Για το συμπατριώτη μας Σπύρο Κωνσταντέλλο έχουμε ξαναγράψει στις 1, 2, 3 και 4 αναρτήσεις μας.Πριν από λίγες μέρες συναντήσαμε το Σπύρο στην πλατεία του Καστρίου και μας έδωσε για δημοσίευση το τελευταίο του ποίημα όπου, με στίχο ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο-το μέτρο δηλαδή των δημοτικών τραγουδιών- συνδυάζοντας στοιχεία φυσιολατρίας και παράδοσης, προσεγγίζει σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα...
Σιγολαλούν τα δυο βουνά
Ταΰγετος και Πάρνωνας
τα δυο βουνά στ’ αγνάντιο
γλυκολαλούν, σιγολαλούν
ρωτάει το ένα το άλλο
Πάρνωνα, γέρο-Πάρνωνα
μαρμαροθεμελιωμένε,
πες τι θωρείς απ’ τα παλιά
και εγώ αναθυμιέμαι.
Βλέπω ανδρειωμένους να περνούν
σε μαρμαρένιες στράτες,
βλέπω κοπέλες σε χορό
που μοιάζουν σαν νεράιδες
Πες μου και εσύ Ταΰγετε
απ’ το επτάκορφό σου,
τι βλέπεις τώρα, τι ακούς
ποιο ειν’ το παράπονό σου.
Βλέπω τους δύσκολους καιρούς
σαν να ’ρθαν τα γραμμένα
μαύρη αντάρα σκέπασε
όλα τα περασμένα
Μα όσο περνάει ο καιρός,
η πίστη δυναμώνει
και όποιος μπροστάρης θα σταθεί,
Δόξα τον στεφανώνει.
Σπυρίδων Κωνσταντέλλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου