Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Καλή χρονιά!

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ευχές για το νέο έτος από την Αυστραλία

Ευχές για καλή χρονιά στέλνουν από το μακρινό Σίδνεϊ της Αυστραλίας οι οικογένειες τεσσάρων συμπατριωτών μας (Θανάσης -Θανάσης- Γιώργος Λογοθέτης και Jill Baran)

Στη φώτο τους βλέπουμε
να απολαμβάνουν τη ...σκιά-ας μη ξεχνάμε ότι στην Αυστραλία είναι "ντάλα" καλοκαίρι- μετά από το χριστουγεννιάτικο φαγοπότι τους.

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις...

Ο Δάσκαλος και οι μαθητές του σχολείου μας σας εύχονται...

Καλά Χριστούγεννα!

Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος ...1974


(Η φωτογραφία είναι από τη Χριστουγεννιάτικη σχολική μας γιορτή του 1973.
Διακρίνονται: Άγιος Βασίλης ο Γιάννης Παναγιωτούρος, ο δάσκαλός μας Θανάσης Παπαγεωργίου, Ντέμπη Μπαζιάνου, Γιώτα Σίτελη, Ρίνα Μαρινάκου, Γιάννης Κωνσταντέλλος, Γιάννης Μίλλης,Τζοένη Μπαζιάνου, Καίτη και Γιώργος Καραχάλιος,Βασιλική Σίτελη. Πιο πίσω μόλις και ξεχωρίζουν:Χριστόφορος Σίτελης, Τάκης Μαρινάκος, Γιάννης Λογοθέτης και Τάκης Λογοθέτης.)
Διαβάστε περισσότερα...

Ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς

(της Έφης Χαλούλου-Λογοθέτη)

Α. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ


1.Το χριστόξυλο(Μακεδονία)


Στα χωριά της Μακεδονίας τις παραμονές των Χριστουγέννων ο νοικοκύρης του σπιτιού ψάχνει στα χωράφια του να βρει το πιο γερό και χοντρό ξύλο. Αυτό το πάει σπίτι του και θα καεί στο τζάκι του σπιτιού όλο το δωδεκαήμερο των γιορτών . Αυτό είναι το χριστόξυλο. ¨όταν την παραμονή των Χριστουγέννων μαζευτεί όλη η οικογένεια μπροστά στο τζάκι ανάβουν το χριστόξυλο . Ο λαός λέει ότι καίγεται και ζεσταίνεται ο μικρός Χριστούλης που μόλις γεννήθηκε.

2.Το χριστόψωμο

Είναι το ψωμί που φτιάχνουν οι γυναίκες στα μέρη μας αλλά και σε όλες σχεδόν της περιοχες της πατρίδας μας. Μάλιστα χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή. Το ζύμωμα είναι μια ολόκληρη ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι , ροδόνερο , μέλι , σουσάμι, κανέλα και γαρύφαλλο. Ζυμώνουν όλα τα υλικά για πολλή ώρα. Παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό και λωρίδες από ζύμη , τις οποίες βάζουν πάνω στην κουλούρα. Στο κέντρο βάζουν ένα καρύδι άσπαστο και στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν με το μαχαίρι λουλούδια ,φύλλα, καρπούς. Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι το χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα δίνοντας πολλές ευχές.

3.Τα σπάργανα του Χριστού.
Είναι ένα έθιμο της Ηπείρου. Οι γυναίκες ετοιμάζουν ζύμη την οποία και ανοίγουν σε λεπτά φύλλα. Τα στεγνώνουν στο φούρνο . Στη συνέχεια στρώνουν ένα ένα φύλλο σε μεγάλο ταψί ρίχνοντας ανάμεσά τους ψιλοκομμένους ξηρούς καρπούς , αμύγδαλα , καρύδια , κουκουνάρι , κανέλα , ζάχαρη. Το κόβουν σε κομμάτια και τα τρώνε την παραμονή των Χριστουγέννων.


Β. ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

1. Οι καλικά
ντζαροι

Οι ζαβολιάρηδες καλικάντζαροι ανεβαίνουν στη γη από την παραμονή των Χριστουγέννων ως τα Θεοφάνια. Όλο τον υπόλοιπο χρόνο ζουν στο βάθος της γης , όπου πριονίζουν το δέντρο στο οποίο στηρίζεται η γη μας. Παραμονή λοιπόν των Χριστουγέννων το δέντρο είναι έτοιμο να πέσει , η γη είναι έτοιμη να γκρεμιστεί και οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στην επιφάνεια της.
Δώδεκα νύχτες πηδούν , χορεύουν και αλωνίζουν παντού. Τρυπώνουν στα σπίτια , ανακατεύουν το σπίτι , τα δωμάτια, την κουζίνα, ανοίγουν τα ντουλάπια και τα πετάνε όλα κάτω. Αν βρουν κάποιον στο δρόμο τον πειράζουν και , αν αυτός τους μιλήσει , τότε του παίρνουν τη μιλιά του!!!!
Οι καλικάτζαροι φοβούνται τη φωτιά και έτσι οι άνθρωποι τα βράδια κρατούν αναμμένα τα τζάκια. Μάλιστα βάζουν και ένα κόσκινο έξω από την πόρτα του σπιτιού τους. Οι καλικάτζαροι βλέποντας το κόσκινο θα αρχίσουν να μετρούν μια μια τις τρύπες. Καθυστερούν μέχρι να τις μετρήσουν όλες και μόλις ακούσουν τα λάλημα του κόκορα γίνονται καπνός. Βλέπετε , φοβούνται την ημέρα να εμφανιστούν.
Τη μέρα όμως των Φώτων ξανατρυπώνουν πάλι κάτω από τη γη λέγοντας :
«φύγετε να φεύγουμε , έρχετ΄ο παπάς με την αγιαστούρα και με τη βρεχτούρα του»
Κάτω από τη γη όμως τι να δουν!!!! Ο κορμός του δέντρου που στηρίζει τη γη έχει ξαναθρέψει!!!!!Έτσι αρχίζουν και πάλι να τον πριονίζουν.


Γ. ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

1.Το έθιμο της βασιλόπιτας

Όταν ο άγιος Βασίλειος ήταν επίσκοπος στην Καισάρεια οι κάτοικοι υποχρεώθηκαννα πληρώσουν μεγάλους φόρους , κάτι όμως που ήταν αδύνατο αφού ήταν φτωχοί. Απελπισμένοι έτρεξαν να ζητήσουν βοήθεια από τον άγιο Βασίλειο.
«Φέρετε ό,τι πολύτιμο έχετε», τους είπε.
Τα έφεραν λοιπόν και όλοι μαζί πήγαν στο διοικητή. Ο άγιος κατάφερε να τον πείσει να μην πληρώσουν και έτσι ο διοικητής δεν πήρε τίποτα.
Πώς τώρα όμως ο άγιος Βασίλειος να επιστρέψει στον καθένα αυτό που είχε φέρει , αφού δεν μπορούσε να βρει ποιο είναι ποιανού; Τότε είπε στους κατοίκους να φτιάξουν πίτες και μέσα σε καθεμιά έβαλε και ένα αντικείμενο και τις μοίρασε στους κατοίκους.
Από τότε έμεινε συνήθεια να φτιάχνουμε πίτες και να βάζουμε μέσα νομίσματα. Οι πίτες αυτές ονομάστηκαν βασιλόπιτες από το όνομα του Αγίου Βασιλείου.

2. Το ποδαρικό

Είναι ένα έθιμο που το τελετουργικό της είναι διαφορετικό από περιοχή σε περιοχή στην Ελλάδα.
Στην Κρήτη , παίρνουν το αμίλητο νερό με ησυχία και μπαίνουν στο σπίτι λέγοντας «όπως το νερό είναι δροσερό , έτσι να είναι και τα χείλη μας»
Στην Αμοργό , όποιος κάνει ποδαρικό κρατάει μια εικόνα λέγοντας «μέσα καλό , έξω κακό».Ύστερα σπάει ένα ρόδι και όπως χύνονται έξω οι σπόροι έτσι το σπίτι να ξεχειλίσει από ευτυχία και πλούτη.

3.Οι κολόνιες

Στην Κεφαλονιά οι κάτοικοι του νησιού βγαίνουν στους δρόμους κρατώντας κολόνια και ραίνουν ο ένας τον άλλον λέγοντας «Ήρθαμε με ρόδα και ανθούς να σας ειπούμε χρόνους πολλούς» Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Καλά Χριστούγεννα !!!

Να 'μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του..

Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να 'μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

(Κωστής Παλαμάς)
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Ο "Κεραυνός" Καστρίου παίζει μπάλα στην Αθήνα

Καστρίτικος ποδοσφαιρικός αγώνας έγινε σήμερα το μεσημέρι σε γήπεδο 5Χ5 στο Χαλάνδρι.

Καστριτοχωρίτες, με πρωτοβουλία του Συλλόγου μας της Αθήνας, συναντήθηκαν και για δυο ώρες περίπου έριξαν… τις κλωτσιές μας ξεδιπλώνοντας το ποδοσφαιρικό τους ταλέντο…

Ωραίο θέαμα, σπουδάιες φάσεις, εντυπωσιακά γκολ!

Μη μας ρωτήσετε για το αποτέλεσμα … Μικρή σημασία έχει άλλωστε....

Αυτό που μετράει, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι η χαρά του παιχνιδιού και της παρέας.

Και για υστερόγραφο ... το μικρό βίντεο που ετοιμάσαμε.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικες ευχές από το Τορόντο


Τις ευχές τους για καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος στέλνουν στους απανταχού Καρατουλιάνους - μέσω του blog μας - ο Στέλιος Κωνσταντέλλος, η Άννα Λαμπίρη και η κόρη της Χρυσούλα από το Τορόντο του Καναδά.

Εκφράζοντας τις ευχαριστίες μας προς το Στέλιο για το mail με τη φώτο που βλέπετε αλλά και για τα καλά του λόγια, παρακαλούμε όλους τους συμπατριώτες μας να στείλουν τις δικές τους φώτο ή τις ευχές τους προκειμένου να τις δημοσιεύσουμε Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικη μουσική εκδήλωση στο Καστρί

Ανήμερα των Χριστουγέννων (25-12-2010) στις 9:30 το βράδυ, ο εξωραϊστικός και φιλοτεχνικός σύλλογος νέων Καστρίου οργανώνει μουσική εκδήλωση στο κλειστό γυμναστήριο του Γυμνασίου-Λυκείου Καστρίου (φώτο).

Μέλη του συλλόγου και νέοι απ΄όλα τα Καστριτοχώρια θα παίξουν ζωντανή μουσική. Στα πλαίσια της εκδήλωσης θα γίνει λαχειοφόρος κλήρωση με πλούσια δώρα.

Σας περιμένουμε όλους για να κλείσουμε τη χρονιά με πολύ τραγούδι και χορό.

Από το Δ.Σ του συλλόγου


Υ.Γ Η περσινή πασχαλιάτικη εκδήλωση του Συλλόγου στον ίδιο χώρο είναι εδώ
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Εμείς που γεννηθήκαμε πριν το 1980, είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή…

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί…Eμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..

Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.

Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.

Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ…
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί….

Από το newsbeast Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Το Σχολείο μας εκπέμπει S.O.S




Έτσι είναι σήμερα το Δημοτικό μας Σχολείο.

Για να το δούμε καλύτερα...





Γενιές Καρατουλιάνων μάθαμε εδώ τα πρώτα μας Γράμματα. Το κουδούνι χτύπησε για τελευταία φορά πριν 35 χρόνια. Από τον Ιούνιο του 1975 παραμένει κλειστό ...

Το προαύλιο γεμάτο ξερόκλαδα και εγκατάλειψη ...

Πίσω από τα δέντρα και τα αναρριχητικά μαντεύεις τις τουαλέτες και την ¨κατόγα"

Τα βάτα ορίζουν τον τόπο και το τυλίγουν απειλητικά..

... ως τους ξεφτισμένους τοίχους και τη σκεπή που "μπάζει"

Ας το "καμαρώσουμε" και εκ των έσω ...

Οι τοίχοι ραγισμένοι και αραχνιασμένοι.Το πάτωμα τριζοβολάει έτοιμο να καταρρεύσει

Μόνο ο Μέγας Αλέξανδρος στέκει ακόμα αξιοπρεπής. Περήφανος και σκονισμένος. Όσο για το γραφείο του δασκάλου ... τα σχόλια δικά σας.


Αμέριμνοι περνάμε από δίπλα του.... Χωρίς να προσέχουμε την κλίση και τις "ραγάδες" στο δρόμο που τροφοδοτούν με άφθονα νερά τα θεμέλια του και αργά αλλά σταθερά το βουλιάζουν...

--------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι εικόνες μιλούν από μόνες του .... Αν δεν κάνουμε κάτι - όλοι μαζί- το σχολείο μας θα καταρρεύσει
Το συζητήσαμε το θέμα προχθές στο χωριό.
Μάθαμε ότι πριν από δυο χρόνια είχε γίνει μελέτη από την τεχνική υπηρεσία της Νομαρχίας Αρκαδίας η οποία πρότεινε τις εξής άμεσες ενέργειες:
1. " Ρύθμιση" των νερών που πέφτουν από το δρόμο στα θεμέλια
2. Αλλαγή σκεπής και
3. Αντικατάσταση του πατώματος με "πλάκα"

Δυστυχώς όμως η μελέτη χάθηκε στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας και τα 20.000 ευρώ που προέβλεπε ως πρώτη δόση για να ξεκινήσουν τα έργα δεν έφτασαν ποτέ στο χωριό.

Στις προθέσεις του νέου μας προέδρου, Κώστα Λυμπέρη, είναι να αναδείξει το θέμα και να θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την υλοποίηση του έργου. Άλλωστε η συγκυρία είναι ευνοϊκή αν σκεφτούμε ότι ο νέος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου , ο Πέτρος Τατούλης, είναι πατριώτης μας και είμαστε σίγουροι ότι θα δείξει ευαισθησία, ενδιαφέρον και δε θα ξεχάσει ότι το Καράτουλα στις πρόσφατες Αυτοδιοικητικές εκλογές τον τίμησε με το 100% των ψήφων του. Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Φθινοπωρινή εικόνα…

Με θέα το Καράτουλα και τη γλυκιά του φθινοπωρινή μελαγχολία!










Υ.Γ. Η φώτο-προχθεσινή- είναι τραβηγμένη από την ταράτσα του Φωτοπουλόγιαννη στην Ωριά. Διαβάστε περισσότερα...

Μικρές αστραπές


Για το Σπύρο Κωνσταντέλλο – τον ευαίσθητο συμπατριώτη μας ποιητή- σας έχουμε μιλήσει και άλλη φορά (δείτε εδώ)

Τον συναντήσαμε χθες στο χωριό και μας έδωσε ένα άψογο χειρόγραφο (φώτο 2) με το ποίημα του «Μικρές Αστραπές».

Το μοιραζόμαστε μαζί σας...


Μικρές Αστραπές

Οι μικρές αστραπές μέσα στα μάτια σου
μαρτυρούν τα μοναχικά βράδια σου.
Προσπαθείς να ξεγελάσεις το χρόνο
πίνοντας , καπνίζοντας και χορεύοντας.

Λες γιατί όχι και εγώ;

Οι μικρές αστραπές μέσα στα μάτια σου
μοιάζουν με τον ήλιο
που είναι κρυμμένος πίσω από τα σύννεφα
έτοιμος να τα διώξει για να ανατείλει!

Λες γιατί όχι και εγώ;

Οι μικρές αστραπές μέσα στα μάτια σου
μοιάζουν με το μαύρο της καταιγίδας
όπου, εκεί που τελειώνει,
ξεκινούν τα χρώματα της ίριδας

Ακόμα σ΄ αγαπώ.

Σπυρίδων Αθ. Κωνσταντέλλος
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Και παππούς και Πρόεδρος

Μήνας ευχάριστων γεγονότων ο Νοέμβριος για τον Κώστα Λυμπέρη.

Από τη μια η κόρη του Μαρία τον έκανε παππού φέρνοντας στο κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι.


Aπό την άλλη, στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, οι Καρατουλιάνοι τιμώντας τον με την ψήφο τους τον ανέδειξαν νέο πρόεδρο του χωριού μας για την επόμενη τετραετία .


Ο Κώστας αναλαμβάνει τα καθήκοντά του την 1η Ιανουαρίου 2011 στη θέση της απερχόμενης προέδρου και συζύγου του Ελένης.


Να του ευχηθούμε καλή δύναμη και καλή επιτυχία στο έργο του αλλά πάνω απ΄ όλα να ευχηθούμε ....


