Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Η βρύση του Καρβέλη

Μισό λεπτό να θυμηθώ που είχαμε μείνει.... Α! εδώ που άρχισε η δασκάλα μας Αρετή Καβάσαλη-Αναστοπούλου να θυμάται να νοσταλγεί και να γράφει στο ιστολόγιό μας... Και συνεχίζει σήμερα με την Βρύση του Καρβέλη. 

‘’Στενό μακρύ δρομάκι μου με την ανηφοριά σου, τίποτα δεν σου ζήλεψα μόν’ μια γειτόνισσα σου’’
Είναι η παρέα των τριών φίλων, του Θρασύβουλου, του Αντρέα και του Παναγιώτη... Έχουν κατηφορίσει από τη Λάκκα τραγουδώντας και σταμάτησαν για λίγο στη βρύση. Αυτό γίνεται συχνά τον τελευταίο καιρό και έχουν το λόγο τους. Μαζί με τη δροσιά της βρύσης απολαμβάνουν και τη γλυκιά σιωπή της αγάπης των αγαπημένων τους, της Μαρίκας, της Ισμήνης και από λίγο ψηλότερα της Παναγιώτας. Tο τραγούδι τις έχει φέρει πίσω από το κουρτινάκι. Αφουγκράζονται, στέλνουν υποσχέσεις και κρατούν τη γλυκιά ελπίδα και προσμονή. Και το ολόγιομο φεγγάρι προχωρεί και σκορπά φως και ασήμι. Και οι τρεις νέοι της εποχής απομακρύνονται τραγουδώντας ‘’Αφήνω γεια στις όμορφες και γεια στις μαυρομάτες’’

Αύριο πάλι, παρέα με το όμορφο φεγγάρι. Και απομένει το τριζόνι να συνεχίζει το μονότονο τραγούδι του, τρι τρι τρι. Και η σιγαλιά της νύχτας προχωρεί και φτάνει το γλυκοχάραμα και η αυγή με τον ασημένιο της Aυγερινό. Και τότε όλα ξυπνούν και ζώα και άνθρωποι. Την καλωσορίζουν τα αηδόνια κατεβάζοντας στη γη τον ουρανό. Και η βρύση μας δέχεται τις πρώτες επισκέψεις. Συνεχίζει να βουίζει, να ξεδιψά και να ποτίζει.

Ένα ανηφορικό δρομάκι κοντά στο σπίτι του Πονηρού και ένα άλλο δυτικότερα πιο φαρδύ και βατό από τα ζώα οδηγεί στη βρύση μας. Ψηλόκορμα λεύκα, πλατάνια και καρυδιές συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιο θα δώσει περισσότερη δροσιά και ομορφιά. Τον νονό της δεν τον έμαθε ποτέ. Ούτε τον ακριβή λόγο που πήρε το όνομά της ‘’βρύση το Καρβέλη’’.

Το μόνο που κατόρθωσε να μάθει είναι τούτο. Κάποτε κάποιος περαστικός διψασμένος ήπιε νερό από το νερό της, το δροσερό και πολύ χωνευτικό. Μέχρι λοιπόν να πάει στο σπίτι του τον θέρισε η πείνα. Το μόνο φαγώσιμο που βρήκε ήταν τα καρβέλια το ψωμί στο ράφι τοποθετημένα.

Η Αξία βρίσκεται πολλές φορές σε πολύ μικρά και καθημερινά πράγματα και γεγονότα. Σε ένα τραγούδι καρδιάς. Σ’ ένα άκουσμα, σ΄ένα απλό κάποτε κουρτινάκι. Σ' ένα ποτήρι δροσερό νερό όταν είσαι αναμμένος από τη ζέστη και διψασμένος. Και όταν είσαι πολύ πεινασμένος, σε ένα γεύμα αποτελούμενο από ψωμί και αλάτι. Βέβαια αυτά σήμερα φαίνονται εξωπραγματικά. Τα όνειρα και ο αγώνας για κάτι σπουδαίο αποτελούν τη ζωή του ανθρώπου. Δεν αμφιβάλλει κανείς για αυτό. Όμως προσπερνώντας τις μικρές ανάσες της ζωής για κάποιους μεγάλους στόχους που μπορεί να μην έλθουν όπως τους περιμένουμε θεωρείται ατυχία. Αυτά λοιπόν μας είπε κάποτε εκμυστηρευτεί η βρύση μας και μας, και μας είχε διδάξει η ζωή.

