Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Οι Ολυμπιονίκες με καταγωγή από την Αρκαδία


Βιογραφικά και διακρίσεις Αρκάδων Ολυμπιονικών...


O Δημήτριος Θανόπουλος, ολυμπιονίκης ελληνορωμαϊκής πάλης (αργυρό - 1984), με καταγωγή από την Στεμνίτσα, ο Μιχάλης Μουρούτσος, oλυμπιονίκης (Τάεκβοντο 2000,2004) από τα Λαγκάδια, ο Δημήτρης Μούγιος από τον Άγιο Πέτρο, αργυρό μετάλλιο στην κωπήλασία το 2008, ο Παναγιώτης Παρασκευόπουλος, από Παλούμπα Γορτυνίας, αργυρό στη Δισκοβολία (1896), ο Λεωνίδας Πύργος oλυμπιονίκης στην ξιφασκία (χρυσό 1896), ο Ιωάννης Γεωργιάδης από Τρίπολη, τρεις φορές Ολυμπιονίκης στην Ξιφασκία, ο Τηλέμαχος Καράκαλος από Δημητσάνα, Ολυμπιονίκης στην Ξιφασκία, και ο Χαράλαμπος Ζούρας, ολυμπιονίκης (Ακοντισμός - 1908) από τα Βούρβουρα, είναι οι Ολυμπιονίκες με καταγωγή από την Αρκαδία.

Μιχάλης Μουρούτσος

Ο Μιχάλης Μουρούτσος είναι πρωταθλητής του Ταεκβοντό, που αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης κατακτώντας χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 58 κιλών το 2000 και επίσης το 2004 στην Αθήνα, όπου κατέλαβε την 5η θέση. Έγινε μάλιστα ο πρώτος αθλητής (χρονολογικά, καθώς η κατηγορία του διεξήχθη πρώτη στο Σίδνεϊ) που κατέκτησε το πρώτο χρυσό μετάλλιο στο άθλημα αυτό στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο Μιχάλης Μουρούτσος γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 1980 στα Λαγκάδια Αρκαδίας και είναι κάτοχος μαύρης ζώνης στο άθλημά του, όπως επίσης και έξι νταν. Ξεκίνησε να ασχολείται με το άθλημα το 1987. Ομάδα του είναι ο Α.Σ. Δάφνης. Έχει βαθμό αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού. Το όνομά του έχει δοθεί τιμητικά στο κλειστό γυμναστήριο του Δήμου Δάφνης.

Παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες

2000, Σίδνεϊ: 1ος- Χρυσό μετάλλιο
2004, Αθήνα: 5ος .

Άλλες διεθνείς διακρίσεις

2000, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα , Πάτρα:1ος- Χρυσό μετάλλιο.
2003, 2005: Παγκόσμιο πρωτάθλημα, 5ος
2005, Πανεπιστημιάδα: 3ος (χάλκινο μετάλλιο).



Δημήτρης Θανόπουλος

O ΔHMHTPHΣ ΘΑNOΠOYΛOΣ κατέκτησε στους Oλυμπιακούς αγώνες του Λος αντζελες, το 1984, το αργυρό μετάλλιο στην ελληνορωμαϊκή πάλη στην κατηγορία των 82 κιλών, νικώντας, στην πορεία του προς τον τελικό, ακόμη και τον πανίσχυρο Γιουγκοσλάβο «χρυσό» Oλυμπιονίκη του Mόντρεαλ, Mόμιρ Πέτροβιτς, με 5-1 σημεία. Hταν Παρασκευή, 4 αυγούστου 1984. Στον τελικό, την επομένη, πάλεψε σκληρά για την πρωτιά, αλλά ηττήθηκε από τον Pουμάνο Nτράικα με 3-4.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ: 1984 (2η)

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ: Τρία μετάλλια σε Μεσογειακούς Αγώνες (1979: 3ος, 1983: 2ος, 1987: 3ος). Πρώτος στον στρατό 1983 παγκόσμιο πρωτάθλημα, δεύτερος στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1983 κόσμους. Το 1982 ήταν πρώτος στο και το 1984 δεύτερος σε πρωταθλήματα ΕΟΚ. Δέκα φορές Έλληνας πρωταθλητής. Καλύτερος αθλητής της χρονιάς (1984, ελληνική Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου).

Προέρχεται από της οικογένεια της πάλης, δεδομένου ότι τόσο ο πατέρας του και ο αδελφός του ασχολούνται με το άθλημα. Το 1972 πήρε το φυτώριο των Εθνικός Γ.Σ. και το 1974 και το 1975 ασχολήθηκε παράλληλα με τον αθλητισμό. Πολύ λίγοι άνθρωποι πίστευαν στην επιτυχία του, αλλά είχε την αίσθηση και το μοιραζόταν λίγο νωρίτερα με τους φίλους του. Θεωρεί άτυχες στιγμές της καριέρας του αθέμιτου αποκλεισμού του από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 και του 1988. Μαζί με τον Γιώργο Ρουμπάνη, ήταν ο άνθρωπος που σκέφτηκε και ίδρυσε τον Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών.

Έχει δύο γιους, τον Κωνσταντίνο και ο Ιάσονας.



Παναγιώτης Παρασκευόπουλος

Ο Παναγιώτης Παρασκευόπουλος ( Γορτυνία 1875 - Καρουσάδες Κέρκυρας 8 Ιουλίου 1956), ήταν Έλληνας αθλητής του στίβου και της Ποδηλασίας, Πανελληνιονίκης, πρωταθλητής Γαλλίας και Ολυμπιονίκης το 1896.

Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και στο Παρίσι, μικροβιολόγος-επιδημιολόγος, και άσκησε το επάγγελμα του στον Βόλο. Στον Α' παγκόσμιο πόλεμο πήρε μέρος σε μάχες .

Συμμετείχε στους Α' Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 στην Αθήνα, την εποχή εκείνη μάλιστα ήταν φοιτητής της ιατρικής και ήταν δεύτερος στην δισκοβολία με επίδοση 28,95 μ. συμμετείχε και στην ποδηλασία στην κούρσα 12 ωρών όπου τερμάτισε τρίτος. Τότε ήταν αθλητής του Α.Ο. Αθηνών.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1900 στο Παρίσι συμμετείχε πάλι στην δισκοβολία όπου ήρθε τέταρτος με επίδοση 34,15 μ. και 5ος στη σφαιροβολία με επίδοση 11,52. Στο Παρίσι λόγω του ότι δεν υπήρχε Ελληνική Ολυμπιακή επιτροπή ακόμα ο Παρασκευόπουλος αλλά και οι υπόλοιποι Έλληνες αθλητές πήγαν με έξοδα των συλλόγων, ο Παρακευόπουλος ήταν αθλητής του Εθνικού Γ.Σ. Αθηνών. Στην Μεσολυμπιάδα του 1906 αγωνίστηκε στην ποδηλασία .

Κατά τις σπουδές του στην Γαλλία συνέχιζε να αγωνίζεται, στο Γαλλικό πρωτάθλημα στίβου κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια το 1901 στη δισκοβολία και στην σφαιροβολία. Η ίδια επιτυχία του επαναλήφθηκε και το 1902. Το 1903 ήταν νικητής στη σφαιροβολία στο πανελλήνιο πρωτάθλημα με πανελλήνιο ρεκόρ ενώ 1ος ήταν και το 1904 πάλι στη σφαιροβολία. Απεβίωσε και κηδεύτηκε στις 8 Ιουλίου 1956, στο χωριό της συζύγου του, στους Καρουσάδες.



Λεωνίδας Πύργος

Ο Λεωνίδας Πύργος (1871, Μαντινεία) ήταν Έλληνας αθλητής ξιφασκίας. Ήταν ο πρώτος Έλληνας που έλαβε χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς αγώνες της εποχής μας. Ήταν γιος του οπλοδιδάσκαλου Νικολάου Πύργου.
Ο Πύργος κέρδισε στην ξιφασκία μεταξύ οπλοδιδασκάλων των Ολυμπιακών αγώνων του 1896 που διοργανώθηκαν στην Αθήνα. Ο αγώνας έγινε στις 7 Απριλίου στο Ζάππειο μέγαρο με μικρή συμμετοχή κοινού και για τον λόγο αυτό η νίκη του Πύργου δεν έγινε ευρύτερα γνωστή. Εκτός αυτού έλαβε μέρος ο ανταγωνιστής του, ο Γάλλος Ζαν Περονέ που τότε ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής. Ο Πύργος κέρδισε 3:1. Μετά την νίκη, οι Έλληνες θεατές τον πήραν στους ώμους και τον γύριζαν στους δρόμους της Αθήνας πανηγυρίζοντας.
Αργότερα, ο Πύργος έγραψε εγχειρίδια για το άθλημα της ξιφασκίας και υπήρξε εκπαιδευτής.



Ιωάννης Γεωργιάδης

Ο Ιωάννης Γεωργιάδης (Τρίπολη 29 Μαρτίου 1874 - Αθήνα 17 Μαΐου 1960) ήταν Έλληνας αθλητής, οπλομάχος, και τρεις φορές Ολυμπιονίκης στην Ξιφασκία.

Ο Γεωργιάδης σπούδασε ιατρική και αργότερα έγινε καθηγητής ιατροδικαστικής και τοξικολογίας στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, εξέδωσε πολλά βιβλία ιατρικής και επιστημονικά συγγράμματα. Ήταν αθλητής της Γυμναστικής Εταιρείας Πατρών και της Αθηναϊκής Λέσχης. Το 1933 με δική του πρωτοβουλία άνοιξε μουσείο Εγκληματολογίας. Νωρίτερα, ίδρυσε το Ανθρωπομετρικό Τμήμα της Αστυνομίας (1909) και το Νεκροτομείο Αθηνών (1912).
Στους Α' Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 στην Αθήνα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους αγώνες σπαθασκίας φιλάθλων. Το αγώνισμα έγινε στις 8 Απριλίου στο Ζάππειο μέγαρο, συμμετείχαν πέντε αθλητές -δύο ξένοι και τρεις Έλληνες- και αγωνίστηκαν όλοι εναντίον όλων με τον Γεωργιάδη να νικά και τους τέσσερις αντιπάλους του . Συμμετείχε και στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες του 1900 στο Παρίσι, αλλά αποκλείστηκε από τους κριτές για αντικανονικά χτυπήματα. Ο Γεωργιάδης και πριν τους αγώνες βρισκόταν στην γαλλική πρωτεύουσα, όπου σπούδαζε Ιατρική. Σε διεθνείς αγώνες σπάθης που έγιναν το 1900 στο Παρίσι νίκησε τον Γάλλο ολυμπιονίκη Κοστέ, όπως και το 1901.
Στην Μεσολυμπιάδα του 1906 κατέκτησε άλλα δύο μετάλλια, ένα χρυσό κι ένα αργυρό. Ήταν πρώτος στην σπάθη ενώ ήταν δεύτερος με την εθνική ομάδα οπλομαχίας στο ομαδικό της σπάθης. Ο Ιωάννης Χρυσάφης αναφέρει ότι πριν τους αγώνες το σπαθί του ήταν 10 χρόνια αήττητο , είχε να χάσει δηλαδή 10 χρόνια σε αγώνα .