Να σου ζήσει η εγγονούλα σου "χαζοπαππού"!


(Στη φώτο, βλέπουμε τον Κώστα, δεύτερο απ΄αριστερά, με τη γυναίκα του Ελένη, τα παιδιά του Βασίλη, Γιώργο, Μαρία και το γαμπρό του Κώστα στη βάφτιση της μικρής κόρης του Γιώργου Καραχάλιου που έγινε πριν ένα χρόνο στον Αγιάννη μας)

Υ.Γ. (29-11-2010). Μετά τα διαφωτιστικά σχόλια διορθώνουμε ζητώντας συγγνώμη για το λάθος μας... Η φωτογραφία είναι από την βάφτιση του μικρού Βασίλη γιού του Γιώργου Καραχάλιου τον οποίο βλέπουμε στη φώτο στην αγκαλιά της Ελένης Λυμπέρη

Διαβάστε περισσότερα...

Από το υπουργείο Παιδείας στο καφενείο του Αργύρη

Πριν λίγες μέρες συζητούσε με την υπουργό Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, για την καλλιέργεια των εννοιών της διαφάνειας και της αξιοκρατίας στη συνείδηση των μαθητών μέσα από το σχολείο. (φώτο 1) (περισσότερα για τη συνάντηση εδώ )

Ο λόγος για το σπουδαίο συμπατριώτη μας, Κώστα Μπακούρη, πρόεδρο του Ελληνικού Τμήματος της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Διεθνούς Διαφάνειας» που βρέθηκε για ένα σαββατοκύριακο ξεκούρασης στο χωριό .

Τον πετύχαμε προχθές το βράδυ να τα «κουτσοπίνει» στο καφενείο του Αργύρη στο Καστρί μαζί με το φίλο του Γιώργο Λυκούδη (πρώτος απ΄ αριστερά)στη φώτο 2 Διαβάστε περισσότερα...

Τραγικό φινάλε για το Γιάννη Λυμπέρη

Το Γιάννη Λυμπέρη (Χαρμονόγιαννη), 62 έτων, που έμενε μόνιμα τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια στο Τορόντο του Καναδά, συνοδέψαμε χθες το μεσημέρι, αρκετοί Καρατουλιάνοι αλλά και φίλοι της οικογένειάς του στην τελευταία του κατοικία, στον Αγιάννη μας.

Ο Γιάννης πριν από μια βδομάδα είχε βρεθεί νεκρός στο διαμέρισμά του και ο θάνατος του αποδίδεται σε αυτοκτονία.

Μικρή σημασία έχουν οι λεπτομέρειες και τα αίτια που τον οδήγησαν στην τραγική αυτή επιλογή και σε καμιά περίπτωση δεν θα μπούμε στη διαδικασία να μεταφέρουμε φήμες ή ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες.

Αναφέρουμε μόνο - με κάθε επιφύλαξη- την πληροφορία ότι ο Γιάννης λογάριαζε σε λίγο καιρό να έρθει στην Ελλάδα και να εγκατασταθεί μόνιμα στο Καράτουλα. Τα αδέρφια του φρόντισαν να μεταφέρουν την σωρό του στο χωριό και δεν παρέλειψαν, μετά το τέλος της τελετής, να ευχαριστήσουν τους ομογενείς συμπατριώτες μας που τους βοήθησαν να ξεπεράσουν όλες τις γραφειοκρατικές διαδικασίες στον Καναδά και να κάνουν πράξη έστω και έτσι την τελευταία επιθυμία του αδερφού τους. Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Ένας λεβέντης Καρατουλόγαμπρος ...

... ο Νίκος Καλιτσουνάκης (τρίτος απ΄αριστερά στη φώτο) , άνδρας της Μάρθας Καραχάλιου του Παύλου, έφυγε ξαφνικά σήμερα το πρωί σε ηλικία πενήντα ετών.

Εκφράζοντας τα θερμά μας συλλυπητήρια στη σύζυγό του Μάρθα, στα δύο του παιδιά, την Αιμιλία και το Γιώργο και σε όλη την οικογένεια του Νίκου, σας ενημερώνουμε ότι η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί αύριο στις 3:00 μ.μ στο νεκροταφείο της Αργυρούπολης Αττικής. Διαβάστε περισσότερα...

Πέτρος Τατούλης: Πρώτος Αιρετός Περιφερειάρχης Πελοποννήσου

Η δήλωση του Πέτρου - τον βλέπουμε στη φώτο αγκαλιά με το Θανάση Λογοθέτη- μετά την εκλογική του νίκη:

"Σήμερα νίκησαν οι πολίτες , όλοι οι πολίτες
Σήμερα νίκησε ο Καλλικράτης
Σήμερα νίκησε το καινούριο, η ελπίδα, το όραμα που η Νέα Πελοπόννησος φέρνει
μαζί της
Η υπέρβαση που εδώ και καιρό είχαν κάνει οι πολίτες, αποτυπώθηκε σήμερα στη
μεγάλη τους νίκη
Δεσμευτήκαμε να κάνουμε την Πελοπόννησο μια ευρωπαϊκή περιφέρεια, ένα
πρότυπο τοπικής οικονομίας, και το εννοούμε.
Σε αυτήν την προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς.
Από αύριο σηκώνουμε τα μανίκια και πιάνουμε δουλειά.
Σήμερα ζούμε μια μοναδική ιστορική στιγμή.
Σ’ αυτή την ιστορική στιγμή, θέλω να τονίσω το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ και ο
Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, κάνοντας την δική τους κομματική υπέρβαση,
στήριξαν την προσπάθεια του ανεξάρτητου συνδυασμού μας όπως και οι
ελευθερόφρονες Νεοδημοκράτες και όλοι οι πολίτες της Πελοποννήσου που μας
εμπιστεύτηκαν.
Στην προσπάθεια που ξεκινάμε είμαστε όλοι Μεσσηνιοι, είμαστε όλοι Κορίνθιοι,
είμαστε όλοι Λακωνες, είμαστε όλοι Αργολιδεις, είμαστε όλοι Αρκάδες, Όλοι
είμαστε Πελοποννήσιοι.
Ευχαριστώ όλους τους πολίτες της Πελοποννήσου, ευχαριστώ όλους τους
συμπατριώτες μου Αρκαδες, που πίστεψαν σε εμάς, και τους καλώ όλοι μαζί να
βαδίσουμε στο δρόμο της δημιουργίας, στο δρόμο της περιφερειακής ανάπτυξης,
στο δρόμο μιας αληθινής ευρωπαϊκής προοπτικής." Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Όταν η κυρα Βαγγελιώ έχει τα κέφια της


Το βιντεάκι-με όλο τον ερασιτεχνισμό του- γυρίστηκε στις 23 Αυγούστου 2010 στο Καράτουλα
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Το αγνάντεμα

Είναι όμορφα να αγναντεύεις τον τόπο σου από το «Σπήλιο» ψηλά.

Τη Νέα Χώρα, το Μεσσοράχι, τον Άγιο Νικόλα, το χωριό μας, την Ωριά, τον Έλατο και πέρα μακριά τον Άγιο Πέτρο.

Να γίνεσαι παιδί, κρεμώντας τα πόδια σου στην άκρη του αλωνιού, αιωρώντας τα στην άβυσσο του Τάνου που τον μαντεύεις μέσα στην κρυψώνα των πλατανιών του.

Να μαζεύεις τους ήχους, τα χρώματα και τις εικόνες της πατρικής Γης και να τις κουβαλάς μέσα σου…. στην πολύβουη και μοναχική πολιτεία .

Καράτουλα


Καράτουλα και ψηλά το Καστρί (Αγιονικόλας)


Νέα Χώρα (Ρούβαλι)


Το Μεσοράχι


Καράτουλα



Η Ωριά ( ο Μπερνορής)

Η χαράδρα του Τάνου. Αριστερά η Ωριά και δεξιά το χωριό μας


Η Ωριά και ψηλά ο Έλατος (Δραγαλεβός)

Ο Ραγκαβάς και στο βάθος ο Άγιος Πέτρος


Η απάνω γειτονιά

Η κάτω γειτονιά

Τα Λυμπερέκα

Καραχαλέκα- Σπανέκα

Η νοτιοανατολική πλευρά του χωριού μας


Η βορειοδυτική πλευρά

Καράτουλα και Καστρί (Αγιονικόλας)

Διαβάστε περισσότερα...