεγάλες εορτές συνόδευε με μουσικό όργανο τη σχολική μπάντα. Του άρεσε να παίζει με τα παιδιά της γειτονιάς. Ήταν κοινωνικός και εκδηλωτικός.
Ως αδερφός ήταν προστατευτικός. Βλέπεις ήμουν η μικρότερη από τα αδέρφια. Μας αγαπούσε πολύ και εμένα και τον Μιχάλη, που χάσαμε πρόωρα.
Όταν έκλειναν τα σχολεία, πήγαινε στα κτήματα για να βοηθήσει τους γονείς μας. Το ίδιο έκανε και ως φοιτητής. Δούλεψε παντού. Βοηθούσε την οικογένειά μας. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ καλός, άξιος και τίμιος. Δούλευε πάρα πολύ.
Του άρεσε το χωριό. Θυμάμαι που έλεγε «θα πηγαίνω εκεί, είναι πιο χαλαρή η ζωή».
Ήταν υπερήφανος για την οικογένειά του. Καμάρωνε για τα παιδιά του, για τ’ ανίψια του.
Την πρώτη χαρά με τον Γιάννη πήραμε, όταν έγινε υφηγητής στο πανεπιστήμιο. Ύστερα η μια χαρά διαδεχόταν την άλλη σα φυσική εξέλιξη. Έμενε να τον δούμε στη πρυτανική θέση, αλλά δεν πρόλαβε. Οι καθηγητές στο πανεπιστήμιο έλεγαν «ο μελλοντικός μας πρύτανης».
Σε ερώτηση μας για το τι θα έλεγε στον αδερφό της, αν είχε τη δυνατότητα να του μιλήσει, η απάντηση που έδωσε ήταν άμεση και λακωνική. Γιατί μας άφησες;

...............................

Επιλέξαμε να κλείσουμε το αφιέρωμα με τις πιο σημαντικές παρουσίες στη ζωή του Γιάννη Δρακόπουλου, τις κόρες του Κατερίνα και Μαρία.
………Πάντα νομίζουμε ότι υπάρχει το αύριο. Ότι θα υπάρχει μια άλλη ευκαιρία που θα μπορέσουμε να πούμε αυτά που δε βγαίνουν εύκολα από μέσα μας. Για μας, όμως, δεν υπάρχει ευκαιρία. Και είναι τόσο κρίμα! ……. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι, έστω και από τόσο μακριά, θα είσαι δίπλα μας σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Θα σε νιώθουμε κοντά μας και θα αντλούμε δύναμη από τον τρόπο που έζησες και μας έμαθες να ζούμε όλα αυτά τα χρόνια. (απόσπασμα από τον επικήδειο λόγο της Κατερίνας και Μαρίας Δρακοπούλου)
Δώδεκα χρόνια αργότερα οι δύο κόρες κρατάνε τις πιο γλυκές αναμνήσεις, έχοντας στην ψυχή τους τα λόγια, τις εικόνες, τις συμβουλές, τον τρόπο σκέψης και ένα επιπλέον μέλος στην οικογένεια το μικρό Γιάννη.
Στο συμπατριώτη και φίλο Γιάννη Δρακόπουλο ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσφορά του στην επιστήμη, στη ζωή, στον άνθρωπο.

Συλλογή υλικού, συνέντευξη, επιμέλεια κειμένου: Παναγιώτα Γ. Χαλούλου, Πρόεδρος συλλόγου Καστριτοχωριτών Αττικής

. Διαβάστε περισσότερα...

Ο Θανάσης Βαλτινός και το έργο του " Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ"

Στην 45λέπτη εκπομπή «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ» που βρήκαμε στο αρχείο της ΕΡΤ, ο συμπατριώτης μας συγγραφέας ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ μιλάει για την πορεία του στο χώρο της λογοτεχνίας μέσα από τη διαδρομή των ηρώων του κειμένου του «Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ», το όποιο πρωτοδημοσιεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1963 στο περιοδικό «ΕΠΟΧΕΣ».

Ο συγγραφέας περπατά στα Καστριτοχώρια, ξεναγεί τους τηλεθεατές στο σπίτι του στου Καράτουλα και περιδιαβαίνοντας τα βουνά της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, στα οποία περπάτησαν οι ήρωές του, περιγράφει τα δύσκολα εφηβικά του χρόνια κατά τη διάρκεια της σκληρής δεκαετίας του ’40.

Για να δείτε την εκπομπή πατήστε εδώ

Διαβάστε περισσότερα...

Νέα Μέλη στη Διοικούσα Επιτροπή του Ιδρύματος Σταματάκου

Με την αριθμ.1019492/4840/Β0011/21-10-2011 Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών αντικαταστάθηκαν από την Διοικούσα Επιτροπή του Ιδρύματος Νεότητος Γεωργίου Ι. Σταματάκου- Καστρίου Κυνουρίας οι Τατούλης Βασίλειος και Φωτόπουλος Λάμπρος με τους:

1. Αρχιμανδρίτη Θεόκλητου Ντούλια του Ιωάννου (ΑΔΤ Π118385),Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ιεράς Μητρόπολης Μαντινείας και Κυνουρίας και
2. Αντώνιο Ντούμου του Γεωργίου (ΑΔΤ Χ688944), Δικηγόρο

Με την ίδια Υπουργική Απόφαση διορίστηκε ο Κατρής Γρηγόριος του Γεωργίου (ΑΔΤ Γ217360), Πρόεδρος του Συμβουλίου Δ.Ε. Καστρίου του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας ως ex officio μέλους της ανωτέρω Διοικούσης Επιτροπής




Διαβάστε περισσότερα...

Χάσαμε τον Τάκη τον Καραχάλιο

Αγαπούσε το χωριό και όταν έβρισκε ευκαιρία την κοπάναγε από την Αθήνα και κατέβαινε στου Καράτουλα.

Μαζί με τ΄αδέρφια του, Γιώργο και Νίκο, ανακατασκεύασαν το πατρικό τους που ήταν πάντοτε ανοιχτό για όλο τον κόσμο.

Αγαπούσε το κυνήγι , την καλή παρέα και τη θάλασσα. Τα καλοκαίρια στο εξοχικό του στην Ερέτρια έμπαινε στη βάρκα του ανοιγόταν στον Ευβοϊκό και ψάρευε .

Ευτύχησε να κάνει μια ωραία οικογένεια με τη γυναίκα του Γιώτα (φώτο) και τα δύο τους παιδιά τη Γιωργία και τον Χαράλαμπο.

Πριν λίγο καιρό είχε βγει στη σύνταξη και έκανε όνειρα…
Εδώ και είκοσι μέρες όμως νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Χτες βράδυ έσβησε το καντηλάκι του- στα 58 του χρόνια- και αύριο Δευτέρα 28 Νοεμβρίου στις 3:30 μ.μ συγγενείς και φίλοι θα τον ξεπροβοδίσουμε από το νεκροταφείο Μπραχαμίου



Διαβάστε περισσότερα...

Το Καστρί τιμά τον Κούρο, που θα τρέξει στα βήματα του Νικηταρά

Του ΓΡ. ΚΑΤΡΗ, προέδρου της τ/κ Καστρίου
Οκτώ ολοήμερες διαδρομές θα διανύσει ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής και κάτοχος πολλαπλών υπερμαραθώνιων παγκόσμιων επιδόσεων Γιάννης Κούρος, προς τιμήν του θαυμαστού ήρωα του 1821 Νικήτα Σταματελόπουλου – «φτερωτού Νικηταρά» – σε διάφορες πόλεις και χωριά όπου αυτός έδρασε.

Έτσι λοιπόν, στα πλαίσια της εκδήλωσης «ΝΙΚΗΤΑΡΕΙΟΣ ΑΘΛΟΣ», η οποία έχει τεθεί υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 19:00 – 20:00 θα πραγματοποιηθεί μια σεμνή και λιτή τελετή (κατάθεση στεφάνων, ομιλία) στην πλατεία του χωριού μας στο μνημείο των πεσόντων ηρώων, προκειμένου να τιμήσουμε και εμείς με τον τρόπο μας όχι μόνο τον ήρωα του ’21 Νικηταρά αλλά και την προσπάθεια του μεγάλου μας αθλητή.

Η οκταήμερη αυτή διαδρομή προς τιμήν του Νικηταρά, έχει ως στόχο την προβολή ιστορικών τόπων και μνημείων της Πελοποννήσου καθώς και την προβολή της δράσης και του υποδειγματικού ήθος του Νικηταρά μέσα στα ευρύτερα πλαίσια της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας

ΠΗΓΗ: http://astrosnews.gr/?p=24047
Διαβάστε περισσότερα...

Πίνετε άφοβα καρατουλιάνικο νερό

Καλό φαίνεται να είναι το νερό στα χωριά της Βόρειας Κυνουρίας σύμφωνα με τα αποτελέσματα των χημικών (εδώ) και μικροβιολογικών (εδώ) αναλύσεων που πραγματοποίησε ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας

Για το χωριό μας η εξέταση του δείγματος από τη βρύση της πλατείας (φώτο) έδειξε ότι μπορούμε να πίνουμε άφοβα

Αναλυτικά τα χημικά και μικροβιολογικά αποτελέσματα για το νερό μας:

Τόπος και ημερομηνία δειγματοληψίας: Βρύση Πλατείας στις 6 Σεπτεμβρίου 2011


pH: 7,5

Σκληρότητα (dH0): 172

Νιτρικά,ΝΟ3(mg/L):<3

Θολότητα(FTU): 0,10 (Το πιο καθαρό νερό της Βόρειας Κυνουρίας)


Υπολειμματικό χλώριο(mg/L): Μηδέν

Αγωγιμότητα (μS): 338

Ασβέστιο,Ca (mg/L): -

Μαγνήσιο,Mg (mg/L):-

Σίδηρος, Fe(μg/L): -

Μαγγάνιο, Mn(μg/L): -

Escherichia Coli(αριθμός/100 mL): Μηδέν

Εντερόκοκκοι(αριθμός/100 mL): Μηδέν

Διαβάστε περισσότερα...

53 χρόνια γάμου για το Γιώργο και τη Μαρίνα Ζαραφέτα

Στο Χαλάνδρι και στο σπίτι του Προέδρου της Πανελλαδικής Ένωσης Αρκάδων, του Ωριάτη Γιώργου Ζαραφέτα βρεθήκαμε χθες βράδυ για να γιορτάσουμε μαζί με την οικογένεια του τα 53 χρόνια γάμου με την αγαπημένη του σύζυγο Μαρίνα.
Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο – ένα είδος ταβερνείου αν θέλετε,- στο υπόγειο της πολυκατοικίας...

...που έχει φτιάξει με μεράκι ο αειθαλής Πρόεδρος για να διασκεδάζει με τους φίλους του, ανάψαμε το τζάκι, ψήσαμε, φάγαμε, ήπιαμε, ευχηθήκαμε και τραγουδήσαμε
Τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες και δύο βιντεάκια (Στο πρώτο βίντεο τραγουδάει ο Τάκης Τσιλικάς, Ωριατόγαμπρος από τα Βέρβενα και στο δεύτερο η Πάτρα Ζαραφέτα, Ωριατόνυφη από το Παράλιο Άστρος)





















Διαβάστε περισσότερα...

Χρώματα...

Μόλις γύρισα από τα μέρη μας και μοιράζομαι μαζί σας τα φθινοπωρινά χρώματα με μουσική του υπέροχου E.Morrinone.

(Τζένη Καραχάλιου)

Διαβάστε περισσότερα...

Πλατεία Καστρίου...

... πριν από λίγες ώρες




Διαβάστε περισσότερα...

Στο οροπέδιο της Μεγάλης Τούρλας στον Πάρνωνα

Διαβάστε περισσότερα...

Το Καστρί τίμησε την επέτειο του «ΟΧΙ»

Ανάμεικτα συναισθήματα προκαλεί το βίντεο...

