Κατάδυση στις αλήθειες μιας ζωής δεμένης με τις περιπέτειες της γραφής και τη μοίρα του τόπου μας.
Σε κάποιες ευτυχισμένες στιγμές η γλώσσα μπορεί και αποτυπώνει την ουσία των πραγμάτων στις ορατές και αόρατες εκδοχές τους.
Από την εποχή της πρώτης του παρουσίας στα γράμματα με την ‘’Κάθοδο των εννέα’’ η δημιουργία προβάλλει σαν ένας ακατάβλητος αιματηρός, και σκληρός αγώνας, μια υπαρξιακή βιολογική αναγκαιότητα.
Μια συνεχή προσπάθεια αποδέσμευσης από τους προσωπικούς μύθους που σε ορίζουν. Η θάλασσα στην ‘’Κάθοδο των εννιά’’ τελικά μπορεί να μην υπήρξε ποτέ. Η λύτρωση μπορεί να μην υπάρχει. Υπάρχει όμως η γραφή, η μετουσιωτική λειτουργία της γραφής που επιτρέπει να καταξιώνεται η ύπαρξη σου. Ακόμα κι αν δε υπήρξε η θάλασσα, εσύ κουβαλάς σήμερα στην τσέπη σου ένα θαυμαστό κοχύλι.
Και με αυτό κλείνει χωρίς να τελειώνει η συνάντησή μας μαζί σου
Σκηνοθεσία: Πέννυ Παναγιωτοπούλου.
Ιδέα-επιστημονική επιμέλεια: Φωτεινή Τσαλίκογλου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου