Όλο το χωριό Ράκη τον ήξερε και Ράκη τον φωνάζαμε. Το δεύτερο παιδί της Μαριάνθης και του Βασίλη. Έτος γεννήσεως 1960. Ανάμεσα στον μεγαλύτερο αδερφό, τον Γιάννη και την μικρότερη αδερφή τους τη Ρήνα. Τέλειωσε το Δημοτικό στο χωριό και συνέχισε για μερικές τάξεις στο Γυμνάσιο Καστρίου.
Από πολύ μικρός, κάθε Κυριακή και τις γιορτινές ημέρες πού τον έβρισκες, πού τον έχανες στην εκκλησία μας , στον Αγιάννη. Κοντά στον παπα Χριστόφορο τον Διαμαντάκο να τον βοηθάει στις θρησκευτικές υποχρεώσεις. Παπαδάκι, επίτροπος, νεοκόρος, ψάλτης … Τα καλοκαίρια γκαρσονάκι στην πλατεία Καστρίου, στο καφενείο του θείου του Βασίλη Κουτούζου, κέρδιζε με το χαμόγελο, την ευγένεια και την εργατικότητα τους πελάτες.
Το 1978 ήταν, όταν ο πατέρας, ο Βασίλης Μαρινάκος αποφάσισε να πάρει όλη την οικογένεια στην Αμερική. Δύσκολα χρόνια για όλους και ειδικά για τα παιδιά που δεν ήξεραν γλώσσα, δεν είχαν φίλους και έπρεπε να προσαρμοστούν σε ένα ξένο και πολλές φορές σκληρό περιβάλλον.
Με σκληρή δουλειά, με υπομονή και επιμονή η οικογένεια κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να προκόψει…. Ο Ράκης επέλεξε να δοκιμάσει επαγγελματικά στο χώρο της εστίασης…. Η πλατεία του Καστρίου, το πρώτο σχολείο, τον βοήθησε να ανοίξει τα φτερά του και με σκληρή δουλειά και μεγάλη προσπάθεια κατάφερε να στήσει το δικό του εστιατόριο, ένα από τα καλύτερα μαγαζιά της πολιτείας του Σικάγου και παράλληλα μια ανοιχτή αγκαλιά για την καρατουλιάνικη κοινότητα, για τους Καστριτοχωρίτες και για όλους τους ξενιτεμένους πατριώτες.
Αντί επιλόγου και αφού στείλουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στην σύζυγό Μαρία , στα αδέρφια, στους τρεις γιούς, στις νύφες , στα εγγόνια και στους λοιπούς συγγενείς του αγαπημένου μας Σωτήρη, παραθέτουμε στα αγγλικά και στα ελληνικά τα συγκινητικά λόγια που έγραψε για τον πεθερό της η νύφη του Παυλίνα Νάκος:
In loving memory of a remarkable man, a beacon of strength, a testament to hard work, and a pillar of unwavering faith in God.
A true patriarch, my father-in-law not only nurtured and provided for his family but also earned the respect and admiration of everyone who worked for him and every customer who walked through the door of Demetri’s. Demetri’s is a reflection of his tireless dedication and commitment, and it was more than a business for him - it was a place where friendships were forged and memories were made.
My father-in-law dedicated his life to providing and caring for his family. He cherished his three sons and adored his grandchildren above all else. Their happiness and well-being were his greatest priorities.
We miss you and wish we could have walked through Demetri’s one last time and said goodbye, given you one last hug, thanked you for everything. Στη μνήμη ενός αξιόλογου ανθρώπου, ενός φάρου δύναμης, μια διαθήκη σκληρής δουλειάς και ένας πυλώνας ακλόνητης πίστης στον Θεό.
Ένας αληθινός πατριάρχης, ο πεθερός μου όχι μόνο ανέθρεψε και προσέφερε την οικογένειά του αλλά κέρδισε επίσης τον σεβασμό και τον θαυμασμό όλων όσων εργάστηκαν για αυτόν και κάθε πελάτη που πέρασε την πόρτα του Demetri’s. Το Demetri’s είναι μια αντανάκλαση της ακούραστης αφοσίωσής του και της δέσμευσής του, και ήταν κάτι περισσότερο από μια επιχείρηση για αυτόν - ήταν ένα μέρος όπου σφυρηλατούσαν φιλίες και δημιουργήθηκαν αναμνήσεις.
Ο πεθερός μου αφιέρωσε τη ζωή του στην παροχή και φροντίδα της οικογένειάς του. Λάτρευε τους τρεις γιους του και λάτρευε τα εγγόνια του πάνω από όλα. Η ευτυχία και η ευημερία τους ήταν οι μεγαλύτερες προτεραιότητές του.
Μας λείπεις και ευχόμαστε να μπορούσαμε να είχαμε περπατήσει μέσα από το Demetri's για μια τελευταία φορά και να πούμε αντίο, να σου δώσουμε μια τελευταία αγκαλιά, να σε ευχαριστήσουμε για όλα.
