Ο ευεργέτης Αθανάσιος Μπαρμπαγιάννης

Μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο του Γυμνασίου Καστρίου

Αλλά ποιος είναι ο Αθανάσιος Μπαρμπαγιάννης;


Γεννήθηκε στην Ωριά το 1886 και πέθανε στο Σικάγο το 1952. Πατέρας του ήταν ο Κώστας Μπαρμπαγιάννης και μητέρα του η Αρετή το γένος Μαγούλη. Έμαθε λίγα γράμματα στο δημοτικό σχολείο του χωριού του. Δεν είναι βέβαιο ότι τα πολλά γράμματα κάνουν και ανθρώπους. Πάντως ο μικρός Θανάσης έμαθε τόσα, όσα χρειάζονταν για να γίνει Άνθρωπος. Ο δάσκαλός του φαίνεται ότι τον έμαθε να αγαπά τους ανθρώπους. Σε ηλικία 16 ετών το 1902, όταν τα παιδιά του κόσμου ακόμα ασχολούνταν με το παιχνίδι, πήρε ένα ταγαράκι στον ώμο του και ξεκίνησε για τη μυθική χώρα, από όπου πίστευε να βοηθήσει τους δικούς του.
Πεθαίνοντας σε ηλικία 66 ετών, αφού είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του προς τους δικούς του, άφησε ό,τι του είχε απομείνει από το υστέρημά του, δηλαδή 25.000 δολάρια. Ιδρώτας μιας ζωής 50 χρόνων εργασίας. Άνθρωπος με φωτεινή αντίληψη, ευγενική και πολιτισμένη ψυχή, χωρίς ουτοπίες και χίμαιρες, ρεαλιστής καθώς ήταν, άφησε το ποσό αυτό για να γίνει γυμνάσιο και νοσοκομείο όχι βέβαια στην Ωριά (εδώ φαίνεται η ευρύτητα του πνεύματος), που ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του αλλά στο κεντρικό χωριό, τον Άγιο Νικόλαο. Από το ποσό που αναφέραμε ύστερα από την αφαίρεση φόρων κλπ ήλθαν στην Ελλάδα 16.705 δολάρια από τα οποία τα 9.969 δηλαδή 202.080 δραχμές διατέθηκαν για την ανέγερση του Γυμνασίου και τα υπόλοιπα 6.736 δηλαδή 202.080 δραχμές για την ανέγερση του υγειονομικού σταθμού. Βέβαια, τα χρήματα αυτά δεν επαρκούσαν αλλά αποτέλεσαν την κύρια βάση του κτηρίου στην ανέγερση του οποίου συνέβαλε και ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Σικάγου με περίπου 4.000 δολάρια...

...όταν έχτιζαν σχολεία

Ένα περίλαμπρο κτίριο έγινε. Ένας ναός του πνεύματος και των μουσών, όπου
σφυρηλατούνται τα νιάτα της περιοχής, το άνθος και η ελπίδας της. Η μόρφωση και η εκπαίδευση έγινε κτήμα όλων χάρη στις προσπάθειες όλων, που όμως ίσως να είχαν χαθεί, αν στην κρίσιμη ώρα δεν έφτανε η διαθήκη του Μπαρμπαγιάννη. Μια μικρή πλάκα στην είσοδο του σχολείου μαρτυράει και θα μαρτυράει για πάντα την ευγνωμοσύνη των μαθητών και όλων των κατοίκων: « ΤΩ ΑΕΙΜΝΗΣΤΩ ΑΘ. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΝΤΕΣ». Δεν χρειάζεται τιμές ο μπαρμπα- Θανάσης από εμάς. Ελπίζουμε ότι την τιμή του την έκανε ο ίδιος ο Θεός. Τον πήρε κοντά του

Πηγή

Ποντίκης, Κ. (2007). Καστρίτικα Μελετήματα. Τρίπολη: Αρκαδικές εκδόσεις , σ.139-141

Ο συγγραφέας ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΠΟΝΤΙΚΗΣ