Ο Θανάσης Βαλτινός στην εκπομπή της ΕΡΤ2 " ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ"

Ο σπουδαίος Καρατουλιάνος συγγραφέας και ακαδημαϊκός μιλά για τη ζωή του. 

Κατάδυση στις αλήθειες μιας ζωής δεμένης με τις περιπέτειες της γραφής και τη μοίρα του τόπου μας. Σε κάποιες ευτυχισμένες στιγμές η γλώσσα μπορεί και αποτυπώνει την ουσία των πραγμάτων στις ορατές και αόρατες εκδοχές τους. 

Από την εποχή της πρώτης του παρουσίας στα γράμματα με την ‘’Κάθοδο των εννέα’’ η δημιουργία προβάλλει σαν ένας ακατάβλητος αιματηρός, και σκληρός αγώνας, μια υπαρξιακή βιολογική αναγκαιότητα. Μια συνεχή προσπάθεια αποδέσμευσης από τους προσωπικούς μύθους που σε ορίζουν. Η θάλασσα στην ‘’Κάθοδο των εννιά’’ τελικά μπορεί να μην υπήρξε ποτέ. Η λύτρωση μπορεί να μην υπάρχει. Υπάρχει όμως η γραφή, η μετουσιωτική λειτουργία της γραφής που επιτρέπει να καταξιώνεται η ύπαρξη σου. Ακόμα κι αν δε υπήρξε η θάλασσα, εσύ κουβαλάς σήμερα στην τσέπη σου ένα θαυμαστό κοχύλι. Και με αυτό κλείνει χωρίς να τελειώνει η συνάντησή μας μαζί σου

Σκηνοθεσία: Πέννυ Παναγιωτοπούλου. 

Ιδέα-επιστημονική επιμέλεια: Φωτεινή Τσαλίκογλου..

Δείτε την εκπομπή εδώ 

Διαβάστε περισσότερα...

O Θανάσης Βαλτινός στην ΕΡΤ2 (Παρασκευή, 27/11 ώρα 8:00 μ.μ)

Μην χάσετε το αφιέρωμα της εκπομπής "ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ" στον Καρατουλιάνο συγγραφέα και ακαδημαικό Θανάση Βαλτινό. 

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου στις 8:00 στην ΕΡΤ2 που είναι εδώ.

Δυο λόγια για το Θανάση Βαλτινό

Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε στο Καράτουλα Αρκαδίας το έτος 1932. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα. Έχει γράψει διηγήματα, μυθιστορήματα και σενάρια για τον κινηματογράφο. Έχει μεταφράσει αρχαίους τραγικούς για το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, καταλανικά, ιταλικά, σουηδικά, βουλγαρικά, τουρκικά. Πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων επί τέσσερις θητείες. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου του Φεστιβάλ Καννών, το 1990 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, το 2001 με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, το 2002 με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη. Το 2003, του απενεμήθη ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας. 

Είναι μέλος της Academia Scientiarum et Artium Europae.

Το 2008 εξελέγη Ακαδημαικός στην έδρα της Νέας Ελληνικής Πεζογραφίας και το 2016-17 διετέλεσε Προεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

