Να τα πούμε;

Χαρούμενες παιδικές φωνές, φουσκωμένες απ΄το τρέξιμο αλλά και το άγχος να προλάβουν, λένε τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς:
«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά…»

Οι πόρτες των σπιτιών ορθάνοιχτές.
Σαν τις καρδιές !
Μικρά φιλοδωρήματα: Πενηνταράκια, δραχμές, στην καλύτερη περίπτωση διφραγκάκια!
Και φιλέματα: Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, πορτοκάλια, μήλα…

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με αγάπη!

Το βράδυ της Παραμονής χαρτάκι. Έτσι για το καλό!
Συγκέντρωση στα Παναρεταίικα.
Η μεγάλη σάλα, χαρτοπαιχτική λέσχη. Στο κεντρικό τραπέζι οι μεγαλύτεροι. Παραδίπλα εμείς οι μικρότεροι να μαθαίνουμε την πρόσθεση και την αριθμητική με τη Τριανταμία και το Στούκυ…
Και στις κατσαρόλες να βράζουν τα χοιρινά και οι μυρωδιές να ανακατεύονται με τη μοσχοβολιά του ασβέστη που ασπρίζει τους τοίχους και τις αυλές και τις κάνει να λαμποκοπούνε στο φως.

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με χρώματα και μυρωδιές!

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η εκκλησιά φωταγωγημένη. Χαρούμενα πρόσωπα!
Γιορτινά ρούχα και καθαρά παπούτσια. Οι γυναίκες τα αλλάζουν πριν μπουν στην εκκλησία. Τα παλιά για το περπάτημα τα αφήνουν στο παράθυρο απ' έξω

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με εικόνες!

Ο παπα-Διαμαντάκος με τη βυζαντινή του μεγαλοπρέπεια και τη βροντώδη φωνή του να ψάλλει : «Δόξα σοι τω δείξαντι το φως …» και ο κεντρικός πολυέλαιος τηρώντας το έθιμο να αιωρείται πάνω απ’ τα κεφάλια μας, για το καλό της νέας χρονιάς…

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με παραδόσεις και μουσικές!

Και ο Αη Βασίλης κατεβαίνοντας, ψηλά από το Μαλεβό, όλοι τον βλέπαμε , να γλιστρά αθόρυβα στις καμινάδες και στα όνειρα και να μας τα γεμίζει με αισιοδοξία και ελπίδα για τις νέες δεκαετίες του 60 , του 70 και του 80 που έρχονταν.

Τι όμορφο να μεγαλώνεις με όνειρα!

Τόσα χρόνια πάνε από τότε. Μπορεί να χάσαμε το μέτρημα, οι αναμνήσεις όμως μένουν ακόμα ζωντανές για να μας θυμίζουν εκείνες τις αξέχαστες παιδικές Πρωτοχρονιές μας.

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους!
Με υγεία και ευτυχία το 2012!

Υ.Γ: Μεθιστολόγηση αυτού εδώ του άρθρου που είχε δημοσιευθεί πριν δύο χρόνια