 |
| Η Καίτη Καραχάλιου στην κορυφή του Κισσάβου. Στο βάθος ο Όλυμπος |
Το Πήλιο, το βουνό των Κένταυρων που τόσο αγάπησε η συμπατριώτισσά μας Καίτη Καραχάλιου, διάλεξε η μοίρα για να της παίξει το άσχημο παιχνίδι της.
Μεσημέρι της Κυριακής, 10 Απριλίου 2022. Το κακό συνέβη όταν η φυσιολατρική παρέα ξεκίνησε καταρρίχηση στο Μέγα Ρέμα, κάτω από την Μακρινίτσα προς τους πρόποδες του Πηλίου.Ένα γλίστρημα, πτώση στο κενό και η αγαπημένη μας Καίτη πέταξε για να γίνει άγγελος…
Η τραγική είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή μέσα από το διαδύκτιο και τα μέσα ενημέρωσης όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ σοκάροντας συγγενείς και φίλους. Γιατί η Καίτη μας ήταν μια σπουδαία γυναίκα, ένα χαρισματικό πλάσμα, ένας ξεχωριστός άνθρωπος.
Η Καίτη η μικρότερη από τις τρεις κόρες της Κούλας και του Παύλου Καραχάλιου γεννήθηκε το 1962 στο Σικάγο των ΗΠΑ αλλά σε βρεφική σχεδόν ηλικία η οικογένεια επέστρεψε στου Καρατουλα. Το 1973 η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα μα πάντα τα καλοκαίρια εκείνων των όμορφων δεκαετιών του 70 και του 80 επέστρεφε στο χωριό και παραθέριζε.
 |
| Η Καίτη Καραχάλιου με τον αγαπημένο της σύζυγο Γιώργο στον Κίσσαβο |
Ανήσυχο πνεύμα με κώδικα ηθικής ουμανιστικές αξίες, οικολογικές ευαισθησίες, αγάπη για την τέχνη, την εκπαίδευση , το παιδί και τον άνθρωπο, η Καίτη διάλεξε το επάγγελμα της μουσικοπαιδαγωγού και επέλεξε να εγκατασταθεί στην Μαγνησία, στην αρχή στο Βόλο και αργότερα την Πορταριά, όπου μαζί με τον αγαπημένο της σύζυγο Γιώργο, εκπαιδευτικό στο επάγγελμα, έφτιαξαν το δικό τους σπιτικό μέσα στη φύση και στην ομορφιά του πηλιορείτικου τοπίου. Η ευτυχία του ζευγαριού ολοκληρώθηκε με τον ερχομό της κόρης τους Φωτεινή η οποία, όμορφη κοπέλα σήμερα, ζει και εργάζεται ως καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής στα Τρίκαλα και στην Καρδίτσα.
Αντί επιλόγου και αφού εκφράσουμε τα συλλυπητήρια μας στο Γιώργο, στην Φωτεινή, στις αδερφές Τζένη και Μάρθα παραθέτουμε μερικά από τα εκατοντάδες συγκινητικά σχόλια που άφησαν φίλοι της Καίτης στο προσωπικό της προφίλ στο FB, οι οποίοι αδυνατούν να πιστέψουν την απώλεια και με ξεχωριστό τρόπο ο καθένας τους λέει το δικό του αντίο:
-Αγαπημένη μου,μου λείπεις ήδη. Ήσουν, είσαι και θα είσαι ο άνθρωπος που με συμμάδεψε σε κάθε βήμα της ζωής μου. Ήσουν εκείνη που με καθοδήγησε από παιδάκι 6 ετών ως τώρα σε ανθρώπινο, επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Εκείνη που όποτε σε χρειαζόμουν στάθηκες δίπλα ως μέντορας, ως μάνα, ως φίλη. Που πίστεψες σε μένα, που με έσπρωχνες να προχωρω. Ότι έχτισα ως παιδαγωγός βασίστηκε στα δικά σου χνάρια. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ…!!! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! ΣΕ ΑΓΑΠΩ!!! Καλό ταξίδι αγαπημένη μου, μοναδική μου..!!!
Δεν υπάρχουν λόγια. Πραγματικά. Ήταν ένας μοναδικός άνθρωπος, μία γυναίκα που αγαπούσε πάρα πολύ τα παιδιά και μέσα σ’ αυτά ανήκα κι εγώ. Την ευχαριστώ πολύ για όλα όσα μου εμφύσησε. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να την ξανά δω όπως είχαμε πει. Καλό ταξίδι, Καίτη.
-Τα τελευταία σου λόγια στη συνάντηση μας… Θαυμάζεις είπες τον άνθρωπο με θάρρος και ταπεινοτητα. Μου είπες να μην φοβάμαι μόλις με είδες να τρέμω… Μου είπες να αγαπώ. Εύχομαι γλυκιά μας Καιτη να μας δίνει λίγο από όλα αυτά που εσύ ή ίδια είχες περίσσια. Καλό σου ταξίδι…. -Ποιός μπορεί να το πιστέψει…σε ευχαριστούμε τόσο για όσα απλόχερα μας χάρισες, σε μας και τα παιδιά μας!
