Ποίημα της Αρετής Καβάσσαλη – Αναστασοπούλου

Λάβαμε ένα όμορφο ποίημα για τον καινούριο χρόνο από την αγαπημένη μας Καστρίτισσα δασκάλα και συγγραφέα Αρετή Καβάσσαλη – Αναστασοπούλου και το δημοσιεύουμε με μεγάλη χαρά έστω με κάποια καθυστέρηση καθώς βαδίζουμε ήδη στον τρίτο μήνα του2023. 

Με τον ερχομό του καινούργιου χρόνου. 

Μόλις μας αποχαιρέτησε ο παλιός ο χρόνος,

βιαστικά παρουσιάζεται εμπρός ο καινούριος ντυμένος γιορταστικά, 

κρατεί στα χέρια του μολύβι και χαρτί, 

τ'ακουμπάει στα χέρια μου και μου λέει : Αρετή,

 -Αυτά εδώ είναι για σένα. 

Και ό,τι εδώ γραφτεί, 

κάποτε να θυμάσαι πως δημόσια θ' ανακοινωθεί.

Και φεύγει όπως ήρθε. 

Σοβαρός και καμαρωτά. 

Και έμεινα εγώ πολύ προβληματισμένη και σκεπτική. 

Γιατί αυτά που μου είπε δεν ήταν για την μικρή μας την ζωή. 

Ήταν για την αιώνια και παντοτινή. 

 Σε παρακαλούμε λοιπόν, Χριστέ μας, με θερμή ψυχή 

το 2023 να σ'ευχαριστεί ό,τι στο χαρτί αυτό γραφτεί.

Η αγάπη η θυσιαστική, 

ξέρει πάντα και παντού αν καρτερεί. 

 Ήρθε πάλι η κονταυγή με ανοιχτή την αγκαλιά. 

 Σκορπίζοντας παντού με απλοχεριά μια θεσπέσια ομορφιά. 

Και εγώ παιδάκι μου περίμενα να με ευχαριστήσεις για την νέα μέρα. 

Εσύ όμως έφυγες αγχωμένος για την δουλειά χωρίς μια καλημέρα. 

 Γυρνώντας, οι μυρωμένοι της άνοιξης ανασασμοί με των πουλιών την γλυκύτατη φωνή 

πίστευα πως θα σου έδιωχναν της κούρασης την ακεφιά.

 Όμως δυστυχώς παρέμεινες αδιάφορος σ όλα αυτά.

 Έτσι ξένος στα γύρω σου τα καταπληκτικά, γύρισες στο σπίτι σου ράκος ψυχοσωματικά. 

Και εγώ περίμενα να μου εμπιστευτείς αγαπητικά, 

κάποια απ τα προβλήματά σου τα καφτά. 

 Εσύ όμως, έφαγες το φαγητό σου βιαστικά, 

χωρίς ούτε ένα ευχαριστώ να βγει απ την καρδιά.

Και στην συνέχεια βρέθηκες στην τηλεόραση καθισμένος,

μένοντας εκεί απ το πρόγραμμά της απορροφημένος. 

 

Το απόγευμα έφυγε βιαστικά και ήρθε το σκοτάδι 

και σκέφτηκα να το διαλύσω στέλνοντας τ άστρα και το φεγγάρι.

Και τότε έγιναν όλα τόσο όμορφα. 

Και μακάρι, να σ' άγγιζε λίγο η θεϊκή μου αυτή χάρη.

 

Όμως παιδάκι μου για σένα, έχυσα τ' ατίμητό μου αίμα πάνω στο Σταυρό.

 Γι αυτό δεν θ' αποστάσω να σε καρτερώ. 

Θα περιμένω με λαχτάρα την πανάκριβή σου Σωτηρία, 

αλλά πάντα βέβαια με την δική σου προσωπική ελευθερία.