Εργογραφία

Διηγήματα

• Το Κατακαλόκαιρο(Διήγημα Ά Κρατικό Βραβείο διηγήματος του περιοδικού Ταχυδρόμος, Αθήνα, Ίκαρος), 1958.
• Το συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο Ά Αθήνα Ίκαρος 1972
• Η κάθοδος των εννιά(Μεταφρασμένο και δημοσιευμένο και στα Γερμανικά), Αθήνα Ίκαρος 1978.
• Τρία ελληνικά μονόπρακτα, Αθήνα Ίκαρος 1978.
• Εθισμός στην Νικοτίνη, Αθήνα Ίκαρος 1979.
• Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο, Αθήνα Νεφέλη 1985
• Στοιχεία για τη δεκαετία του ’60(Ά Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1990), Αθήνα Νεφέλη 1989.
• Τρία ελληνικά μονόπρακτα, Αθήνα Στιγμή 1989.
• Φτερά μπεκάτσας, Αθήνα Νεφέλη 1992
• Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν, Αθήνα Νεφέλη 1992
• Φτερά μπεκάτσας, Αθήνα Άγρα 1992.
• Στοιχεία για τη δεκαετία του ’60, Αθήνα, Άγρα, 1992.
• Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν, Αθήνα, Άγρα 1992
• Bleu nuit presque noir[Μπλέ νύχτα σχεδόν Μαύρη], (Αθήνα, Κάουφφμανν[Kauffmann]), 1992.
• Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο Β΄, Αθήνα Άγρα 1993.
• Ορθοκωστά, Αθήνα Νεφέλη 1994.
• Ορθοκωστά, Αθήνα Άγρα 1994.
• Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο, Αθήνα Άγρα 1994.
• Πελοπόννησος(Ιστορικό Διήγημα), Αθήνα, Σύνολο, 1994.
• Η κάθοδος των εννιά(Μεταφρασμένο και δημοσιευμένο και στα Γερμανικά), Αθήνα Άγρα 1999.
• Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο Γ΄, Αθήνα Καστανιώτη 2000.
• Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο Δ΄, Αθήνα Ωκεανίδα 2000.
• Ορθοκωστά, Αθήνα Ωκεανίδα 2000..
• Σχισμή Φωτός, Αθήνα Καστανιώτη 2001
• Ημερολόγιο 1836-2011, Αθήνα Καστανιώτη 2001.
• Σχισμή Φωτός, Αθήνα Ολκός 2001.
• Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο Ε΄, Αθήνα Ωκεανίδα 2001.
• Στοιχεία για τη δεκαετία του ’60(Ά Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1990), Αθήνα Ωκεανίδα 2001.
• Ημερολόγιο 1836-2011[Ά Τόμος], Αθήνα Ωκεανίδα 2001.
• Ημερολόγιο 1836-2011[΄Β Τόμος], Αθήνα Ωκεανίδα 2002.
• Η κάθοδος των εννιά(Μεταφρασμένο και δημοσιευμένο και στα Γερμανικά), Αθήνα Ωκεανίδα 2002.
• Εθισμός στη νικοτίνη, Αθήνα Καστανιώτη 2003.
• Εθισμός στη νικοτίνη, Αθήνα Μεταίχμιο 2003.
• Εθισμός στη νικοτίνη, Αθήνα Μεταίχμιο 2004.
• Τρία Διηγήματα(Συγκεντρωτική συλλογή διηγημάτων, Αθήνα, Στιγμή), 2004.
• Ορθοκωστά, Αθήνα Μεταίχμιο 2004.
• Η κάθοδος των εννιά(Μεταφρασμένο και δημοσιευμένο και στα Γερμανικά), Αθήνα Μεταίχμιο 2004.
• Στοιχεία για τη δεκαετία του ’60(Ά Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1990), Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2006.
• Μπλέ βαθύ σχεδόν Μαύρο, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2006.
• Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο ΣΤ΄, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2007.
• Ορθοκωστά, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2007.
• Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2007.
• Η κάθοδος των εννιά(Μεταφρασμένο και δημοσιευμένο και στα Γερμανικά), Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2007.
• Άνθη της Αβύσσου, Αθήνα Καστανιώτη 2008.
• Άνθη της Αβύσσου, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2008.
• Τρία ελληνικά μονόπρακτα, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2008.
• Στοιχεία για τη δεκαετία του ’60(Ά Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1990), Αθήνα Εκδόσεις Alter Ego-M.M.E. A.E. 2008.
• Εθισμός στη νικοτίνη, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2008.
• Κρασί και Νύμφες, Αθήνα Καστανιώτη 2009.
• Κρασί και Νύμφες, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2009.
• Φτερά μπεκάτσας, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2010.
• Ημερολόγιο της Αλοννήσου, Αθήνα Καστανιώτη 2010.
• Ό Τελευταίος βαρλάμης, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2010.
• Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο Ζ΄, Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2011.
• Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο Η΄, Αθήνα Εκδόσεις Alter-Ego M.M.E. A.E., 2012.
• Ανάπλους, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2012.
• Ημερολόγιο 1836-2011[΄Γ Τόμος], Αθήνα Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2013.
• Επείγουσα ανάγκη ελέου (Εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της Εστίας 2015 συλλογή διηγημάτων).
• Ημερολόγιο της Αλοννήσου, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2017.

Δοκίμια

• Πραγματεία περί των ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας, των εκ Κωνσταντινουπόλεως γνωστών υπό το όνομα Φαναριώται (1855), του Μάρκου Φιλίππου

Ζαλλώνη, Ίκαρος 1855.