Πατριωτική έξαρση και εθνική υπερηφάνεια για τον εορτασμό της επετείου από τους Καστριτοχωρίτες αλλά και - για μας τους μεγαλύτερους που κουβαλάμε αναμνήσεις από μεγαλειώδεις παρελάσεις παλαιότερων εποχών- θλίψη για την ερήμωση του τόπου μας.

Όπως και να ‘χει πάντως αξίζουν συγχαρητήρια στους λιγοστούς μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Καστρίου για την παρέλαση αλλά και στους Καστριτοχωρίτες που βρέθηκαν εκεί για να τους χειροκρότησαν και να τιμήσουν την επέτειο του «ΟΧΙ»

Χρόνια πολλά για την Εθνική Επέτειο και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές ας είμαστε ενωμένοι και όλοι μαζί να ξανασηκώσουμε ψηλά τη πατρίδα...





Διαβάστε περισσότερα...

Η Δέσπω έφυγε

Σε ηλικία 78 χρονών έφυγε χτες το πρωί η Δέσπω Κωνσταντέλλου και η κηδεία της θα γίνει αύριο στις 11:00 το πρωί στο Γ΄Νεκροταφείο της Αθήνας.

Ας είναι συγχωρεμένη και τα συλλυπητήριά μας στις κόρες της , στους γαμπρούς της και στα εγγόνια της

Γλέντι στα Παναρεταίκα αρχές δεκαετίας του 80 .Ανάμεσα στους Καρατουλιάνους που τραγουδούν και χορεύουν βλέπουμε τη Δέσπω να κάθεται στην καρέκλα ενώ αριστερά της, όρθιες οι κόρες της Ξένη και Φλώρα.

Διαβάστε περισσότερα...

Το πρώτο χιόνι

Διαβάστε περισσότερα...

Καράτουλα του χθες με το φακό του Παναγιώτη Σπανού

Ο Παναγιώτης Σπανός ήταν φωτογράφος και του άρεσε να αποθανατίζει οικογενειακές στιγμές αλλά και εικόνες από τη ζωή στο χωρίο σε καθημερινές και γιορτινές μέρες.

Το καλοκαίρι στο χωρίο σε μια επίσκεψη στα Σπαναίικα είχαμε την ευκαιρία να δούμε πολλές απ΄ αυτές τις φωτογραφίες. Ο γιος του Παναγιώτη, Γιώργος μας είχε πει τότε ότι θα σκανάρει κάποιες απ΄ αυτές και θα τις ανεβάσει στο διαδίκτυο

Σήμερα η υπόσχεσή του έγινε πράξη και γι΄αυτό τον ευχαριστούμε

Καράτουλα Αρκαδίας

Διαβάστε περισσότερα...

Χειμωνιάζει....

Η Ματίνα λέει ότι "κάποιος είπε ότι στα Καστριτοχώρια . . . έχει 8 μήνες χειμώνα και 4 βαρυχειμωνιά . . .αλλά . . . αξίζει να το ζεις! ! !"

Διαβάστε περισσότερα...

Γλέντι για την επιτυχία του Θοδωρή Κωνσταντέλλου

Το όνειρό του Θοδωρή, γιου του Γιάννη και της Στέλλας Κωνσταντέλλου ήταν να σπουδάσει Φυσικός. Και το όνειρο έγινε πραγματικότητα αφού τα εικοσάρια που χτύπησε τον Ιούνιο στις Πανελλήνιες Εξετάσεις τον έφεραν μεταξύ των πρώτων στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Χθες το βράδυ οι φιλόξενοι γονείς του άνοιξαν το σπίτι τους στο Χαλάνδρι και μαζί με φίλους και συγγενείς μοιράστηκαν τη χαρά της επιτυχίας του Θοδωρή. Αρνί στη σούβλα, κοκορέτσια, κρασί , γλυκά , όλα τα καλά... Guest Star της βραδιάς η Βαγγελιώ που μόλις είχε έρθει από το χωριό για να χαρεί την επιτυχία του εγγονού της.

Ήμασταν και εμείς εκεί και...