Τηλέμαχος Καράκαλος

Ο Τηλέμαχος Καράκαλος (Δημητσάνα 1866 - 15 Ιουνίου 1951), ήταν Έλληνας αθλητής της Ξιφασκίας και Ολυμπιονίκης το 1896.
Ήταν αθλητής του Αθηναϊκής λέσχης και πήρε μέρος σε δύο ολυμπιακούς αγώνες. Στους Α' Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 της Αθήνας κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στους αγώνες σπαθασκίας φιλάθλων. Το αγώνισμα έγινε την τέταρτη μέρα των αγώνων στις 8 Απριλίου στο Ζάππειο μέγαρο, συμμετείχαν πέντε αθλητές δύο ξένοι και τρεις Έλληνες, αγωνίστηκαν όλοι εναντίον όλων με τον Καράκαλο να νικά τρεις αντιπάλους αντιπάλους και χάνοντας μόνο από τον Γεωργιάδη που κατέκτησε το χρυσό αήττητος. Στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες του 1900 στο Παρίσι συμμετείχε πάλι στην σπάθη μαζί με τον Γεωργιάδη αλλά αποκλείστηκαν από τους κριτές για αντικανονικά χτυπήματα. Ο Καράκαλος μετά την επιστροφή του έγραψε βιβλίο Εισαγωγή της γυμναστικής στο στράτευμα, ο ίδιος ήταν αξιωματικός στον στρατό.



Δημήτρης Μούγιος

Ο Δημήτρης Μούγιος από τον Άγιο Πέτρο είναι πρωταθλητής της κωπηλασίας, ο οποίος αναδείχθηκε αργυρός Ολυμπιονίκης μαζί με το Βασίλη Πολύμερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο.

Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου του 1981. Στις 17 Αυγούστου του 2008 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο μαζί με τον Πολύμερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αγωνιζόμενος στον τελικό του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών. Το δίδυμο Πολύμερου- Μούγιου κατέκτησαν και ένα χρυσό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Σχινιά, το Σεπτέμβριο του 2008. Η ομάδα των δύο αθλητών (Πολύμερος- Μούγιος) ψηφίστηκε ως κορυφαία ομάδα του 2008 από τον ΠΣΑΤ, το Δεκέμβριο του 2008.



Χαράλαμπος Ζούρας

Ο Χαράλαμπος Δ. Ζούρας γεννήθηκε στα Βούρβουρα το έτος 1885 και πέθανε σε ηλικία 87 ετών το έτος 1972.
Το 1908 ο Χαράλαμπος Ζούρας ήταν η αιτία για να ακουστεί το όνομα των Βουρβούρων στα απέραντα της γης αφού αγωνιζόμενος με τα χρώματα του Α. Σ. Βουρβούρων στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, κατετάγη 4ος Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα του Ακοντισμού με βολή στα 48,61 μέτρα. Για την ιστορία, τις τρεις πρώτες θέσεις είχαν καταλάβει: ο Σουηδός Erik Lemming με βολή στα 54,44 μέτρα, ο επίσης Έλληνας Μιχάλης Δώριζας με βολή στα 51,36 μέτρα και ο Νορβηγός Αrne Halse με βολή στα 49,73 μέτρα.

Την ίδια χρονιά ο Χαράλαμπος Ζούρας κατετάγη πρώτος στους πανευρωπαϊκούς αγώνες του που διεξήχθησαν στο Παρίσι στο αγώνισμα του ακοντισμού καταρρίπτοντας μάλιστα το Ολυμπιακό του ρεκόρ.

Δυο χρόνια αργότερα το Μάρτιο του 1910 ο Χαράλαμπος Ζούρας κατέκτησε τη πρώτη θέση στον ακοντισμό και το πένταθλο στους Ελληνοαιγυπτιακούς αγώνες που έγιναν στο Ρον-πουέν της Αλεξάνδρειας. Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζει το γεγονός πως κατά τη βράβευση του αθλητή δεν ακούστηκε το όνομα του αλλά η λέξη «Βούρβουρα» καθώς έτσι είχε υποδείξει στου φίλους και συναθλητές του να κάνουν σε περίπτωση που έβγαινε πρώτος.

Στους ίδιους αγώνες το 1912 ο Χαράλαμπος Ζούρας κατέκτησε τη πρώτη θέση στη δισκοβολία και το πένταθλο ενώ κατετάγη δεύτερος στον ακοντισμό και στο λιθάρι.

Ο Χαράλαμπος Ζούρας είχε ακόμα στο ενεργητικό του τρεις πρώτες θέσεις σε πανελλαδικό αυτή τη φορά επίπεδο. Συγκεκριμένα κατετάγη 1ος στους Πανελλήνιους αγώνες του 1908 στο Πένταθλο και στον ακοντισμό και του 1909 επίσης στον ακοντισμό.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Χαράλαμπος Ζούρας είχε σπουδάσει γιατρός ενώ παντρεύτηκε τη Θωμαή Μετριτίκα από τον Άγιο Ανδρέα Κυνουρίας όπου και απέκτησε μαζί της τέσσερα παιδιά.

Με πληροφορίες από το wikipedia.org, olympionikes.gr, vourvoura.gr

ΠΗΓΗ: http://www.arcadiaportal.gr/news/oi-olumpionikes-me-katagogi-apo-tin-arkadia
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

6η Πανελλήνια Εξόρμηση Ερασιτεχνών Αστρονόμων στον Πάρνωνα


Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις της 6ης Πανελλήνιας Εξόρμησης Ερασιτεχνών Αστρονόμων στον Πάρνωνα. Εκατοντάδες ερασιτέχνες αστρονόμοι και αρκετοί επισκέπτες από πολλά μέρη της Ελλάδας βρέθηκαν από τις 20 έως και τις 23 Ιουλίου στο ορειβατικό καταφύγιο του ΕΟΣ Σπάρτης στον Πάρνωνα.
Κατά την διάρκεια αυτών των ημερών πραγματοποιήθηκαν εργαστήρια αστροφωτογραφίας, ομιλίες από καθηγητές αστροφυσικής, ηλιακή παρατήρηση, πεζοπορίες, ουρανογραφία και αστρονομικές δραστηριότητες για τα παιδιά...
Αξίζει να σημειωθεί ότι η περιοχή του Πάρνωνα επιλέγεται για 2 η φορά για την πραγματοποίηση της Πανελλήνιας Εξόρμησης Αστρονόμων, καθώς στην ίδια περιοχή είχε διεξαχθεί η 4 η Πανελλήνια Εξόρμηση τον Ιούλιο του 2010. Όπως μας τόνισαν οι διοργανωτές, τα πλεονεκτήματα για την αστρονομική παρατήρηση που συνδυάζει η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι:

• Ο μεγάλος σε έκταση, επίπεδος και καθαρός χώρος στον οποίο μπορεί να στηθεί μεγάλος αριθμός τηλεσκοπίων.

• Ο σκοτεινός ουρανός από κάθε πλευρά του ορίζοντα, καθώς και η ανοιχτή θέα προς τον νότιο ουρανό του οποίου οι αστερισμοί παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον κατά τους θερινούς μήνες.

Για τους παραπάνω λόγους, η συγκεκριμένη περιοχή χρησιμοποιείται για αστρονομικές εξορμήσεις εδώ και πολλά χρόνια από ερασιτέχνες αστρονόμους, και σύμφωνα με τους οργανωτές θα χρησιμοποιηθεί ξανά για κάποια μελλοντική Αστροεξόρμηση.

Να σημειώσουμε ότι ο Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού συμμετείχε στην εκδήλωση με παρουσιάσεις που αφορούσαν στην Προστατευόμενη Περιοχή του Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού. Οι παρουσιάσεις περιελάμβαναν γενικά στοιχεία για την χλωρίδα και την πανίδα της προστατευόμενης περιοχής, καθώς επίσης για τα ερπετά του Πάρνωνα, για την οποία το κοινό έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Έντονη ήταν και η παρουσία των φυλάκων του Φορέα όλες αυτές τις ημέρες εξαιτίας του μεγάλου αριθμού επισκεπτών που υπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή του καταφυγίου.












Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Η Εορτή του Αγίου Παντελεήμονος στο Καστρί

Του ιερέως Ιωάννη Σουρλίγκα

Στην ορεινή Κυνουρία, πλησίον της Σεβασμίας Μονής Τιμίου Προδρόμου Καστριού Κυνουρίας, βρίσκεται η κωμόπολη του Αγίου Νικολάου η αλλιώς το Καστρί με την σημερινή ονομασία του.

Το Καστρί, μέχρι το 1960 ονομαζόταν Άγιος Νικόλαος και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιφέρειας των Καστριτοχωρίων...
Ο Άγιος Νικόλαος, το σημερινό Καστρί, υπήρξε η έδρα του Δήμου Τανίας και Δολιανών, που τότε τον αποτελούσαν τα χωριά: Άγ. Νικόλαος, Έλατος, Ωριά, Καράτουλα, Νέα Χώρα, Περδικόβρυση και Μεσορράχη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αναπτυχθεί σε ένα μεγάλο διοικητικό, εμπορικό, κοινωνικό και πολιτιστικό κέντρο, της ευρύτερης περιοχής.

Ο Περικαλέστατος Ενοριακός Ναός του Αγίου Νικολάου, τα πολλά εξωκκλήσια που είναι αφιερωμένα σε διαφόρους Αγίους, τα μικρά προσκυνητάρια, οι όμορφες παραδοσιακές γειτονιές, τα αλώνια, οι παραδοσιακές βρύσες, οι οδικές αρτηρίες με τα χάνια . κ.ά, ήταν δημιουργήματα των προγόνων και τον παλαιοτέρων κατοίκων του χωριού.

Ανατρέχοντας στο παρελθόν δεν μπορείς να λησμονήσεις, τις μορφές των φωτισμένων ανθρώπων που έζησαν στον Άγιο Νικόλαο, Ιερείς, Διδάσκαλοι, Επιστήμονες, αγρότες, βιοπαλαιστές κ.α.

Χαραγμένο στην μνήμη των παλαιοτέρων είναι το ξακουστό «παζάρι» στην αγορά (κεντρική πλατεία) της Κυριακές, όπου συγκεντρωνόταν πλήθος κόσμου απ’ όλη την ευρύτερη περιοχή των κάτω χωριών του Καστριού. Η ορχήστρα των πάλαι ποτέ αδελφών Καπράνου, ψυχαγωγούσε τους Καστρίτες και όχι μόνο, στις γιορτές τα πανηγύρια και τους χορούς.

Κάτοικοι που τον χειμώνα μετέβαιναν στα χειμαδιά, Μάσκληνα, ΄Αστρος, Αγ. Γεώργιος, Μελίσσι, κ.α.

Κατά την περίοδο της κατοχής και αργότερα, η μετανάστευση και η αστυφιλία, είχαν σαν αποτέλεσμα το Καστρί να συρρικνωθεί κατά μεγάλο αριθμό.

Τις παλιές καλές μέρες, το χωριό τις ξαναζεί τα καλοκαίρια, όταν η πλατεία του γεμίζει από κόσμο, παιδικές φωνές και κυρίως από Καστρίτες, που έρχονται από την Αθήνα και το Εξωτερικό.

Έτσι και φέτος, την 26η και 27η Ιουλίου 2012, μετά την πανήγυρη της Αγίας Παρασκευής, ακολουθεί το μεγαλύτερο πανηγύρι του χωριού αυτό του Αγίου Παντελεήμονος.

Λίγα χιλιόμετρα έξω από το χωριό στον δρόμο με κατεύθυνση προς την Πανσεβάσμιο Ιερά Μονή της Μαλεβής, στο αριστερό μας χέρι, δεσπόζει ο περίλαμπρος Ιερός Ναός του Αγίου Παντελεήμονος.

Τον Ιερό Ναό αυτό έχει επί την προστασία του, ο Θρησκευτικός Σύλλογος « ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ» ο οποίος έχει ιδρυθεί το έτος 1936.

Το εσπέρας της Πέμπτης 26ης Ιουλίου ε.ε., και περί ώρας 8.00 μ.μ., τελέσθηκε μέγας πανηγυρικός Εσπερινός, με αρτοκλασία και Θείο Κήρυγμα, ενώ οι πλειάδα Ιεροψαλτών της Ενορίας του Αγ. Νικολάου Καστριού έψαλε θαυμάσια τους ύμνους προς τιμή του Αγίου.

Πλήθος ενοριτών και ευλαβών χριστιανών παρέστη στην Ιερά Ακολουθία του Εσπερινού, ζητώντας και λαμβάνοντας την ευλογία του Αγίου, δείχνοντας έτσι με αυτό τον τρόπο, την ευλάβεια και την τιμή προς τον εορτάζοντα Άγιο και Ιαματικό Παντελεήμονα.

Ο Θρησκευτικός Σύλλογος μετά το πέρας του Εσπερινού, είχε φροντίσει να υπάρχουν άφθονα παραδοσιακά εδέσματα και ποτά που σε συνδυασμό με την λαϊκή δημοτική ορχήστρα χάρισαν στιγμές ξεγνοιασιάς και ευχαριστήσεως στους παρευρισκομένους.

Ανήμερα δε της Εορτής τελέσθηκε από πρωίας ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προς τιμή του Αγίου με την παρουσία πάρα πολλών ευλαβών χριστιανών μας.

Συγχαίρουμε για μια ακόμη φορά πάντας τους κοπιάσαντας δια την Εκκλησιαστική ταύτην πανήγυρη.

Λίγα λόγια για τον Άγιο Παντελεήμονα

O Άγιος Παντελεήμων γεννήθηκε στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας στα τέλη του τρίτου αιώνα. Την εποχή εκείνη αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο φοβερός διώκτης των Χριστιανών, ο Μαξιμιανόςhttp://www.iefimerida.gr/. Ο πατέρας του λεγόταν Ευστόργιος και ήταν ειδωλολάτρης αξιωματούχος, μέλος της συγκλήτου. Η μητέρα του λεγόταν Ευβούλη και ήταν θερμή Χριστιανή. Το όνομα που έδωσαν στο παιδί τους ήταν Παντολέον. Ο Παντολέον ήταν πολύ έξυπνος, ευγενικός, επιμελής, ταπεινός και πράος, γεμάτος αρετή, παρ’ όλο που ακόμη δεν είχε βαπτιστή Χριστιανός. Όταν μεγάλωσε, ο πατέρας του τον παρέδωσε σ’ ένα φημισμένο γιατρό, τον Ευφρόσυνο , για να του διδάξει την ιατρική επιστήμη. Σε λίγο καιρό ο Παντολέον ξεπέρασε όλους τους συνομήλικους του στη μόρφωση και όλοι μιλούσαν με θαυμασμό για το χαρακτήρα του. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας, μαθαίνοντας για την αρετή και την εξυπνάδα του, τον προόριζε για να γίνει γιατρός στο παλάτι, ο γιατρός των ανακτόρων. Τον ίδιο καιρό ο γέροντας Ιερέας της Νικομήδειας Ερμόλαος, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα κάλεσε στο σπίτι που κρυβόταν τον Παντολέοντα για να τον γνωρίσει. Αφού συνομίλησαν για πολλή ώρα, ο Ερμόλαος κατενθουσιάστηκε από τις αρετές που κοσμούσαν τον νέο και αποφάσισε να του γνωρίσει την πίστη στο Χριστό. Έτσι αναπτύχθηκε ανάμεσα τους μια άριστη πνευματική σχέση. Ο Παντολέον επισκεπτόταν καθημερινά τον Άγιο Ερμόλαο και απολάμβανε τους Χριστιανικούς του λόγους. Στερεωνόταν έτσι σιγά σιγά στην αληθινή πίστη. Ένα εντυπωσιακό γεγονός κάνει τον Παντολέοντα να πάρει τη σοβαρή και γενναία απόφαση να δεχθεί το Άγιο Βάπτισμα, να γίνει Χριστιανός. Ενώ περπατούσε στο δρόμο συνάντησε ένα παιδί που το δάγκωσε μια οχιά και πέθανε. Λέει λοιπόν στον εαυτό του: Θα προσευχηθώ στο Χριστό να αναστήσει αυτό το παιδί και αν πράγματι το παιδί αναστηθεί, εγώ πια δεν υπάρχει λόγος να καθυστερώ τη βάπτισή μου, θα γίνω Χριστιανός, θα πιστέψω ότι ο Χριστός είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Σωτήρας του κόσμου. Αυτά σκέφτηκε και προσευχήθηκε θερμά στον Κύριο. Αμέσως το παιδί ζωντάνεψε και το φίδι απέθανε. Γεμάτος χαρά ο Παντολέον τρέχει στο γέροντα Ερμόλαο, του διηγείται το θαύμα και του ζητά να τον βαπτίσει. Και ο Ερμόλαος, επειδή γνώριζε ποιος οδηγείται στην τελειότητα, γεμάτος συγκίνηση οδήγησε στο φωτισμό του θείου βαπτίσματος τον Παντολέοντα. Απο τότε ο Παντολέον έγινε ανάργυρος ιατρός. Θεράπευε με τη δύναμη του Ιησού Χριστού τους ασθενείς, χωρίς να παίρνει καθόλου χρήματα. Ακόμη, όταν εύρισκε φτωχούς τους βοηθούσε ποικιλότροπα, δίνοντας τους χρήματα και άλλα αναγκαία είδη. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα του Αγίου ήταν η θεραπεία ενός τυφλού, με τη δύναμη και πάλι του παντοδύναμου Θεού μας, του Χριστού. Οι θαυμαστές θεραπείες του Αγίου προκάλεσαν το θαυμασμό των κατοίκων της Νικομήδειας, αλλά και το μίσος και το φθόνο των άλλων ιατρών της πόλης. Οι τελευταίοι κατάγγειλαν τον Παντολέοντα στον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό, το φοβερό αυτό διώκτη του Χριστιανισμού. Ο Μαξιμιανός κάλεσε τον Άγιο στα ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις. Ο Άγιος ομολόγησε με θάρρος ότι είναι Χριστιανός. Ο αυτοκράτορας στην αρχή προσπάθησε να τον πείσει με διάφορες κολακείες και υποσχέσεις να αρνηθεί το Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Παντολέον όμως έμεινε πιστός και ακλόνητος. Δεν αρνήθηκε. Δεν πρόδωσε το Χριστό. Ο αυτοκράτορας εξαγριωμένος, διέταξε φοβερά βασανιστήρια, για να κλονίσει τον Άγιο και να τον εξαναγκάσει να θυσιάσει στα είδωλα. Οι στρατιώτες του αυτοκράτορα, άρχισαν να του ξέουν τη σάρκα με μαχαίρια και να καίνε τις πληγές με λαμπάδες. Ο Χριστός, όμως, ήλθε σε βοήθεια του Αγίου και του θεράπευσε τις πληγές, φωτίζοντάς τον με αστραπές. Στη συνέχεια έβαλαν τον Παντολέοντα μέσα σε ένα καζάνι που έβραζε. Με τη βοήθεια όμως και πάλι του Θεού ο Άγιος έμεινε σώος και αβλαβής και η φωτιά θαυματουργικά έσβησε. Ακολούθως βύθισαν τον Άγιο στα βάθη της θάλασσας, αφού έδεσαν στο λαιμό του μια τεράστια πέτρα. Ο Χριστός, όμως, έκανε την πέτρα πιο ελαφριά από φύλλο και έδωσε στον Παντολέων τη δύναμη να περπατά πάνω στα νερά. Έτσι σώος και αβλαβής, βγήκε στη στεριά. Στη συνέχεια έριξαν τον Άγιο σε πεινασμένα άγρια θηρία. Όμως τα ζώα, αντί να τον κατασπαράξουν, έγλειφαν ήρεμα και ειρηνικά με τη γλώσσα τους τα πόδια του, κουνώντας τις ουρές τους. Έκπληκτος αλλά και εξαγριωμένος ο ηγεμόνας, διατάσσει τον αποκεφαλισμό του Αγίου. Θαυματουργικός το ξίφος λυγίζει και αντί αίμα τρέχει γάλα. Λίγο πριν από το μαρτυρικό δια αποκεφαλισμού θάνατο του Αγίου, ακούσθηκε φωνή απ’ τον ουρανό. Ήταν η φωνή του Θεού που του έδωσε το όνομα Παντελεήμων, που σημαίνει τον Άγιο που όλους τους βοηθά και τους ελεεί ακόμη και τους εχθρούς του. Το Τίμιο Σώμα του Αγίου τάφηκε με τιμές από τους Χριστιανούς.

















Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Ο Δημήτρης Λογοθέτης στην ομάδα ελληνομερικανών επιχειρηματιών για την προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα μας

Πριν από μερικές μέρες αντιπροσωπεία ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών μαζί με με τον πρώην Αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον ήρθε στην Ελλάδα με στόχο την ανάληψη πρωτοβουλιών για την προσέλκυση επενδύσεων ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων . Ανάμεσα στα μέλη της αντιπροσωπείας ήταν και ο σπουδαίος Καρατουλιάνος, Δημήτρης Λογοθέτης, ο οποίος κατέχει ξεχωριστή θέση στην ελληνική ομογένεια της Αμερικής.

Άνθρωπος απλός και ανοιχτός ο Δημήτρης, αγωνιά και νοιάζεται για το μέλλον της πατρίδας, λατρεύει το χωριό -βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και το στηρίζει με έργα- και παρά τον υπερβολικό φόρτο εργασίας και τις υποχρεώσεις του ανά την υφήλιο, βρίσκει ευκαιρίες και το επισκέπτεται τρεις και τέσσερις φορές το χρόνο.

Στο 3:07 αυτού εδώ του δελτίου ειδήσεων
βλέπουμε το Δημήτρη Λογοθέτη μαζί με άλλους επιχειρηματίες κατά την επίσκεψή τους στο μέγαρο Μαξίμου όπου συναντήθηκαν με τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και μέλη της ελληνικής κυβέρνησης.

Ακολουθεί μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα στο Δημήτρη μας ...



Πρώτος από δεξιά με την οικογένειά του και συγγενείς σε πανηγύρι στον Αγιάννη



Με τη σύζυγό του Μαριάνθη και την Πόπη Λυμπέρη



παίζοντας golf στις εγκαταστάσεις του Costa Navarino στη Μεσσηνία




Με την οικογένειά του και συγγενείς στον Αγιάννη



Με τον Κώστα Μπακούρη και τα ξαδέρφια του Τάκη και Ράνια Λογοθέτη



Με τον αδερφό του Τάκη και τα ξαδέρφια του Τάκη και Έφη Λογοθέτη



Σε αυγουστιάτικο περίπατο στο χωριό με τον αδερφό του Τάκη και τον Γιάννη Λογοθέτη


Στο σπίτι του στου Καράτουλα με τον ξάδερφό του Δημήτρη Κωνσταντέλλο



Σε χαλαρές στιγμές με συγγγενείς και φίλους στην πισίνα του σπιτιού του στου Καράτουλα





Το σπίτι του Δημήτρη στου Καράτουλα. Σε πρώτο πλάνο το εκκλησάκι του Αγίου Ευθυμίου. Η φωτογραφία είναι από τα εγκαίνια του ναού το 2009

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

24 – 29 Ιουλίου διεξάγεται το 71ο Εθνικό Συνέδριο της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής

Με τη συμμετοχή δεκάδων αντιπροσώπων από πολλά τμήματα των τριών Περιφερειών (Μεσοδυτικής, Δυτικής και Ανατολικής) θα διεξαχθεί από τις 24 – 29 Ιουλίου 2012 στο Αποστολοπούλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρίπολης, στην όμορφη και ιστορική πρωτεύουσα της Αρκαδίας, το 71ο Εθνικό Συνέδριο της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής...


«Τιμούμε τον Πολιτισμό και τις Παραδόσεις μας και Οραματιζόμαστε το Μέλλον. Αλληλεγγύη με την Ελλάδα και την Αρκαδία!» Αυτό είναι το κεντρικό θέμα του συνεδρίου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας που ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1931 και εδρεύει στο Σικάγο, έχοντας συμπληρώσει 81 χρόνια προσφοράς στην αρκαδική παροικία των Η.Π.Α., την γενέτειρα Αρκαδία και την Ελλάδα γενικότερα, καθώς και στον Ελληνισμό της Αμερικής.

Την Τρίτη 24 Ιουλίου 2012, στις 12 το μεσημέρι, θα πραγματοποιηθεί στο ξενοδοχείο «Μαίναλον» στην Πλατεία Αρεως η τελευταία κοινή συνεδρίαση των αξιωματούχων της απερχόμενης Ανώτατης Διοίκησης και του Συμβουλίου των Επιτρόπων της Π.Ο.Α., και στις 8 το βράδυ, στον ίδιο χώρο, θα παρατεθεί δεξίωση προς τιμήν των συνέδρων και θα δοθεί συνέντευξη Τύπου στα τοπικά ΜΜΕ.

Οι εργασίες

Η επίσημη έναρξη του συνεδρίου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012, στις 10 το πρωί, στο Αποστολοπούλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρίπολης, και αναμένεται να παραστούν οι Μητροπολίτες Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος και Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, κ.Πέτρος Τατούλης, ο αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας, κ.Βαγγέλης Γιαννακούρας, ο Δήμαρχος Τρίπολης, κ.Γιάννης Σμυρνιώτης, βουλευτές του Νομού και άλλοι τοπικοί παράγοντες.
Κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης θα απονεμηθούν από τον Πρόεδρο της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας κ. Ευάγγελο Ποτάκη και τον Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής κ. Ανδρέα Παπαντωνίου, τιμητικές διακρίσεις στη Γ.Γ.του ΣΑΕ Δρ. Ολγα Σαραντοπούλου, για τη συνολική προσφορά της στον Απόδημο Ελληνισμό, και στην αρχαιολόγο και συγγραφέα Δρ. Μαρία Βλασσοπούλου – Καρύδη, σε αναγνώριση του έργου της. Θα τιμηθούν, επίσης, για το σύνολο της προσφοράς τους στην Π.Ο.Α., οι πρώην πρόεδροι κ.κ. Δημήτρης Φίλιος (Νέα Υόρκη) και Αλέκος Ρηγόπουλος (Καλιφόρνια), καθώς και ο απερχόμενος πρόεδρος του Συμβουλίου Επιτρόπων, κ.Αντυ Κώστας (Σικάγο).

Οι εργασίες του 71ου Συνεδρίου θα αρχίσουν το μεσημέρι της Τετάρτης 25 Ιουλίου με την εκλογή προεδρείου και τον σχηματισμό των Επιτροπών και ακολούθως θα ξεκινήσει ο απολογισμός της απερχόμενης διοίκησης, ο οποίος θα ολοκληρωθεί το μεσημέρι της Πέμπτης 26 Ιουλίου. Για το απόγευμα της ίδιας μέρας έχει προγραμματιστεί η συζήτηση για την Αρκαδική Νεολαία με συντονίστρια την κ. Βικτώρια Θανούκου, υπεύθυνη Νεολαίας της Π.Ο.Α.
Την Παρασκευή 27 Ιουλίου, οι εργασίες του συνεδρίου θα συνεχιστούν με τις αναφορές των διαφόρων Επιτροπών, την έγκριση του Προϋπολογισμού και την υιοθέτηση των Ψηφισμάτων και θα ολοκληρωθούν με την εκλογή νέας ανώτατης διοίκησης για τη διετία 2012- 2014.

Πέρα από τα βασικά θέματα της κατάρτισης του Προϋπολογισμού για τη διετία 2012- 2014 και της αναθεώρησης του Καταστατικού της Π.Ο.Α., μεταξύ των θεμάτων που θα απσχολήσουν τους συνέδρους συμπεριλαμβάνονται ακόμα το Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης και η προστασία της περιουσίας της Π.Ο.Α., το θέμα της προσέλκυσης της νεολαίας, η επικοινωνιακή πολιτική της οργάνωσης, αλλά και η διατήρηση της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς στις Η.Π.Α.,και η μεταλαμπάδευσή της στις νεότερες γενιές.

Ιδιαίτερη μνεία αναμένεται να γίνει για το πρόγραμμα συλλογής στοιχείων και καταγραφής της ιστορίας των Αρκάδων της Αμερικής και της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, το Arcadian History Project, που φιλοδοξεί να υλοποιήσει η οργάνωση μέσα στα επόμενα χρόνια. Ηδη, η Π.Ο.Α. έχει ήδη συμβληθεί με τον γνωστό συγγραφέα Πέτρο Σαραντάκη για το τμήμα εκείνο της ιστορίας που καλύπτει την πολύπλευρη προσφορά των Αρκάδων της Αμερικής στη γενέτειρα Αρκαδία.

Το Σάββατο 28 Ιουλίου 2012 το πρόγραμμα περιλαμβάνει πέντε θεματικές συζητήσεις με πρώτη, στις 9:30 πμ, τη συζήτηση για το Πανεπιστήμιο «Arcadia» στην Πενσυλβάνια, με συντονιστή τον κ. Γιώργο Τσιαγκούρη.
Θα ακολοθήσει η ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Αρκαδία: Προοπτικές Οικονομικής, Τουριστικής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης εν μέσω κρίσης» που συνδιοργανώνεται από τις Παναρκαδικές Ομοσπονδίες Αμερικής και Ελλάδος, με συντονιστές τους κκ. Δημήτρη Φίλιο και Βασίλη Γιαννακάκο και στην οποία θα συμμετέχουν -μεταξύ άλλων-
ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αρκαδίας, κ. Ιωάννης Μπουντρούκας, ο Πρόεδρος της Τουριστικής Επιτροπής Δήμου Τρίπολης, κ. Γιάννης Σαμπράκος και ο Πρόεδρος Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου, κ. Παύλος Κοτρότσιος.
Την τρίτη θεματική συζήτηση θα απασχολήσει «Ο Πολιτισμός ως Μοχλός Ανάπτυξης» με εισηγητές τον κ. Σωτήριο Μπρέγιαννο, Πρόεδρο της Διεθνούς Αρκαδικής Εταιρείας, τον Δρ. Ιωάννη Σιάμπη, αντιπρόεδρο του τμήματος #103 «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» της Π.Ο.Α., και την Dr. Kim Shelton, καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια.
Η τέταρτη θεματική συζήτηση θα περιστραφεί γύρω από την προστασία του Περιβάλλοντος με βασικό εισηγητή τον πρόεδρο της Οργάνωσης «Αεί Μαίναλον» κ. Βασίλη Κουνέλη.
Η σειρά των θεματικών συζητήσεων θα κλείσει με τη συζήτηση για το Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης, με συντονιστές τον πρόεδρο της Επιτροπής Νοσοκομείου της Π.Ο.Α, κ. Δημήτρη Φίλιο και τον συμπρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής του 71ου Συνεδρίου, κ. Γιάννη Χείλαρη.
Θα συμμετάσχουν η κ. Ελένη Σουρούνη, διοικητής του Παναρκαδικού Νοσοκομείου, ο Δρ. Νικόλαος Μεζίτης, πρόεδρος του Ελληνικού Ιατρικού Συλλόγου Νέας Υόρκης, και ο Δρ. Γεώργιος Παπασταματάκης, Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αρκαδίας. Από τη Νέα Υόρκη θα μετέχουν στη συζήτηση ο Δρ. Σπύρος Μεζίτης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Ιατρικών Συλλόγων Αμερικής – Καναδά, και ο Δρ. Γεώργιος Τσιούλιας, πρώην πρόεδρος του Ελληνικού Ιατρικού Συλλόγου Νέας Υόρκης.

Στη συνέχεια, θα πραγματοποιηθεί συζήτηση για το ρόλο του Παγκόσμιου Παναρκαδικού Συμβουλίου και το Παγκόσμιο Συνέδριο που προγραμματίζεται για το 2014, με τη συμμετοχή του Προέδρου του ΠΠΣ, Ιωάννη Λιαμπότη και εκπροσώπων των Ομοσπονδιών Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας και Ελλάδος.

Ακολούθως θα προβληθεί το ντοκυμαντέρ της Μαρίας Ηλιού «Το Ταξίδι» και αμέσως μετά θα γίνει η πρώτη κοινή συνεδρίαση της Ανώτατης Διοίκησης και του Συμβουλίου Επιτρόπων της Π.Ο.Α. με τη νέα τους σύνθεση και θα δοθεί Συνέντευξη Τύπου στα Αρκαδικά ΜΜΕ.

Παράλληλες εκδηλώσεις

Το βράδυ της Τετάρτης 25 Ιουλίου οι σύνεδροι θα επισκεφθούν το ιστορικό Βαλτέτσι, όπου θα τελεστεί επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των αγωνιστών του 1821 και θα ακολουθήσει πολιτιστική εκδήλωση και δείπνο.
Το βράδυ της Πέμπτης 26 Ιουλίου, οι σύνεδροι θα έχουν τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουν το θεατρικό μονόπρακτο του Θανάση Βαλτινού «Το Συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη» σε διασκευή, σκηνοθεσία και ερμηνεία του γνωστού ηθοποιού Αντώνη Αντωνίου, στο χωριό Δάρα.
Το βράδυ της Παρασκευής 27 Ιουλίου κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου του συνεδρίου στο Sunset Restaurant, στον Νέο Καρδαρά Αρκαδίας, θα απονεμηθεί το Βραβείο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» στον διακεκριμμένο Αρκάδα συγγραφέα και ακαδημαϊκό, κ. Θανάση Βαλτινό.
Την Κυριακή 29 Ιουλίου, αμέσως μετά την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μετ’ αρτοκλασίας και το μνημόσυνο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου, οι σύνεδροι θα αναχωρήσουν για ολοήμερη εκδρομή στην Κυνουρία, με στάσεις στο Αρκαδικό Χωριό, την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Λουκούς) και το Λεωνίδιο.

ΠΗΓΗ: http://www.arcadiaportal.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Καστάνιτσα, η αρχόντισσα του Πάρνωνα

Πέρσι στις 18 Αυγούστου μια παρέα Καρατουλιάνων- η Ντέμπη, η Τζοένη, η Χρύσα, ο Γιάννης και τ΄ άλλα παιδιά- γυρίζοντας στο χωριό μετά απ΄ αυτήν εδώ την μονοήμερη εκδρομή στις παραλίες της Κυνουρίας ανηφορίσαμε στο δάση του Πάρνωνα και αργά το απόγευμα φτάσαμε στην Καστάνιτσα.

Ωραίο χωριό η Καστάνιτσα χτισμένο στα 900 μέτρα. Λένε ότι είναι το αρχαιότερο της Τσακωνιάς, αφού ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα, όταν οι Τσάκωνες των παραλίων κυνηγημένοι από τους Φράγκους, αναζήτησαν εδώ ασφαλές καταφύγιο...



Περπατήσαμε στα καλντερίμια και είδαμε τα πυργόσπιτα με τις σκεπές από πλάκες, τα ξύλινα μπαλκόνια ,τα μικρά παράθυρα με τα λευκά κουρτινάκια , τις ασβεστωμένες αυλές …




Η πλατεία της Καστάνιτσας μικρή αλλά γραφική και οι κάτοικοι λιγοστοί, μα φιλόξενοι. Πιάσαμε κουβέντα. Σε κάνουν να νιώθεις φίλος και όχι απλός επισκέπτης. Μας είπαν για το χωριό τους, για τα ασβεστοκάμινα- 40 λειτουργούσαν τα παλιότερα χρόνια στο χωριό- για τα κάστανα και τη γιορτή τους και ύστερα μας πρότειναν να επισκεφτούμε τα αξιοθέατα:

-Τον Πύργο από όπου ο Καψάμπελης με τα παλικάρια του απέκρουσε τον Ιμπραήμ και απ΄τότε πήρε το όνομά του

- Το αναπαλαιωμένο Σχολείο, κτίσμα του 1879 όπου φιλοξενείται το Λαογραφικό Μουσείο του τόπου

- Τον ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, με το περίφημο ξυλόγλυπτο τέμπλο, ρωσικής κατασκευής, δώρο της Αικατερίνης της Μεγάλης προς επιφανή Καστανιτσιώτη της Οδησσού .

Τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες αλλά δεν προλάβαμε να δούμε όσο θα θέλαμε και όσα θα έπρεπε. Το σούρουπο έπεφτε, τα μικρά της παρέας ήταν κουρασμένα και έπρεπε να γυρίσουμε στο χωριό. Τον φετινό Αύγουστο όμως, να είμαστε καλά, θα ξαναπάμε και σας προτείνουμε να το κάνετε και σεις...



Καστάνιτσα- Αύγουστος ೨೦೧೧

Κλικ στη φώτο για να δείτε και άλλες φωτογραφίες από την Καστάνιτσα
Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Γεννητούρια!!!

Το υγιέστατο αγοράκι της φώτο έφερε στον κόσμο χτες το πρωί η Δήμητρα Λογοθέτη του Θανάση και της Τούλας, σύζυγος του Θοδωρή Πατσιάρη, σε μαιευτήριο των Αθηνών.


Κόσμος πολύς - συγγενείς και φίλοι του ζευγαριού - πέρασαν χτες και σήμερα από το μαιευτήριο για να δώσουν τις ευχές τους.

Ο Θοδωρής και η Δήμητρα με την κόρη τους Νάγια. Ο μπέμπης ήρθε να συμπληρώσει την οικογενειακή τους ευτυχία. ...
Να τους ζήσει!!!


Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Δημιουργία δικτύου εθελοντών για την προστασία του Πάρνωνα και του Μουστού


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Φορέα Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού

Άστρος, 17/7/2012

Θέμα: Δημιουργία δικτύου εθελοντών για την παρακολούθηση και προστασία της βιοποικιλότητας της Προστατευόμενης Περιοχής Όρους Πάρνωνα – Υγροτόπου Μουστού

Στο πλαίσιο του έργου «Προστασία και Διατήρηση της Βιοποικιλότητας του Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού» του Άξονα 9 του Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α. 2007-2013, ο Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα – Υγροτόπου Μουστού, ξεκινά τη δημιουργία ομάδας εθελοντών του Έργου, με σκοπό την παρακολούθηση, αλλά και την προστασία και ανάδειξη της βιοποικιλότητας της Προστατευόμενης Περιοχής, μέσα από ένα ευρύ φάσμα δράσεων...


Στόχος του προγράμματος εθελοντισμού είναι η δημιουργία, οργάνωση και εκπαίδευση ομάδας εθελοντών, η ανάπτυξη σταθερών συνεργασιών με υφιστάμενες ομάδες εθελοντών για τη διαφύλαξη και προστασία της προστατευόμενης περιοχής, αλλά και η ανάπτυξη οργανωμένης συμμετοχικής δράσης ενεργών ευαισθητοποιημένων συνδημοτών στο πνεύμα της προσφοράς και της αλληλεγγύης προς το κοινωνικό σύνολο.

Οι εθελοντές θα παρακολουθήσουν ειδικά σεμινάρια εκπαίδευσης που θα οργανωθούν από τον Φορέα Διαχείρισης σε διάφορους τόπους εντός και πλησίον της χωρικής αρμοδιότητάς του. Τα σεμινάρια θα έχουν ως αντικείμενο την παρακολούθηση της τοπικής βιοποικιλότητας και των απειλών που αυτή αντιμετωπίζει, την αναγνώριση της άγριας ορνιθοπανίδας και την καταγραφή του πληθυσμού των ειδών, την δασοπροστασία-δασοπυρόσβεση και τον προσανατολισμό στο πεδίο, καθώς και άλλα που θα προκύψουν από τις πολυάριθμες δράσεις του προγράμματος ΕΠΠΕΡΑΑ στην προστατευόμενη περιοχή.

H ομάδα θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει δράσεις όπως η επιτήρηση της προστατευόμενης περιοχής για την πρόληψη πυρκαγιών και για παράνομες δραστηριότητες, η παρακολούθηση των πληθυσμών των πουλιών στην λιμνοθάλασσα του Μουστού, η δημιουργία κατάλληλων θέσεων φωλιάσματος για τα πουλιά, η καταγραφή και ενημέρωση των επισκεπτών, η αποκατάσταση επιλεγμένων συστάδων μέσω φυτεύσεων, ο καθαρισμός ακτών και φυσικών περιοχών μέσω της συμμετοχής τους σε αντίστοιχες δράσεις που υλοποιεί ο Φορέας Διαχείρισης.

Όσοι κάτοικοι, δημότες και φίλοι της Προστατευόμενης Περιοχής Όρους Πάρνωνα - Υγροτόπου Μουστού επιθυμούν να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία αυτή, μπορούν να συμπληρώσουν την Αίτηση Συμμετοχής που θα προμηθεύονται από τα κατά τόπους δημοτικά καταστήματα, τα ΚΕΠ και άλλα επιλεγμένα σημεία της προστατευόμενης περιοχής ή από την ιστοσελίδα του Φορέα Διαχείρισης (www.fdparnonas.gr).

Το έντυπο της Αίτησης συμπληρωμένο, μπορεί να αποσταλεί ηλεκτρονικά στο e-mail του Φορέα Διαχείρισης στο: press@fdparnonas.gr, να ταχυδρομηθεί στον Φορέα Διαχείρισης ή να κατατεθεί στο ειδικό κουτί συλλογής των Αιτήσεων που θα βρίσκεται τοποθετημένο στα παραπάνω σημεία.

Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού
Τμήμα Πληροφόρησης, Εκπαίδευσης & Δημοσιότητας
Πληροφορίες: Δημητρακοπούλου Αγγελική
Άστρος Αρκαδίας, 22001
Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22025
Email: info@fdparnonas.gr Web: www.fdparnonas.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ευεργέτης Αθανάσιος Μπαρμπαγιάννης

Μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο του Γυμνασίου Καστρίου



Αλλά ποιος είναι ο Αθανάσιος Μπαρμπαγιάννης;


Γεννήθηκε στην Ωριά το 1886 και πέθανε στο Σικάγο το 1952. Πατέρας του ήταν ο Κώστας Μπαρμπαγιάννης και μητέρα του η Αρετή το γένος Μαγούλη. Έμαθε λίγα γράμματα στο δημοτικό σχολείο του χωριού του. Δεν είναι βέβαιο ότι τα πολλά γράμματα κάνουν και ανθρώπους. Πάντως ο μικρός Θανάσης έμαθε τόσα, όσα χρειάζονταν για να γίνει Άνθρωπος. Ο δάσκαλός του φαίνεται ότι τον έμαθε να αγαπά τους ανθρώπους. Σε ηλικία 16 ετών το 1902, όταν τα παιδιά του κόσμου ακόμα ασχολούνταν με το παιχνίδι, πήρε ένα ταγαράκι στον ώμο του και ξεκίνησε για τη μυθική χώρα, από όπου πίστευε να βοηθήσει τους δικούς του.
Πεθαίνοντας σε ηλικία 66 ετών, αφού είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του προς τους δικούς του, άφησε ό,τι του είχε απομείνει από το υστέρημά του, δηλαδή 25.000 δολάρια. Ιδρώτας μιας ζωής 50 χρόνων εργασίας. Άνθρωπος με φωτεινή αντίληψη, ευγενική και πολιτισμένη ψυχή, χωρίς ουτοπίες και χίμαιρες, ρεαλιστής καθώς ήταν, άφησε το ποσό αυτό για να γίνει γυμνάσιο και νοσοκομείο όχι βέβαια στην Ωριά (εδώ φαίνεται η ευρύτητα του πνεύματος), που ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του αλλά στο κεντρικό χωριό, τον Άγιο Νικόλαο. Από το ποσό που αναφέραμε ύστερα από την αφαίρεση φόρων κλπ ήλθαν στην Ελλάδα 16.705 δολάρια από τα οποία τα 9.969 δηλαδή 202.080 δραχμές διατέθηκαν για την ανέγερση του Γυμνασίου και τα υπόλοιπα 6.736 δηλαδή 202.080 δραχμές για την ανέγερση του υγειονομικού σταθμού. Βέβαια, τα χρήματα αυτά δεν επαρκούσαν αλλά αποτέλεσαν την κύρια βάση του κτηρίου στην ανέγερση του οποίου συνέβαλε και ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Σικάγου με περίπου 4.000 δολάρια...