• Τρία πορτρέτα, Εκδόσεις Αθήνα, Καστανιώτη, 1991.
•   Δεκαοχτώ κείμενα, Αθήνα, Κέδρος, 1994.
•   Ιστορική πραγματικότητα και νεοελληνική πεζογραφία 1945-1995, Σχολή Μωραΐτη. Αθήνα, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού
•   και Γενικής Παιδείας [εισήγηση], 1997.
•   Workshop for Balkan Authors and Translators, Αθήνα, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, 1999.
•   Βόλος: Μια πόλη στη λογοτεχνία, Αθήνα, Μεταίχμιο, 2001.
•   Μια πόλη, ένας συγγραφέας, Αθήνα, Μίνωας, 2001.
•   Σύγχρονη ελληνική πεζογραφία, Αθήνα, Αλεξάνδρεια, 2002.
•   Γιώργος Σεφέρης το ζύγιασμα της καλοσύνης, Αθήνα, Μεσόγειος, 2004.
•   Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2005.
•   Με τον ρυθμό της ψυχής, Αθήνα, Κέδρος, 2006.
•   Για τον Έντμουντ Κήλυ, Αθήνα, εκδόσεις Μουσείου Μπενάκη, 2011.
•   Ημερολόγιο 2012: Η δική μας Ελλάδα, Αθήνα, Εκδοτικός Οίκος Αντώνη. Αλέξανδρου. Λιβάνη, 2011.
•   Περί ζώων, Αθήνα, Ψυχογιός, 2011.
•   Γράμμα σε' ένα παιδί για τη φιλαναγνωσία, Αθήνα, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, 2012.
•   Οι αταίριαστοι (η πολιτική συναντά την τέχνη), Αθήνα, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2012.
•   Στης μνήμης το διάστημα: Νικηφόρος Βρεττάκος, Αθήνα, Ποταμός, 2012.

• Θεματικά μοτίβα του Εμφυλίου Πολέμου:Ή Δραστική παρουσία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου στο Πεζογραφικό Έργο του Θανάση

Βαλτινού ομοιότητες και διαφορές με τη μεταπολεμική πεζογραφική παραγωγή ( Ράλλης. Αποστολίδης, Αντώνης Κοτζιάς, Απόστολος.

Φραγκιάς, Σωτήρης Πατατζής, Γεώργιος. Πάνου, Στεφανία. Δημητρίου , Nίκος. Δαββέτας), Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Σχολή

Παιδαγωγική Φλώρινας, Τμήμα Νηπιαγωγών, 2010(Δίτομο, Αθήνα,Εθνικό Κέντρο Βιβλίου), 2012.

•   Συνταγές μέσα από τη λογοτεχνία, Αθήνα, Alter - Ego ΜΜΕ Α.Ε, 2013.
•   Τα πάθη στη λογοτεχνία, Αθήνα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016.
•   Η μεταμυθοπλασία ως αφηγηματικός τρόπος και κριτική του μεταμοντερνισμού, Αθήνα, Βιβλιόραμα, 2018.

•   Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Αθήνα, Γαβριηλίδης, 2018.

 Μελέτες Έργων

•   Τρίπολη: Μια πόλη στη λογοτεχνία, Αθήνα, Μεταίχμιο [επιμέλεια], 2003.
•   Συλλογικό έργο, Η εντεκάδα, Αθήνα, εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος Ιωάννης. Ηλίας [επιμέλεια], 2010.
•   Τρίπολη: Μια πόλη στη λογοτεχνία, Αθήνα, Μεταίχμιο [επιμέλεια], 2011.
•   Συλλογικό έργο, Βίοι παράλληλοι, Αθήνα, Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων [έργα], 2015.

Κριτικογραφίες

• Ο έρως των λέξεων, Αθήνα,"Εφημερίδα των Συντακτών", 16.11.2012.
• Υπόθεση Πολκ: Θα υπάρξουν ποτέ οι εξιλαστήριες ομολογίες; [Έντμουντ Κήλυ, Φόνος στον Θερμαϊκό], Αθήνα, "The Athens Review Of Books

[Η επισκόπηση των βιβλίων της Αθήνας]", τχ. 13, Δεκέμβριος 2010.

• Περί της λογοτεχνίας στον Εμφύλιο [Εμφύλιος πόλεμος: 60 χρόνια από τη λήξη του], Αθήνα, "Ελευθεροτυπία", 28.9.2009.

 Μεταφράσεις Έργων

• Ευριπίδη τραγωδία Τρωαδίτισσες(Παρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης στα Επιδαύρια το 1979 σε σκηνοθεσία του Κάρόλου Κούν).
• Αισχύλος τραγωδία Ορέστεια(Παρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης στα Επιδαύρια το 1980 σε σκηνοθεσία του Κάρόλου Κούν).

