ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΦΥΓΗ

Κώστας Τσουλουχάς (1962-2015)

Στον Κώστα Τσουλουχά από τη Νέα Χώρα που πριν από δυο βδομάδες έφυγε από κοντά μας είναι αφιερωμένο το Επιτύμβιο που έγραψε τη Μεγάλη Πέμπτη ο συντοπίτης μας φιλόλογος Ηλίας Χαλκιάς:...

 ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΦΥΓΗ

 Στον αξέχαστο Φίλο Κώστα Τσουλουχά.

Ο Ρουβαλιάνος φιλόλογος
 Ηλίας Χαλκιάς

Φίλε μας, μίσεψες νωρίς, βιάστηκες να μπαρκάρεις,
Απρόσμενα ταξίδεψες στην άγνωστη επικράτεια.
Αστροπελέκι πύρινο έπεσε ο μισεμός σου,
Στον Τάνο απλώθηκε, έσκισε τη λαγκαδιά,
Στου Ρούβαλη έφερε το θλιβερό μαντάτο.
Του Κότρωνα είχες ασβεστόλιθου καταβολές,
Πολεμιστή γεννήτορα, π’ αντίκρισε κατάματα το Χάρο.
Στο μαρμαρένιο αλώνι της ζωής σκληρά ζυμώθηκες,
Παλικαρίσια πάλεψες σ’ άφθονες της στεριάς γωνιές,
Κοίταξες καταπρόσωπο τη μοίρα και δεν κιότεψες,
Τον επιούσιο τίμια κέρδισες, ιδρώτα αντίδωρο.
Μα η ζωή δε στέκει πάντα γενναιόδωρη κι αδέκαστη,
Τυφλή συχνά, όπως η Τύχη λένε οι μύθοι,
Μοιράζει δυσανάλογα γέλιο και δάκρυ…
Δεν το περίμεναν, εντούτοις, φίλοι και συγγενείς,
Ν’ αναχωρήσεις έτσι ξαφνικά και σιωπηρά,
Να μην σταλάξεις της καρδιάς τον πόνο,
Σ’ ένα κρασί ποτήρι φιλικής σου συντροφιάς,
Σε μια ζεστή και γκαρδιακή αγκαλιά,
Σ’ ένα διαβάτη, συντοπίτη, σ’ άγνωστο ίσως.
Τι κρίμα που στην άκρη του γκρεμού,
Μονάχος βρέθηκες και σε κατάπιε ο ίλιγγος,
Σε γήτεψε του αηδονιού το θλιβερό τραγούδι,
Δεν τρόμαξες την άβυσσο του επέκεινα,
Το Γολγοθά σου όρθιος και μοναχός ανέβηκες,
Με το μηδέν και τ' άπειρο γλυκά αγκαλιάστηκες! Μα μη θαρρείς πως άκλαυτος ταξίδεψες,
Μην γελαστείς πως οι καρδιές δεν ράγισαν.
Όλους τους λάβωσε βαθιά η απρόσμενη φυγή σου,
Η φτωχική εκκλησιά της Παναγιάς του Ρούβαλη,
Που χρόνια φρόντισες με πίστη κι αφοσίωση,
Γέμισε ασφυκτικά από πόνο και λυγμούς,
Από αναφιλητά αδελφών, συγχωριανών και φίλων,
Που σκύψανε με σεβασμό στ’ άψυχο σκήνωμά σου.
Μόνο η σπαραχτική κραυγή της μάνας δεν αντήχησε,
Που άγγελος-φύλακας με τα φτερά σου άγρυπνα σκέπαζες!
Καλύτερα, ίσως, που δεν ήπιε το πικρότερο ποτήρι,
Που ’λαχε σε γονιό να πιεί, το σπλάχνο του θρηνώντας.
Καλό ταξίδι, φίλε αγαπητέ, απ’ όλους μας θα λείψεις,
Μην φοβηθείς τη μοναξιά στις παγωμένες νύχτες,
Θα σε ζεσταίνει όλων η θερμή της θύμησης ανάσα.
Δέξου τα λόγια αυτά σαν ακριβό των φίλων σου στεφάνι,
Σαν επιτύμβιο επίγραμμα πα στο νωπό σου τάφο,
σαν γκαρδιακή υπόσχεση μνήμης παντοτινής !

Ρούβαλη (Νέα Χώρα), Μεγάλη Πέμπτη 2015