Και δεν χάσαμε...

Συνεχίζεται...
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Κέφι και χορός στην κοπή πίτας του συλλόγου Καστριτοχωριτών Αττικής

Σε ένα όμορφο και γραφικό ταβερνάκι στο κέντρο της Αθήνας ο Σύλλογος  Καστριτοχωριτών Αττικής οργάνωσε το μεσημέρι της Κυριακής 11 Φεβρουαρίου 2018 την ετήσια εκδήλωση κοπής πίτας.

Η εκδήλωση  που ευλόγησε ο συμπατριώτης μας ιερέας Δημήτριος Κωνσταντέλλος ξεκίνησε με το καλωσόρισμα των συμπατριωτών από τον Πρόεδρο του συλλόγου  Γιάννη Ν. Κωνσταντέλλο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου Γιάννη Κατσιάβο, Ξένη Κωνσταντέλλου, Κωνσταντίνο Κόκκωνα και Τάκη Κανέλη. Ακολούθησαν χαιρετισμοί από παράγοντες της κοινωνικής ζώης του τόπου μας και  στη συνέχεια άρχισε το γλέντι με φαγοπότι,  κέφι, τραγούδι και χόρο έως αργά το απόγευμα.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μεταξύ άλλων οι βουλευτές Αρκαδίας Γιώργος Παπαηλιού και Κώστας Βλάσης  η καστρίτισσα  πολιτευτής  Εύη Τατούλη, ο συμπατριώτης μας Πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος Βασίλειος Γιαννακάκος, ο Πρόεδρος της κοινότητας Καστρίου Χρήστος Κόκκωνας, ο  πολυτάλαντος πνευματικός και καλλιτεχνικός δημιουργός μας  Κυριάκος  Ντούμος, η πρώην Πρόεδρος του συλλόγου Γιώτα Λαμπίρη κ.α

Θερμά συγχαρητήρια στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου για την επιλογή του χώρου και την άψογη οργάνωση της εκδήλωσης που έδωσε την ευκαιρία στους Καστριτοχωρίτες να ανταμώσουμε και να διασκεδάσουμε από κοινού.
































Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

O Δήμος Τρίπολης τίμησε τον Θανάση Βαλτινό



Την Δευτέρα 5-2-2018 ο Δήμος Τρίπολης και η Χορωδία Τρίπολης, πραγματοποίησαν εκδήλωση στο Μαλλιαροπούλειο Θέατρο και τίμησαν τον Καρατουλιάνο συγγραφέα και τ. Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών, Θανάση Βαλτινό, για το μεγάλο έργο του και την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα.

 Για τον συγγραφέα και το έργο του μίλησαν οι:

  •  Κατερίνα Σχινά: συγγραφέας, μεταφράστρια και κριτικός λογοτεχνίας, 
  •  Γιάννης Καραχάλιος: Δικηγόρος από το Καστρί, 
  •  Λάμπης Παπαγεωργίου: Καθηγητής Ψυχιατρικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και 
  •  Δημήτρης Ραυτόπουλος: κριτικός, δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος.








Διαβάστε περισσότερα...

Από το Κάλγκαρυ του Καναδά στο Παράλιο Άστρος και στο Καστρί

Ενα πρόγραμμα που προβάλλεται σε Αμερική και Καναδά, βρέθηκε στα μέρη μας.
Πρωταγωνιστής ένας Καστρίτης από το Κάλγκαρυ του Καναδά, αλλα και συγγενείς της οικογενείας του στο Καστρί. Θα τους αναγνωρίσετε.
Το Καστρί και το Παράλιο Άστρος σε παγκόσμια προβολή. Ευχαριστουμε τους απόδημους συμπατριώτες μας Γιώργο Τσαγκάρη (Άγιος Πέτρος) Δημήτρη Αναστασάκη (Καστρί)  που  ανακάλυψαν το βίντεο και μάς το υπέδειξαν.




Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

Θυμάμαι, γράφω, νοσταλγώ...

της δασκάλας Αρετής Καβάσαλη Αναστοπούλου 

 Κάποτε στη ζωή τελειώνουν για τον άνθρωπο τα όνειρα, το τρέξιμο για επιτυχίες, για πρόοδο και για κοινωνικό ανέβασμα και ο ήλιος μεσουρανεί και προχωρεί προς την δύση. Και ο άνθρωπος κουρασμένος και απορημένος για τη γρηγοράδα αυτού του σύντομου ταξιδιού στην ανεμοδαρμένη θάλασσα της ζωής αράζει στο απόμαχο λιμάνι της.

 Αληθινά, δεν κατάλαβε ποτέ κιόλας έφτασε ως εκεί και αισθάνεται φοβερά κουρασμένος. Ο χρόνος και τα βάσανα του έχουν κλέψει τη νιότη και τη δύναμη. Λιγοστές πια οι επιδιώξεις και... οι προσδοκίες για κάτι νέο. Δεν σταματούν βέβαια και οι χαρές της ζωής. Αλλά αυτές όλο και πιο λίγες και μικρές γίνονται. Εκείνο που του έχει απομείνει είναι το καταστάλαγμα των χρόνων που διάβηκε, είναι η πείρα της ζωής. Αυτή αποτελεί πολύτιμο οδηγό για όσους φυσικά θα την δεχτούν. Και ο ήλιος όλο και κατεβαίνει προς τη δύση. Βιάζεται για να στείλει μια διαφορετική και πολύ όμορφη αβασίλευτη αυγή. Και αυτό χαρίζει ελπιδοφόρα δύναμη στον απόμαχο της ζώης.

Υπάρχει και κάτι άλλο πιο καρδιοτονωτικό. Όλες εκείνες οι επιτυχίες, τα βιώματα και γενικά η ζωή των χρόνων που παρασύρθηκαν στον ωκεανό της αιωνιότητας έχουν γίνει αναμνήσεις. Αυτές τώρα στο λιόγερμα της ζωής του έρχονται να κρατήσουν συντροφιά στον άνθρωπο. Και νοσταλγεί και ξαναζεί και χαίρεται όταν συλλογίζεται κάτι χαρούμενο.

Κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγώ όταν ο νους μου περιδιαβαίνει σε άλλες εποχές γεμάτες δόξα και χάρη στο παλαιό Καστρί μας. Θα έλεγα εξομολογητικά πως μερικές φορές νιώθω κάπως περίεργα, σαν να βλέπω εμπρός μου το Καστρί με ψυχή. Να βλέπει, να αισθάνεται να πονά να χαίρεται. Και σαν να θέλει να πει κάτι, να μιλήσει, να κλάψει. Απλώνει και τα χέρια του. Όμως δεν έχουμε τη δυνατότητα να το βοηθήσουμε αποτελεσματικά. Το μόνο που θα μπορούσαμε να το προσφέρουμε είναι λίγη χαρά θυμίζοντάς του τα παλιά. Και αυτό στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε να κάνουμε. Ίσως έτσι του δώσουμε την εντύπωση ότι το αγαπάμε και πως δεν το ‘χούμε τελείως ξεχάσει.

Μακάρι κάποτε ταλαντούχοι και με δύναμη στη ζωή Καστρίτες να αποφασίσουν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτόν τον έρημο τόπο μας. Να γράψουν, να προτείνουν, να κατορθώσουν κάτι το αξιόλογο και σπουδαίο. Θα έλεγα πως του το χρωστάνε. Αλλά δυστυχώς το ξεχνάνε. Αυτό θα τους έλεγε και ο ερωτευμένος με το Καστρί του, ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ Γιώργος Σπανός. Για την ώρα ας θυμηθούμε κάτι απλό που θα χαρίζει νοσταλγία και θα προβληματίσει και κάπως. Υπάρχουν βέβαια και οι αδιάφοροι... Έτσι συμβαίνει πάντα. Απ΄ όλα έχει ο μπαξές, λέει ο σοφός λαός μας .

συνεχίζεται....
Διαβάστε περισσότερα...