Διαβάστε περισσότερα...

Συνεχίζονται οι εργασίες στο Σχολείο/Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού μας και μέσα στην καραντίνα

Όπως στο πρώτο  lockdown Μαρτίου - Ιουνίου (τα βίντεο εδώ και εδώ ) έτσι και σ αυτήν την καραντίνα, προχωρούν κανονικά οι εργασίες στο σχολείο/πολιτιστικό κέντρο του χωρίου μας . 

Αυτές τις μέρες ολοκληρώθηκε η κατασκευή του υποστέγου της εισόδου με μια πιο μοντέρνα εκδοχή σε σχέση με την παλιά ενώ τοποθετήθηκαν και  τα ντουλάπια της κουζίνας

Και όλα αυτά χάρις στις άοκνες προσπάθειες του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Καράτουλα Ό ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ" και ιδιαίτερα του δραστήριου και αεικίνητου προέδρου μας Γιάννη Παναγιωτούρου.

Αισιοδοξούμε ότι τους επόμενους μήνες, με την κυκλοφορία του  εμβολίου, ο κορονοιός θα νικηθεί  και σύντομα, οι Καρατουλιάνοι και οι φίλοι μας,θα ανταμώσουμε στα εγκαίνια του ολοκαίνουριου Πολιτιστικού Κέντρου μας με κεράσματα, μουσικές και λυτρωτικούς χορούς!

Διαβάστε περισσότερα...

80 χρόνια από το έπος του 40

Της Καστρίτισσας δασκάλας Αρετής Καβάσσαλη – Αναστασοπούλου

80 χρόνια από την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου.

 

Όμως η εθνική μας περηφάνια για τις ηρωικές σελίδες που γράφτηκαν τότε ξεθωριάζουν όλο και περισσότερο. Και αφήνουν αδιάφορη την ελληνική ψυχή. Μόνο η εκκλησία μας γιορτάζει την γιορτή (την Σκέπη Της Παναγίας) κάθε χρόνο με μεγάλη τιμή. Οι χαρμόσυνες καμπάνες καλούν τα παιδιά της να ευχαριστήσουν με ευγνώμονα γονατιστή ψυχή την Τηνιακή μας Παναγιά. Εκεί που πληγωμένη απ τον τορπιλισμό του πολεμικού μας πλοίου Έλλη ανήμερα στην γιορτή της τον 15Αυγουστο, έγινε για άλλη μια φορά η υπέρμαχος Στρατηγός. Με τα παντοδύναμα αόρατα φτερά της σκέπασε και δυνάμωσε τα νηστικά παγωμένα και άοπλα παιδιά της και τα στεφάνωσε με της νίκης τα στεφάνια.

 Και εγώ γυρνώντας από την εκκλησία μετά τη θεία λειτουργία και τη δοξολογία πηγαίνοντας προς το σπίτι μου το βλέμμα μου περιδιάβαινε τα μπαλκόνια των σπιτιών για να χαρούν τη γαλανόλευκη σημαία μας. Όμως τα περισσότερα ήταν αστόλιστα και φτωχά. Και εγώ συνειρμικά βρέθηκα στους παλιούς δοξασμένους εκείνους καιρούς. Και σκέφτηκα. Αν μπροστά σου, λέω αν, περνούσε τρέχοντας μασκαρεμένος και λαχανιασμένος ο σημαιοφόρος τσολιάς κρατώντας με λατρεία ψηλά τη σημαία φωνάζοντας αέρα… και κάνοντας τους Ιταλούς λαγούς, εγώ αληθινά αληθινά τί θα είχα να πω στο βλέμμα του το επικριτικό;έτσι με βαριά καρδιά συνέχισα τα βήματά μου προς το σπίτι μου αφού άλλωστε η εθνική γιορτή είχε τελειώσει εκεί. Στη συνέχεια μπαίνω μέσα και άκεφη για οτιδήποτε άλλο παίρνω ένα φλιτζάνι καφέ και πέφτω στον καναπέ παρέα με τις αναμνήσεις μου. 