...όταν έχτιζαν σχολεία

Ένα περίλαμπρο κτίριο έγινε. Ένας ναός του πνεύματος και των μουσών, όπου
σφυρηλατούνται τα νιάτα της περιοχής, το άνθος και η ελπίδας της. Η μόρφωση και η εκπαίδευση έγινε κτήμα όλων χάρη στις προσπάθειες όλων, που όμως ίσως να είχαν χαθεί, αν στην κρίσιμη ώρα δεν έφτανε η διαθήκη του Μπαρμπαγιάννη. Μια μικρή πλάκα στην είσοδο του σχολείου μαρτυράει και θα μαρτυράει για πάντα την ευγνωμοσύνη των μαθητών και όλων των κατοίκων: « ΤΩ ΑΕΙΜΝΗΣΤΩ ΑΘ. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΝΤΕΣ». Δεν χρειάζεται τιμές ο μπαρμπα- Θανάσης από εμάς. Ελπίζουμε ότι την τιμή του την έκανε ο ίδιος ο Θεός. Τον πήρε κοντά του

Πηγή

Ποντίκης, Κ. (2007). Καστρίτικα Μελετήματα. Τρίπολη: Αρκαδικές εκδόσεις , σ.139-141


Ο συγγραφέας ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΠΟΝΤΙΚΗΣ
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Απαγόρευση της κυκλοφορίας στον εθνικό δρυμό του Πάρνωνα

Την απαγόρευση της κυκλοφορίας οχημάτων και εκδρομέων στον Εθνικό Δρυμό του Πάρνωνα, για αύριο Τρίτη 17 Ιουλίου 2012 και από ώρα 06.00 το πρωί έως 20.00 το απόγευμα, αποφάσισε ο Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας, Γιαννακούρας Ευάγγελος, λόγω των ισχυρών ανέμων που θα πνέουν στην περιοχή.

Με την ίδια απόφαση απαγορεύται επίσης η κυκλοφορία και στις παρακάτω περιοχές της Αρκαδίας:...

- Στον ορεινό όγκο του Μαινάλου όπως ορίζεται από το περίγραμμα των επαρχιακών οδών Τρίπολη - Λεβίδι - Δημητσάνα – Στεμνίτσα - Σύρνα – Ψάρι – Παλαιομοίρι – Καράτουλας – Βάγγος – Ασσέα – Τρίπολη.

- Στο δάσος Σκυρίτιδας – Βλαχοκερασιάς όπως οριζεται απο το περίγραμμα των οδών Βλαχοκερασιά – Κερασια – Εθν. Οδός Τρίπολης – Σπάρτης (Απο 18ο ως το 40ο χιλιόμετρο) – νότιο σύνορο της Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας – Παλαιοχώρα – Αγριακόνα – Μαυρογιάννης – Μανιάτης – Λιανός – Λαγκάδα – Βλαχοκερασιά.

- Στα περιαστικά της Τρίπολης αλσύλια (Αγίου Γεωργίου, Αγίων Θεοδώρων, Αγίου Ιωάννη, Μάη Θανασάκου).

Στην απαγόρευση δεν συμπεριλαμβάνεται η κυκλοφορία εντός των ασφαλτοστρωμένων επαρχιακών οδών (και μόνο για τον χώρο που καταλαμβάνει το πλάτος της οδού), των οδών εντός των κατοικημένων τόπων, καθώς και των αγροτικών οδών οι οποίοι συνδέουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις πλησίον των κατοικημένων τόπων. Οι παραπάνω εξαιρέσεις ισχύουν μόνο για όσους έχουν μόνιμη ή εποχική κατοικία ή αγροτικο-κτηνοτροφική περιουσία εντός της περιοχής απαγόρευσης.
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΩΣΤΕ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗ Η ΕΛΛΑΔΑ

Ενδιαφέρουσα βρίσκουμε την ανοιχτή επιστολή του αρκαδικής καταγωγής Μητροπολίτη Πατρών κ.κ Χρυσοστόμου με την οποία καλεί τους πιστούς να ξαναδώσουν ζωή στα εγκαταλειμμένα χωριά μας.

Την παραθέτουμε ως έχει...

ΔΩΣΤΕ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗ Η ΕΛΛΑΔΑ

τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Καθώς ἑτοιμάζω τό πρόγραμμα της περιοδείας μου γιά τίς Παρακλήσεις τοῦ Δεκαπενταγούστου, θεωρῶ χρέος μου νά ἀπευθυνθῶ στήν ἀγάπη σας, μιλώντας γιά ἕνα θέμα τό ὁποῖο εἶναι ἀπό τά πλέον καυτά γιά τήν σωτηρία τῆς πατρίδος μας...


....Θά μποροῦσα νά ἀπευθυνθῶ μέ ἔγγραφά μου, ὅπως τό ἔκανα κατά τό παρελθόν, σέ Ὑπουργεῖα καί Κρατικούς Φορεῖς καί παράγοντας. Ἐπειδή ὅμως διεπίστωσα, ὅτι οὐδείς ἐνδιαφέρεται γιά τήν ὕπαιθρο τῆς πατρίδας μας, ἀπεφάσισα νά ἀπευθυνθῶ σέ σένα ἀδελφέ μου, σέ ὅλους σας, ὅσοι ξεκινήσατε ἀπό τά εὐλογημένα χωριά μας καί σταθήκατε στά πόδια σας, κάνοντας προκοπή μέσα στήν κοινωνία. Γιά νά λυθῇ ἕνα πρόβλημα, πρέπει νά τό θέλῃς πολύ βαθειά, νά τό κάνῃς ὑπόθεση ζωῆς. Καί μεῖς πιστεύω, ὅτι θέλομε νά βοηθήσωμε τήν πατρίδα μας, γιατί τήν ἀγαπᾶμε πολύ.

Κανείς δέν πίστευε, ὅτι θά φτάσωμε σέ σημεῖο, νά μή συναντᾶμε ψυχή σέ κάποια ἀπό τά χωριά μας. Δέν μπορούσαμε νά φαντασθοῦμε, ὅτι σπίτια καί νοικοκυριά θά κοίτονταν χωρίς εἶδος καί κάλλος, γυμνοί μάρτυρες ἑνός ὡραίου καί εὐλογημένου παρελθόντος, μιᾶς ἐποχῆς πού γαλούχησε γενηές ἀνθρώπων μέ ἀξίες καί ἰδανικά, μέ πίστη στόν Θεό καί ἀγάπη στήν πατρίδα.

Εἶναι κρῖμα σέ κάποιες περιπτώσεις, τά πατρογονικά μας, ἐκεῖ πού ἀκόμα ἀκούεται ἡ φωνἠ καί ἡ ἀνάσα τῶν γονέων μας καί τῶν παππούδων μας, νά εἶναι πουλημένα σέ ξένους, οἱ ὁποῖοι οὐδεμίαν σχέση ἔχουν μέ τόν τόπο μας καί τόν πολιτισμό μας, μέ τήν ἰδιοπροσωπεία μας καί τήν παράδοσή μας.

Εἶναι ἔγκλημα ἡ ἐγκατάλειψη τῶν χωριῶν μας. Εἶναι ἁμαρτία. Εἶναι ἀσέβεια στήν μνήμη ὅλων ἐκείνων, πού ἀγωνίστηκαν μέ φτώχεια, μέ πόνους καί δάκρυα γιά νά μποροῦμε ἐμεῖς σήμερα νά ἀπολαμβάνωμε πολλά ἀγαθά.

Γνωρίζω, ὅτι βάζω δύσκολα καί δέν ἀγνοῶ, ὅτι οἱ καιροί ἄλλαξαν. Δέν μπορῶ ὅμως νά μείνω μέ σταυρωμένα τά χέρια καί μέ τό στόμα κλειστό, ὡς Ἕλληνας Ἱεράρχης μπροστά σ’ αὐτή τήν καταστροφή πού συντελέστηκε τά τελευταῖα χρόνια καί συνεχίζει νά συντελῆται. Ἀκόμα γνωρίζω, ὅτι ὅσοι ἔζησαν καί μεγάλωσαν σέ μεγαλουπόλεις, δύσκολα θά μέ κατανοήσουν, ἀφοῦ βλέπουν μόνο φολκλορικά, τά ὅσα ἀφοροῦν στά χωριά μας καί στήν παράδοσή μας. Καί βέβαια γι’ αὐτό τό θέμα, δέν φταῖνε οἱ ἴδιοι. Ὅμως εἶμαι βέβαιος, ὅτι ὅποιος γεννήθηκε καί μεγάλωσε σέ χωριό, θά μέ δικαιώσῃ πλήρως, ὅπως ἐπίσης καί ὅποιος βλέπει καθαρά μέ ξάστερα μάτια τό μέλλον τοῦ τόπου μας.

Ραγίζει ἡ ψυχή μου, ὅταν ἐπισκέπτωμαι τά μικρά χωριά μας καί ἀντικρύζω τά πρόσωπα τῶν γερόντων, γεμάτα παράπονο, τό ὁποῖο μέσα ἀπό τήν γαλήνη πού ἀποπνέει ἡ ματιά τους, σοῦ δημιουργεῖ ἐνοχές γι’ αὐτό πού δέν ἠθέλησες ἤ πού δέν μπόρεσες νά κάνῃς τόσα χρόνια, γιά νά σωθῇ ὁ τόπος.

Ὅταν ἀκοῦς ἀπό τά ἁγιασμένα στόματά τους: «Δέν φεύγουμε ἀπό ἐδῶ, φυλᾶμε τόν τόπο!», αἰσθάνεσαι τήν ἀνάγκη νά σκύψῃς, νά τούς φιλήσῃς τό χέρι, νά τούς ἀγκαλιάσῃς, νά τούς ἀσπαστῇς στό μέτωπο, νά τοῦς πῇς «μπράβο σας» γιά τήν ἐθνική προσφορά.

Ὅταν ἐνθρονίστηκα στήν Πάτρα, στήν προσφώνησή του ἕνας ἐκ τῶν πολιτικῶν Ἀρχόντων (τό ἐνθυμεῖται κάθε φορά πού συναντούμεθα), μοῦ εἶπε μεταξύ τῶν ἄλλων: «Σεβασμιώτατε, θέλουμε νά ἐπισκέπτεσαι τά χωριά μας, νά λειτουργῇς καί στήν ὕπαιθρο, ὄχι μόνο μέσα στήν πόλη τῶν Πατρῶν». Τόν ἤκουσα μέ προσοχή καί ἔνοιωσα χαρά καί συγκίνηση γιά αὐτό πού μοῦ εἶπε. Βρῆκα, σκέφτηκα, κάποιον πού ἔχει τόν ἴδιο πόνο μέ μένα γιά τόν τόπο μας. Κάθε φορά πού πηγαίνω σέ ἕνα χωριό, παίρνω δύναμη, αἰσθάνομαι περισσότερο Ἕλληνας, πιό κοντά στίς ρίζες μας. Λειτουργῶ σέ ταπεινούς Ναούς τῶν χωριῶν μας καί σέ ἐξωκκλήσια φτωχά καί αἰσθάνομαι πολλή μεγάλη χαρά, ὅπως ὅταν λειτουργῶ στόν μεγάλο Ναό τοῦ Πολιούχου μας ἤ σέ ἄλλους λαμπρούς Ναούς τῶν Πατρῶν. Σέ κάποιες περιπτώσεις οἱ ἄνθρωποι εἶναι «τόσοι», πού χωρᾶνε ἄνετα σέ μιά φωτογραφία ἔξω ἀπό τόν Ναό, γιά νά θυμοῦνται τήν ἐπίσκεψη τοῦ Δεσπότη. Θυμᾶμαι σέ κάποιο χωριό, μιά γερόντισσα πού ἄργησε μέσα στήν Ἐκκλησία καί δέν πρόφτασε νά φωτογραφηθῇ μαζί μέ τούς ἄλλους. Ἔκλαιε ἀπό τήν λύπη της, ἕως ὅτου τῆς εἶπα, ὅτι εἶναι ἡ πιό τυχερή, γιατί θά φωτογραφηθῇ μόνη της μέ τόν Δεσπότη.