Τραβήξαμε με το κινητό μερικές φωτογραφίες και ανεβάσαμε δυο βιντεάκια από το γλέντι

Ο Θοδωρής ανάμεσα στους ευτυχείς γονείς του, το Γιάννη και τη Στέλλα

Όλοι οι Κωνσταντελλαίοι ήταν εκεί. Η Βαγγελιώ με τα τρία παιδιά της. Τη Ξένη, το Γιώργο και το Γιάννη

Ο Θοδωρής με τον ξάδερφό του τον άλλο Θοδωρή του Γιώργου

Η Στέλλα σε νησιώτικους ρυθμούς

Τα σπάσαμε

Ο Δημήτρης Σομάκης σε βαρύ ζεμπέκικο και η γυναίκα του Ξένη σε μεγάλα κέφια

Ο Γιάννης σε χορευτική φιγούρα

Ο πατέρας ανοίγει τη σαμπάνια ...

... και ο γιος απολαμβάνει την επιτυχία του

Διαβάστε περισσότερα...

Γάμος και Βάπτιση μαζί για την οικογένεια Βασίλη και Κατερίνας Δράνια

Δυο χρόνια πριν ένωσαν τη ζωή τους με πολιτικό γάμο αλλά την Κυριακή που μας πέρασε αποφάσισαν να πάρουν και τις ευλογίες της εκκλησίας με θρησκευτικό γάμο που έγινε στον Ιερό Ναό του Αγίου Βασίλείου στο Μπραχάμι Αττικής. Αναφερόμαστε στην Κατερίνα και το Βασίλη Δράνια, γιο της Μάρθας Λογοθέτη, οι οποίοι μετά το γάμο τους βάφτισαν και το μικρό τους Μιχάλη Ακολούθησε τραπέζι σε γνωστή ταβέρνα της Γλυφάδας, με κέφι και χορό που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες

Να ευχηθούμε στην ωραία οικογένεια να είναι ευτυχισμένη και να σας πούμε ότι με κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από το διπλό Μυστήριο και το τραπέζι.

Γάμος Βασίλη

Διαβάστε περισσότερα...

Εικόνες από το Καστρί

Διαβάστε περισσότερα...

Βίντεο από τον Πρόδρομο

Δείτε βίντεο του Ηλία Γιαννούλη από το χθεσινό Μέγα Αρχιερατικό Ἑσπερινό στο μοναστήρι του Προδρόμου στον οποίο χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας κα Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.

Το βίντεο είναι εδώ



Διαβάστε περισσότερα...

Βίον ανθόσπαρτον για τον Κώστα και τη Ρεβέκκα

Κοινή πορεία από χθες,Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου, για τη Ρεβέκκα και τον Κώστα Κολοβό γιο του Μιχάλη, από τον Άγιο Πέτρο και της Σεβδαλίας Μαρινάκου από το χωριό μας.

Το νεαρό ζευγάρι ένωσε τις ζωές του χθες το απόγευμα στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στην Τρίπολη παρουσία εκατοντάδων συγγενών και φίλων. Το Μυστήριο ξεκίνησε με μισή ώρα καθυστέρηση λόγω της δυνατής βροχής που έπεφτε στην πόλη αλλά και του παραδοσιακού στησίματος του γαμπρού από τη νύφη.

Ακολούθησε γαμήλια δεξίωση στο κέντρο «Έπαυλις» με φαγοπότι, γλέντι και χορό που κράτησε μέχρι το χάραμα.

Να ευχηθούμε στον Κώστα και στη Ρεβέκκα να ζήσουν ευτυχισμένοι και να σας πούμε ότι με κλικ στoν παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από το γάμο.

Γάμος Κώστα Ρεβέκκας

Διαβάστε περισσότερα...

Το ποτάμι μας

Διαβάστε περισσότερα...

Η Πλάκα και η ιστορία της

Διαβάστε περισσότερα...

Ρεκόρ επισκεψιμότητας για το blog ο μήνας Αύγουστος

Ρεκόρ επισκέψιμότητας για το blog το μήνα Αύγουστο με 14967 επισκέψεις, που σημαίνει 500 περίπου χτυπήματα την ημέρα.Καλά πάμε!



Διαβάστε περισσότερα...