Η Φρει ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος· ευγενική, καλοσυνάτη, με εκλεπτυσμένη αστική ευγένεια και δωρική λιτότητα που δεν χρειάζεται τα πολλά τα λόγια για να φανερωθεί. Την θυμόμαστε πάντα με το γλυκό μειδίαμα, τη διακριτική της παρουσία και την απέραντη φροντίδα που απλόχερα πρόσφερε σε όλους.
Θυμόμαστε με νοσταλγία, εκείνα τα καλοκαίρια της δεκαετίας του ’80, όταν κατεβαίναμε τα Καρατουλάκια από το χωριό στους Μύλους για να δουλέψουμε στο μάζεμα των βερίκοκων στο χτήμα που είχαν με τον άντρα της, τον Άγγελο. Και η Φρει ήταν εκεί να μας φροντίζει σαν δικά της παιδιά! Κοιμόμασταν στρωματσάδα, κι εκείνη δεν άφηνε τίποτα στην τύχη — με τα αμερικάνικα πρωινά της, που κάποιοι από εμάς τα γνωρίζαμε για πρώτη φορά, τα σπουδαία μαγειρέματά της και τη ζεστή της καρδιά που χωρούσε τους πάντες. Ήταν μια στοργή που δεν ξεχνιέται, ένα νοικοκυριό με ψυχή.
Η Φρει γεννήθηκε στο χωριό μας, την άνοιξη του 1940, λίγους μήνες πριν ξεσπάσει ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Παιδί του μόχθου και της αγωνίας, γνώρισε όπως όλοι της γενιάς της τη φτώχεια της Κατοχής και τα πάθη του Εμφυλίου. Ο πατέρας της, Αντώνης Λυμπέρης, την πήρε νέα ακόμα στην ξενιτιά, στο Σικάγο, μαζί με τα αδέλφια της.
Εκεί έμαθε τη ζωή του ξενιτεμένου, αλλά ποτέ δεν ξέχασε την πατρίδα.
Όταν γύρισε στο χωριό, όμορφη δεσποινίδα πια, ερωτεύτηκε τον Άγγελο Μαρινάκο. Παντρεύτηκαν και από τον έρωτά τους γεννήθηκαν οι δύο υπέροχες κόρες τους, η Τζίτζη και η Κατερίνα.
Το ζευγάρι ξαναπήρε τον δρόμο της ξενιτιάς, στο Σικάγο, όπου δούλεψε, πρόκοψε και βεβαίως συμμετείχε ενεργά στην κοσμική ζωή της ομογένειας και των Καρατουλιανών. Από τις φωτογραφίες που ακολουθούν και που μαρτυρούν εποχές, φαίνεται η χαρά, η αγάπη και η αρχοντιά της οικογένειας. Όμως η αγάπη για την Πατρίδα- "το νόστιμον ήμαρ" όπως λέει ο Όμηρος- δεν έσβησε ποτέ. Επέστρεψαν, εγκαταστάθηκαν στους Μύλους Αργολίδας και αργότερα στην Τρίπολη. Όμως εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο Άγγελος «έφυγε» απρόσμενα, αφήνοντας τη Φρει να σταθεί μάνα και πατέρας μαζί. Με τη δύναμη που τη διέκρινε, πήρε τις κόρες της και ξαναγύρισε στο Σικάγο, όπου με αφοσίωση και γενναιότητα φρόντισε την ανατροφή τους.
Τα κορίτσια της τής ανταπέδωσαν την αγάπη στο ακέραιο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, όταν η αγαπημένη τους μητέρα άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας.
Την περασμένη Πέμπτη, έσβησε ήσυχα το καντηλάκι της Φρεί.
Τα κορίτσια της αποφάσισαν και θα την φέρουν πίσω στην Ελλάδα, όπως εκείνη πάντα ονειρευόταν.
Σε λίγες μέρες θα την αποχαιρετίσουμε από την εκκλησία του Αϊ-Γιάννη στο Καράτουλα και θα την συνοδέψουμε στην τελευταία της κατοικία, δίπλα στον αγαπημένο της Άγγελο.
Στην Τζίτζη, στην Κατερίνα, στον γαμπρό της οικογένειας τον Θανάση, σε όλους τους συγγενείς και φίλους της οικογένειας,
εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και την ευχή ο καλός Θεός να αναπαύσει την ψυχή της αγαπημένης μας Φρει.
Αιωνία της η μνήμη.
Αιωνία η καλοσύνη και η γλύκα της παρουσίας της.