-Κυρία Καίτη,αγαπημένη μας, ήσουν και θα είσαι για τα παιδιά μου η καλύτερη δασκάλα, εσύ που τους έδωσες τα πιο ωραία μηνύματα, εσύ που τους έμαθες τις πιο ωραίες μουσικές,η μικρή μου Ίριδα μου είπε «μαμά θυμάμαι την κάθε της λέξη». Σε ευχαριστούμε για όλα,θα σε θυμόμαστε πάντα,θα μας λείπεις ,θα σε σκεφτόμαστε….καλό ταξίδι αγαπημένη μας.
-Καλό ταξίδι αγαπημένη μας κ. Καίτη! Δεν υπάρχουν λόγια για την θετική σας σκέψη, την χαρά ζωής και την αγάπη που δίνατε στα παιδιά μας! Θερμά συλλυπητήρια.
-Κ. Καιτη μου εύχομαι να σαι καλά εκεί που θα πας!!! Εύχομαι όσα μας έμαθες να τα μάθουμε και μεις σε άλλους. Ήσουν φως και πήραμε τόσα από τις ηλιαχτίδες σου. Θα σαγαπω για πάντα!!!
-Καλό ταξίδι αγαπημένη μας δασκάλα, έδωσες χαρά, ευτυχία, πνοή στα παιδιά μας. Το κενό δυσαναπληρωτο. Η θλίψη μας απέραντη.
-Τα παιδια μας χάσανε μια υπεροχη δασκαλα.. Τυχεροι οσο τη ζήσαμε εστω και λιγο. Παντα θα θυμάμαι τη ζεστη φωνη της. Κουραγιο στην οικογένεια. Καλο Παράδεισο…-…..απίστευτο….δεν υπάρχουν λόγια… είναι η ζωή που σκόρπισες στις καρδιές τόσων παιδιών….είναι τα τόσο πολλά όμορφα που έδωσες…καλό παράδεισο…ακόμη όμως δεν θέλω να το πιστέψω!!!!
Καίτη μου υποσχέθηκες...
Να με πας εκεί στον γήινο παράδεισο...
Τι σύμπτωση να είμαι τόσο κοντά σου την ημέρα που έφυγες έτσι ξαφνικά...
Τι δυστύχημα θεέ μου...
Και όλο το Πήλιο ανθισμένο από τις καμελιες...
Μεγάλη απώλεια για την κοινωνία του Βόλου...
Μία υπέροχη, ατίθαση ψυχή...
Ήσουν
Πρώτη στην τέχνη
Πρώτη στην φυσιολατρία
Πρώτη στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος
Καλό ταξίδι αγαπημένη μου Καίτη Καραχάλιου ...
Αγαπημένη μας πρώτη δασκάλα..... ΔΑΣΚΆΛΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ.......πόσα εφόδια, πόσες γνώσεις δώσατε στο παιδι μας, μουσικές, συμπεριφορές, αγάπη.........μεγάλη απώλεια για τους μαθητές σας και ακόμη μεγαλύτερη για τους μπαμπάδες και τις μαμάδες τους (όπως μας αποκαλούσατε).....και τώρα στην αγκαλιά της φύσης που τόσο αγαπουσατε.....
Θα είστε πάντα στην καρδιά μας
Θερμά συλλυπητήρια στους οικειους .
Σαν την μικρή Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων... έτσι κινούσες το νημα της ζωής σου κάνοντας μικρά θαυματα. Σε αυτά τα θαύματα μας έκανες πρωταγωνιστές κι εσύ γελούσες χαριτωμένα δίνοντας μας την αίσθηση ότι κι εμείς έχουμε τη δύναμη για χίλιες ζωές. Χίλιες ζωές ζούσες με τις μικρές σου δραπετεύσεις με τον τρόπο που εισχωρουσες σε νέες περιπέτειες... μουσικές, παιχνίδια, παιδαγωγική, αναρρίχηση, σπηλαιολογια, καταδύσεις, ορειβασία, ταξίδια, γλέντια γιορτές..
Ολα με μια αισθητική μοναδική. Έχω ακομη τη γεύση από το δικό σου γιαούρτι, από τους βολβους που μαζέψες με τα χέρια σου, από το σπιτικό σου.... ξέρω δραπετεύσες πάλι γιατί δεν σε χώραγε ο μικρός μας τόπος... θα βρούμε το μονοπάτι και θα σε συναντήσουμε Καιτουλα αγαπημένη. Αυτή είναι η αλήθεια γλυκιά μου. Περίμενε μας. Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες της αθωότητας των δεκαετιών του 70 και του 80 με τη νεολαία του Καράτουλα.
Σε κύκλο η Καίτη... Η δική μας Καίτη ...Η Καίτη που θα θυμόμαστε για πάντα!!!