Νά ξέρατε, πόσο στενοχωριέμαι, ὡς ἄνθρωπος, ὅταν τήν ἑπόμενη φορά πού ἐπισκέπτομαι τά χωριά, κάποιοι ἀπό τούς ἀγαθούς γέροντες λείπουν, γιατί ἔφυγαν γιά τόν οὐρανό! Ὅμως τούς ἐπισκέπτομαι ἐκεῖ πού ἀναπαύονται, τούς χαιρετῶ καί τρισάγιο τελῶ προσευχόμενος γιά χάρη τους. Ἐκείνη τήν ὥρα, μυστικά ἀκούω τήν φωνή τους, ἀκούω πολλές φωνές, βλέπω μάτια νά μέ κοιτάζουν καί νά μέ ἱκετεύουν. «Μήν ἀφήσῃς Δεσπότη μου, νά ρημάξουν τά χωριά μας. Μήν ἀφήσῃς, νά ξεχαστῇ ὁ τόπος μας».

Παίρνω, λοιπόν, τήν δική τους ἁγνή καί πονεμένη φωνή καί τήν μεταφέρω μέ τόν δικό μου στόμα σέ σᾶς καί πατρικά παρακαλῶ σας. Γυρίστε στά σπίτια σας. Περιποιηθῆτε τα. Μή τά ἀφήσετε, νά γκρεμιστοῦν. Πάρετε τά παιδιά σας ἀπό τό χέρι καί πηγαίνετέ τα ἐκεῖ, ἀπ’ ὅπου ξεκινήσατε. Μιλῆστε τους γιά τήν καταγωγή σας, γιά τήν καταγωγή τους, γιά τούς προγόνους τους, γιά τούς δικούς σας ἀγῶνες, μέχρι νά καταφέρετε καί ἐπιτύχετε τήν ὅποια σταδιοδρομία σας στήν ζωή. Πεῖτε τους, ὅτι κάθε πέτρα εἶναι ποτισμένη μέ αἶμα καί μέ δάκρυ καί ἱδρῶτα. Κάθε δέντρο ἔχει ἀκούσει στεναγμούς, κλάματα καί τραγούδια, ὅλων ὅσοι ἀκούμπησαν στήν ρίζα του καί τόν κορμό του καί δέχτηκαν τό εὐεργετικό του ἴσκιο.

Ὅταν πρίν ἀπό λίγους μῆνες συνοδεύοντας τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπό μας κ. Ἱερώνυμο, βρέθηκα στήν Κύπρο, ἄκουσα κάποια παιδιά νά ἀπαντοῦν στό ἐρώτημα, «ἀπό ποῦ κατάγεσαι;». «Ἀπό τό τάδε χωριό τῆς Κερύνειας». Αὐτά τά παιδιά οὔτε γεννήθηκαν ἐκεῖ, οὔτε εἶχαν ἐπισκεφθῆ τόν κατεχόμενο ἀπό τούς Τούρκους τόπο. Καί ὅμως ἔχουν βαθειά ριζωμένη στήν καρδιά τους τήν ἀγάπη στόν τόπο τῆς καταγωγῆς τους. Εἶπα «εὖγε σέ σᾶς καί στούς γονεῖς σας. Ὅσο ξέρετε ἀπό ποῦ κατάγεστε καί ὁμολογῆται αὐτή τήν καταγωγή, οὔτε σπιθαμή γῆς δέν θά χαθῆ...».

Μακάρι καί ὅσα παιδιά γεννήθηκαν καί μεγάλωσαν ἤ μεγαλώνουν στίς μεγαλουπόλεις, ὅπως εἶναι ἡ Πάτρα, ἔχοντας τήν βαθειά συνείδηση τῆς καταγωγῆς τους ἀπό κάποιο χωριό, νά τό λένε μέ καύχηση καί καμάρι καί νά «ἐπιστρέφουν» ἐκεῖ ταπεινοί προσκυνηταί, γιά νά παίρνουν δύναμη ἀπό τήν ἁγιασμένη γῆ, ἀπό τό δικό τους χῶμα, ὅπως ὁ μυθολογικός γίγαντας Ἀνταῖος.

Αὐτή τήν στιγμή ἔρχονται στό μυαλό μου τά λόγια τοῦ Παλαμᾶ:

«Τό σπίτι πού γεννήθηκα

κι ἄς τό πατοῦν οἱ ξένοι

στοιχειό εἶναι πού μέ προσκαλεῖ

στοιχειό πού μέ προσμένει...».

Καί ἄν δέν εἶναι ἐφικτό νά μένετε στό χωριό σας μονίμως, λόγῳ τῶν ἐπαγγελματικῶν σας ἤ ἄλλων ἐνασχολήσεων, γυρίστε τό Σαββατοκύριακο στό σπίτι σας, μείνετε ἐκεῖ, ξαναζωντανέψτε τόν τόπο σας, ἐκκλησιαστῆτε στόν Ναό τοῦ χωριοῦ σας, ὥστε νά πάρουν δύναμη ὅσοι μένουν ἐκεῖ, νά αἰσθανθοῦν, ὅτι δέν εἶναι μόνοι.

Ὡς Ἐκκκλησία κάνομε ὅ,τι δυνάμεθα γιά νά κρατηθοῦν ζωντανά τά χωριά μας. Στήν ἐπαρχία μας, ὅλα τά χωριά ἔχουν Ἱερέα. Καί οἱ οἰκισμοί ἐξυπηρετοῦνται ἀπό τόν Ἱερέα τῆς γειτονικῆς ἐνορίας. Σέ ὅλους τούς Ναούς στά χωριά μας καί στά μικρά ἐξωκκλήσια, τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία καί μέ τούς ὀλίγους πού μένουν στά μικρά χωριά. Τώρα πού ἔκλεισαν τά σχολεῖα, ἔφυγε ἡ ἀστυνομία, δέν ὑπάρχει ἕδρα κοινότητος ὅπως παληά, τώρα εἶναι περισσότερο παρά ποτέ ἀπαραίτητο, μέ τήν παρουσία μας νά βοηθᾶμε νά ἀναπνέῃ ἡ ὕπαιθρος τῆς πατρίδος μας.

Ἐλᾶτε, λοιπόν, νά πᾶμε ἐκεῖ πού εἶναι ἡ ρίζα τῆς φυλῆς μας, στά ὡραῖα χωριά μας, νά λειτουργήσωμε στίς Ἐκκλησίες σας, νά κεραστοῦμε στά σπίτια σας, νά καθίσωμε στήν πλατεία, νά πιοῦμε νερό ἀπό τήν βρύση, νά ἀνηφορίσουμε στά ξωκκλήσια, νά δοῦμε τά παιδιά μας νά χορεύουν, νά αἰσθανθοῦμε, ὅτι ζεῖ ἡ Ἑλλάδα.

Ἐλᾶτε νά σκύψωμε ἐκεῖ πού εἶναι οἱ πρωτογενεῖς πηγές τῆς ἀνάπτυξης τῆς χώρας μας. Στήν γῆ μας πού μᾶς δίνει «χρυσάφι». Ἄν δέν ξαναποτίσωμε μέ τόν ἱδρώτα μας τά χώματα μας, ἡ Πατρίδα μας δέν θά δῇ καλύτερες ἡμέρες.

Ἐλᾶτε, ἄν θέλετε νά μή χάσωμε τοῦ τόπου μας «τήν βελουδένια χάρη», ὅπως λέγει ὁ Τσάκωνας ποιητής Κώστας Οὐράνης.

Ἐλᾶτε νά ἀνοίξωμε καί τά σχολεῖα, νά τά ἀξιοποιήσωμε ὡς κέντρα πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς. Ἐλᾶτε νά ζωντανέψωμε τήν ἱστορία. Πάρετε τήν ὑπόθεση, ὅπως λέμε, στά χέρια σας. Μή περιμένετε ἀπό τήν Πολιτεία πολλά πράγματα. Στήν κακή διαχείριση τοῦ θέματος καί στήν ἀδιαφορία τῆς Πολιτείας ὀφείλεται ἡ καταστροφή τῆς ὑπαίθρου καί ἡ ἐρήμωση τῶν χωριῶν μας.

Θά τελειώσω μέ τά λόγια, τά πολύ συγκινητικά τοῦ Κυπριακοῦ τραγουδιοῦ πού διασώζει τόν καϋμό καί τόν πόνο ἑνός νέου, πού ἡ ζωή τόν ἀναγκάζει, νά φύγῃ ἀπό τό χωριό του καί ἐκεῖνος δέν θέλει νά τό ἐγκαταλείψῃ.

«’Ποπάνω εἶν’ ἡ Ἐκκλησιά

‘ποκάτω εἶν’ ἡ βρύση

πολλά μου ὄμορφο χωρκό (χωριό)

ποιός θέλει νά σ’ ἀφήσει;»



Ἄν σβήσουν τά χωριά μας, θά χαθῇ ἡ Πατρίδα μας.
Ἄς τό καταλάβομε ὅλοι μας καί ἄς κάνομε τό χρέος μας.
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Βουτιές...

Αύγουστος 2011 και μια παρέα Καρατουλιάνων δροσίζεται και χαλαρώνει στην πισίνα του Δημήτρη Λογοθέτη...



Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς συγκοινωνία τα Καστριτοχώρια

Σε σελίδα του Facebook για τα Κατριτοχώρια διαβάζουμε ότι το ΚΤΕΛ Αρκαδίας για δεύτερη συνεχή χρονιά έχει περιορίσει, τα δρομολόγια Τρίπολη- Καστρί σε δύο την εβδομάδα κάθε Τρίτη και Παρασκευή.

Το πρόβλημα για τους κατοίκους των χωριών μας, ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους, που δεν οδηγούν είναι σοβαρό, αφού δεν μπορούν να κάνουν τις δουλειές τους και μερικοί παραπονιούνται ότι...
δεν μπορούν να προγραμματίσουν ούτε καν ιατρικές εξετάσεις και ραντεβού στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο και στους ιδιώτες γιατρούς.

Ακούγεται ότι το ΚΤΕΛ προγραμματίζει να μειώσει σε ένα την εβδομάδα τα δρομολόγια προς το Καστρί και πολλοί φοβούνται ότι σύντομα η γραμμή θα καταργηθεί.

