Μικρά όμορφα κείμενα μας έστειλε η αγαπημένη μας Καστίτισσα δασκάλα Αρετή Καβάσσαλη – Αναστασοπούλου.
Την ευχαριστούμε και με χαρά τα δημοσιεύουμε....
Ο επιτυχημένος δάσκαλος
Κάποτε, εκείνο τον ξεχασμένο καιρό έγινε σε κάποιο Μακεδονικό χωριό για τους δασκάλους της περιοχής, συνέδριο διδασκαλικό και σ’ αυτό, μας ξάφνιασε ένα πρωτόφαντο περιστατικό.
Σε μια στιγμή, ένας δάσκαλος ανεβαίνει στην έδρα μ’ ένα φωτιστικό και φωτίζοντάς το με νόημα ψιθυρίζει με ύφος σοβαρό…… ο ιδανικός δάσκαλος έχει σχέση με αυτό!!! Γιατί και αυτός πάνω στην έδρα εκπέμπει κάποιο ΦΩΣ.
Πετυχαίνει δε, την ιερή αυτή αποστολή αν είναι ενωμένος με του φωτός την πηγή και βάζοντας το φωτιστικό στην πρίζα σιγοψιθυρίζει γιατί…..χωρίς το φως αυτό αέρα κοπανίζει.
Και εμείς μείναμε σκεπτικοί να χειροκροτούμε και φεύγοντας , σοβαρά να προβληματιστούμε. Δυστυχώς, τώρα έχουν έρθει όλα, τα πάνω κάτω. Και ας ευχηθούμε να μην πιάσουμε της ζωής τον πάτο.
Η κατάθεση στεφάνου
Μετά δε, το πέρας του δε συνεδρίου, οι δάσκαλοι με τον επιθεωρητή καταθέτουν στεφάνι για των ηρώων την τιμή. Και κάτι, πρωτόφαντο, γεμάτο Ελλάδα, ακολουθεί. Ο δάσκαλος το όνομα του ήρωα αναφωνεί σθεναρά. Και ο επιθεωρητής: Απών!! Έπεσε για της Ελλάδος την λευτεριά! Και μείναμε εκεί για πολύ σιωπηλοί δάσκαλοι και χωρικοί, με ξέχειλη από υπερηφάνεια την καρδιά. Για των παιδιών μας την αιώνια ελληνική λεβεντιά.
Τελευταία χρονιά με μαύρη ποδιά και άσπρο γιακαδάκι.
Και φτάσαμε ξαφνικά στην 8η τάξη. Για τους 17 μαθητές και τις 8 μαθήτριες ο χρόνος έχει πετάξει και αποφασίσαμε όλα τα παιδιά να το πανηγυρίσουμε. Έτσι λοιπόν ετοιμάσαμε ό,τι πιο καλό και φάμε όλοι μαζί στο αγαπημένο μας σχολείο. Και χωρίσαμε συγκινημένα και αγαπημένα. Με τα νεανικά αισθήματα στην καρδιά μας φυλαγμένα.
Τέλος γράψαμε σ’ ένα χαρτί:
«ΑΝΤΙΟ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΖΩΗ» και βγάλαμε φωτογραφία αναμνηστική.
Τα γλυκά και τα πικρά της ζωής
Στο στρογγυλό τραπέζι της ζωής
Και στο άστατο και σύντομο πέρασμα αυτής
Κάθονται οι άνθρωποι καρτερικά κοντά κοντά
Και περιμένουν το κέρασμά της με τα πικρά και τα γλυκά
Και εκείνη συχνά με σκληρή την καρδιά
Κερνά τους ταλαίπωρους με όλων των ειδών τα πικρά ποτά
Κάποτε εμφανίζεται με λίγα γλυκά και βιαστική
για να γλυκάνει λίγο την κουρασμένη από πίκρα τους ψυχή.
Χαρά σε εκείνον τον χριστιανό
Που την τελευταία της ζωής τους στιγμή
Ο άγγελός του το γλυκό τοποθετεί
Στην όλο πάστρα πανάκριβη ψυχή.
Διαβάστε περισσότερα...