Ήταν φθινόπωρο σαν τώρα και έχουν μείνει τόσο ζωντανά όλα στο νου και την καρδιά. Και ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Το πικροχάραμα εκείνης της σημαδιακής Δευτέρας της 28ης Οκτωβρίου, ένιωσα έντονα με τον παιδικό μου ψυχισμό το τρομερό γεγονός που μας διαλάλησαν οι χτύποι της Καμπάνας. Πόλεμος. Έχουμε πόλεμο. Και όλο το χωριό βρέθηκε στο πόδι. Όλοι νέοι, γεροί και παιδιά έτρεχαν και σαν τρελοί προς την πλατεία. Εκεί το μοναδικό ραδιόφωνο στο καφενείο μετέδιδε τον πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν: "Σήμερον ώρα 5:30 πρωινή οι Ιταλοί ζήτησαν από την πατρίδα μας να της παραδώσει τα ιερά και τα όσια. Την τιμή και την Ελευθερία της και ο κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Μεταξάς έδωσε τη, ηρωική ρωμαίικη απάντηση. Μία λέξη με τρία γράμματα αλλά με ψυχική δύναμη ατομικής βόμβας. Όχι. Έτσι η Ελλάς από σήμερον βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία"

Και το ηρωικό εκείνο, Όχι, έγινε τραγούδι και ο φθινοπωρινός αέρας το πήγε σε κάθε αιματοβαμμένη ελληνική γωνία και έκανε θεριό την κάθε ελληνική ψυχή και έφτασε και στο αγαπημένο μας Καστρί. 

Στην πλατεία ήταν όλοι εκεί. Οι λεβέντες χαιρετούσαν μανάδες γυναίκες παιδιά και τραγουδώντας ανέβαιναν στα φορτηγά χαρούμενοι λες και πήγαιναν σε πανηγύρι και οι γυναίκες μαζί με τα παιδιά και τους ανήμπορους χαιρετούσαν με βρεγμένα από τα δάκρυα μαντήλια και εύχονταν Η Παναγιά μαζί σας και με τη Νίκη. Όλοι τους δε, είχαν μεθύσει με την αγάπη της πατρίδας όπως τους είχε προτρέψει ο ελληνικός μας ο Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς: 

"τούτο το λόγο θα σας πω, 

δεν έχω άλλο κανένα,

 Μεθύστε με το αθάνατο 

κρασί του 21". 

 Μεθυσμένα δε, έτσι από τον πατριωτικό ενθουσιασμό όλα της Ελλάδος τα παλικάρια έφταναν στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας, με απόφαση να τιμωρήσουν τον άνανδρο εχθρό. Και  έφτανε ως εκεί και η πύρινη προσευχή ολόκληρου του έθνους. 

Έτσι μαζί με την με την ακίνητη βοήθεια της Παναγιάς πέτυχε η Ελλάδα μας το θαύμα του 40. "Ένας λαός γονυκλινής προσεύχεται και ο στρατός προχωρεί προς τη νίκη" έγραφε μεταξύ άλλων ο Τίμος Μωραϊτίμης την 01/11/1940 στην εφημερίδα Έθνος. 

Τότε θυμάμαι κάθε απόβραδο στο Καστρί όλη η γειτονιά ήταν στον Άη Βλάση για την παράκληση στην Παναγία. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου τα γκουπ, γκουπ από τα κεφαλάκια των παιδιών στο δάπεδο που με το δικό τους τρόπο έκαναν την προσευχή τους στην Μεγαλόχαρη. Και ΕΚΕΙΝΗ έκανε το θαύμα της. Δεν άργησαν να ακουστούν πάλι οι καμπάνες. Τούτη την φορά όμως χαρούμενα για να αναγγείλουν τη νίκη: Πήραμε την Κορυτσά, τους Αγίους Σαράντα κλπ. Και η χαρά και υπερηφάνεια όλο και μεγάλωναν από τα δάφνινα στεφάνια. Όμως μεσολάβησαν από τότε τόσα πολλά και έχουν γίνει όλα τόσο διαφορετικά. 

Όμως οι δοξασμένες μνήμες του 40, όπως οι άλλες, ας παραμένουν ζωντανές και ας πάψουμε να μένουμε αδιάφοροι και ξένοι προς αυτές. Ας οδηγήσουμε ξανά τα βήματά μας στη σχολή του ηρωισμού και της Θυσίας. Έτσι θα νιώσουμε ποιοι είμαστε και ποιοι μπορούμε να γίνουμε. Μακάρι να ξεριζώσουμε τα ζιζάνια που μας πικραίνουν για να μεγαλώσει η αγάπη. Η αγάπη που γεμίζει φως και γαλήνη την ψυχή και κάνει ένα έθνος να Μεγαλουργεί.

Διαβάστε περισσότερα...