Θεωρούμε ότι το σοβαρό αυτό ζήτημα θα πρέπει να αναδειχθεί από τα τοπικά συμβούλια και τους συλλόγους των χωριών μας να τεθεί υπόψιν του Δημάρχου Βόρειας Κυνουρίας, του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου και των αρμοδίων φορέων ώστε να κρατηθεί η λεωφορειακή γραμμή και να μην απομονωθούν συγκοινωνιακά τα χωριά μας.
Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Γεώργιος Καραπάνος, o Καβαφικός Καστρίτης ποιητής

Του Κώστα Ρεκούμη

Γεννήθηκε στο Καστρί Αρκαδίας και πέθανε τόσο νέος, 56 μόλις ετών.

Βασικές σπουδές: Δημοτικό, Γυμνάσιο στη γενέθλια γη και Πανεπιστήμιο Αθηνών, σχολή Φιλολογίας. Αγρότης και ιεροψάλτης ο πατέρας του, αδέρφια 4 και αδερφές 2.

Καθώς από τα ποιήματά του φαίνεται η δεκαετία του 50, παίζει ρόλο αποφασιστικό βιωματικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Τότε:...

Γάμοι, βαφτίσια, εκκλησιές, μοναστήρια, γειτονιές, γεωργικές και κτηνοτροφικές ασχολίες, ζαβολιές και παιχνίδια, φωνές αδέσποτες της ερημιάς, μαζί και η έκσταση από τις αλλαγές των εποχών, παππούς μας ο Πάρνωνας και ο Ζυγός, οι πειθαρχημένες καλλιέργειες των οπωροκηπευτικών στις ατέλειωτες πεζούλες των κατηφοριών και πολλά άλλα, είναι οι μόνιμες και σταθερές χαρές των παιδιών. Παντελής η έλλειψη του σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού. Πρωτόγονη η καλλιέργεια γης και το διάβασμα με λάσπες και λύχνους.

Τα έργα του:

Φύλλο πορείας (1971), Νοηματικές και αισθητικές αναλύσεις λογοτεχνικών κειμένων (1974), Ωδή επιλύχνιος ( 1977), «Ξενοδοχείον Εθνικόν», οδός Εγνατία (1979), Βλάστημα θυμηδίας (1980), Μακρά οδός απανδόχευτος (1982), Εσπέρας προκείμενος,(1983), Οκτώ φωνές, Φιλόλογος παραδίδει μαθήματα(1986), Ιαμβικό επιτύμβιο (1987)

Καθημερινός συγχρωτισμός με τις θρησκευτικές ασχολίες του πατέρα του , ξενιτεμός πατέρα και μάνας- χωρίς τα τέκνα- για ΗΠΑ, οι μόνιμες οικονομικές στενοχώριες του σπιτιού, η αδιάκοπη έγνοια για το αύριο, που προβάλλει πάντα αβέβαιο, η μοναξιά της Αθήνας, η νόστος του χωριού, το μεγάλωμα σε τρυφερή ηλικία χωρίς γονείς, η ευρύτατη κλασική παιδεία του – η γνώση πάντα δημιουργεί μια γλυκιά μελαγχολία- όλα αυτά και άλλα συνέτεινα στη δημιουργία ενός χαρακτήρα κλειστού και απαισιόδοξου, αφού και όλη του η ποιητική δημιουργία θυμίζει Καβάφη, με τις όποιες κραυγές απελπισίας του.

Και η ενίσχυση των πιο πάνω

Γεύση Δικαίου

Στο κέντρο της ατμόσφαιρας
Ένα κλαρίνο
Σπαράζει παρατεταμένο
Γύρω απ΄ το κλαρίνο το πανηγύρι,
Πέρ΄απ΄το πανηγύρι το περιθώριο,
Περ΄απ΄το περιθώριο, εγώ
Πέρ΄ απ΄μένα τίποτα
Γιορτάζω την επέτειο της συντριβής μου



Ε, σεις

Ε, σεις, παλιοί συνάδελφοι, που τώρα το χειμώνα
Γεύεστε του σπιτιού τη θαλπωρή
Με το νοικοκυριό σας κοντά στο τζάκι,
Στρέφετε σαν για θύμιση το νου σας και σε μένα

Κοσμοκαλόγερος εγώ, κρατώντας το ραβδί, τ΄ασκητικό
Θε ΄να γυρίσω τέλειο φάντασμα
και θα χτυπώ τις πόρτες να μ΄ανοίξουν.
Μονάχα λίγη θέρμανση θ΄αναζητώ
Κι ένα νερό, ένα ποτήρι κατακάθαρο νερό
Το μόνο επιτρεπτό ποτό των οδοιπόρων.

Ε, σεις, παλιοί συνάδελφοι, στην όποια συντροφιά σας
Μη με ξεχάσετε και μη διστάσετε
Να πείτε δυο κουβέντες και για μένα.
Σαν έν΄ απέριττο μνημόσυνο, σαν από άγνοια
Και μην κακολογήσετε το φίλο τον καλό
Που τόσα χρόνια δίπλα σας δεν έθιξε κανέναν.
Ίσως μου φταίξατε, ίσως σας έφταιξα,
Μα τώρα πια κακία δεν κρατάω σε κανέναν.

Στη βραδυνή σας προσευχή και την υγειά σας
προσευχηθείτε με δυο λόγια και για μένα,
έτσι απλά καθώς η εκκλησιά μας προσεύχεται
χωρίς καθόλου διακρίσεις και αφορισμούς :
«υπέρ πλεόντων, οδοιπορούντων, νοσούντων»

Ενδεικτικά παρέθεσα δυο ποιήματα απ΄το πολυγραφότατο έργο του ποιητή. Κι όμως ο ποιητής πέθανε τόσο νέος. Βέβαια για να ασκήσουμε κριτική πρέπει να έχουμε συνολική εικόνα του έργου του. Προσωπικά την έχω γι΄αυτό και γράφω.

Ο ποιητής διακρίνεται για την πλούσια θεματολογία, αμεσότητα αισθήματος, καθαρότητα στοχασμού. Ευαίσθητος, λιτός και πάντοτε χλευαστικός και με βιωματικές προεκτάσεις. Διαχέει το « ένδον σκάπτε» μέσα μας είναι η δυστυχία και η ευτυχία μας με τον έξω κόσμο, βασική προϋπόθεση για να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Σκέψεις ανώτερες και με βαθύ ανθρωπιστικό νόημα, αφού και συμπονεί τον οδοιπόρο άνθρωπο και τραγουδάει τη πτωχή και απόμερη ψυχή. Απλά, αναζήτηση κάποιας επαφής με τους άλλους και κάποιας συνεννόησης με τον εαυτό μας. Ποίηση που μιλάει απ΄ευθείας στον άνθρωπο.


Και ο επίλογος: Χρέος μας να αναδείξουμε το φίλο και πατριώτη Καστρίτη ποιητή Καραπάνο Γεώργιο, που εάν δεν πέθαινε τόσο νέος, θέση ξεχωριστή θα είχε στο στερέωμα των Ελλήνων ποιητών.

Προσωπικά συγκλονίστηκε όταν ανακάλυψα στο διαδίκτυο και πήρα τη σχετική πληροφορία από πηγή, ότι το σύνολο του έργου του βρίσκεται στις μεγαλύτερες πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες του κόσμου. Συγκεκριμένα: Harvard, New York. Μια μικρή, λοιπόν, προσπάθεια, ένα χρέος ανάδειξης ενός πατριώτη και μεγάλου ποιητή, που για πρώτη φορά γίνεται.

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα «ΚΥΝΟΥΡΙΑ», αρ. φύλλου 495 , Ιούνιος 2012, σελ.8

Υ.Γ Οι του facebook μπορούν να συναντήσουν τον ποιητή εδώ

Παραθέτουμε τρία ποιήματα ακόμη

ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ-ΒΑΓΓΕΛΗ

Τον θαύμαζα τον δάσκαλό μου, τον πατέρα Ευάγγελο,
γιατί 'ταν πάντα τυπικός, πάντοτε άψογος
και συνεπής μέχρι κεραίας στα καθήκοντά του.
Πανέξυπνος, δυναμικός, δραστήριος,
άντρας σωστός, υπεύθυνος
Μες στο σκοτάδι το πρωί τις Κυριακές και τις γιορτές
στον όρθρο συναντιόμασταν,
την ώρα πού ο μπάρμπα-Κώστας μόλις είχε ανάψει
το μαγκάλι. Στο Ιερό κοντά του εμεγάλωσα,
κατά τα πιο αγνά, τα πιο αθώα χρόνια της ζωής μου.
Εθαύμαζα τον ανθηρό τον επιστήμονα,
τον άξιο κληρικό με το λεπτό αισθητήριο.
Δοξάζω το Θεό πού με αξίωσε,
να έχω το προνόμιο δίπλα του
v' ακούω τις ευχές - αριστουργήματα
πού ακόμα ηχούν στ αυτιά μου μες στους δρόμους:
"Σοί παρίσταται κύκλω τα Χερουβίμ
και σοί παρίσταται κύκλω τα Σεραφίμ
έξ πτέρυγες τω ένί και έξ πτέρυγες τω ένί,
ταίς μεν δυσί κατακαλύπτουσι το πρόσωπον
ταίς δε δυσί τούς πόδας, και ταίς
δυσί πετόμενα κέκραγεν έτερον προς τον έτερον,
ακαταπαύστοις στόμασιν, ασιγήτοις δοξολογίαις".


ΕΝΟΧΗ

Καθώς στο δρόμο περπατούσαμε μαζί,
την έβλεπα να μου μιλάει πρόσχαρα,
κι ανυποψίαστα για το σαράκι πού χα στην καρδιά μου.
Την άφηνα, με δροσερή φωνή να χαίρεται
τη φύση και τον κόσμο, χωρίς, όπως εγώ
ν' ακούει τις φωνές απ' τα πουλάκια πού μας έβλεπαν:
-Για 'δες θάμα κι αντίθαμα πού γίνεται στον κόσμο,
τέτοια πανώρια λυγερή να σέρνει ο πεθαμένος.


ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ

Σαν βγήκα ζαλισμένος απ' τη φυλακή
πού λέγεται Ανώτατη Παιδεία,
έψαχνα στις μικρές τις αγγελίες για δουλειά,
διαβάζοντας, κλείνοντας ραντεβού, γράφοντας διευθύνσεις.
Τίποτα όμως. Όλο παντελονούδες ήθελαν
κοπτοραπτούδες, πλασιέ βιβλίων, και πωλητές δυναμικούς.
Ακόμα και κοπέλες όμορφες, για μπαρ πολυτελείας.
Ήταν και τ' άλλο: Ζητούσανε και μασγαλοτορναδόρους,
με καλό μισθό:
-Μα τα κουλούρια πούφαγα σπουδάζοντας
ποτέ δεν τηλεφώνησα για τέτοια ενασχόληση.
Όχι πώς ήταν άσχημη η δουλειά, μα τ' όνομά της:
καθόλου δεν εταίριαζε στον τύπο μου,
ούτε στους στίχους μου πού γράφονται σε μέτρο Ιαμβικό.
Αυτός ήταν ο λόγος κι όχι ο κόπος της δουλειάς,
αφού, όπως το λέει κι ο Ησίοδος,
"Έργον δ' ουδέν όνειδος. Αεργίη δε τ' όνειδος".

Διαβάστε περισσότερα...