Σάββατο 11 Μαΐου 2019

Έρχονται εκλογές ξανά, κουβαλώντας πολλά γνωστά ΘΑ!

της Αρετής Αναστοπούλου - Καβάσαλη 

Αλήθεια, πώς φεύγει έτσι ο καιρός! Πότε πέρασε η 4ετία και να, έχουμε πάλι εκλογές! Και πάλι, όπως λέει ο λαός μας, θα βάλει ο Μανωλιός τα ρούχα του αλλιώς!
 Όμως και πάλι αυτό θα γίνει η αιτία να αισθανθούν οι Καστρίτες μιας άλλης εποχής κάπως αλλιώς! Και ίσως έχουν δίκιο...

Την εποχή των εκλογών ήταν όλοι στο πόδι, διότι δεν έμενε κανένας αδιάφορος, αφού ο τίτλος του προέδρου ήταν τότε περιζήτητος. Εθεωρείτο δε μεγάλη τύχη σ’ εκείνον που θα είχε την τιμή να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της τύχης του τόπου του για 4 χρόνια. Του τόπου που τον ένιωθε ως κάτι ιερό και γι’ αυτό ιδιαίτερα αγαπητό. Έτσι ο αγώνας των εκλογών ήταν πολύ μεγάλος. Στον Κοινοτικό δε στίβο έμπαιναν άνθρωποι με προσόντα και με απόφαση να προσφέρουν χρόνο και χρήμα.

Τα έφερε έτσι η ζωή που γνώρισα και από κοντά τα Κοινοτικά και έναν Πρόεδρο φτωχό, αλλά με θυσιαστική ζωή, γι’ αυτό και το έργο του ήταν πλούσιο και αξιόλογο. Ας μη νομισθεί ότι παρουσιάζουμε τα παλιά πάντα ιδανικά. Κάθε άλλο. Πάντα υπήρχαν οι δύσκολοι άνθρωποι. Όμως, τα καλά ήταν περισσότερα κι έτσι τ’ ανάποδα χάνονταν μέσα σ’ αυτά.
Είναι βέβαιο πως τώρα είναι περισσότερες οι αρμοδιότητες των σημερινών κοινοταρχών. Είναι όμως και αληθινό πως παλιά τα ταμεία της κοινότητας δεν είχαν λεφτά, γι’ αυτό και τα χέρια τους ήταν αδειανά. Έτσι, ο πρόεδρος αναγκαζόταν να βάλει το μυαλό του να δουλέψει και με την καρδιά που καιγόταν από αγάπη για το χωριό του, πετύχαινε τον επιθυμητικό σκοπό του με πράγματα απλά.

Μ’ ένα «λουκούλλειο» στο υπέροχο ξενοδοχείο του Παναγιώτη Χαλούλου γεύμα και πολύ κέφι κι ένα κεφάλι τυρί χωριάτικο, κέρδιζε την καρδιά του Νομάρχη εκείνης της εποχής. Και μ’ όλα αυτά και άλλα που ακολούθησαν από το φτωχό βαλάντιό του, με τις συχνές επισκέψεις του προέδρου στο γραφείο της Νομαρχίας και τις υποκλίσεις αγάπης του, όλα πήγαν καλά. Αλλά και οι κάτοικοι βλέποντας τον αγώνα του και την αγωνία του, έκαναν ό,τι μπορούσαν από την δική τους θέση.
Έτσι, το Καστρί τότε είχε μεταβληθεί σ’ ένα εκτεταμένο εργοτάξιο.

 Κι έγιναν πάρα πολλά και αξιόλογα έργα επί προεδρίας του αείμνηστου Γεωργίου Ιατρίδη, μερικά από τα οποία και μπορούμε να αναφέρουμε:

• Η γεώτρηση, που έφερε το νερό από την πηγή στα σπίτια, με την κάλυψη της δαπάνης από δικά του χρήματα
• Η διαμόρφωση και φωταγώγηση της πλατείας
• Κατασκευάστηκαν τα σκαλιά από την εκκλησία ως τον δρόμο
• Διάνοιξη και τσιμέντωση πολλών αγροτικών δρόμων
• Έβαλε τα θεμέλια στα εκπαιδευτικά ιδρύματα: Γυμνάσιο και Λύκειο

Τα κατόρθωσε όλα αυτά διότι, εκτός των άλλων, είχε βάλει και το συμφέρον του χωριού πάνω απ’ τις δικές του οικογενειακές υποχρεώσεις.
Τον περισσότερο καιρό έμενε κοντά στο Καστρί μόνος του, ζώντας στις πρωτόγονες συνθήκες εκείνης της εποχής.
Ακόμη, αξιοζήλευτη και αξιομνημόνευτη είναι η άψογη συμπεριφορά του απέναντι στους συμπατριώτες του. Πάντα τους ενημέρωνε για την πορεία των έργων, όπως επίσης και για ό,τι προσωπικό τους θέμα που αφορούσε την κοινότητα, θα τον έβρισκαν πρόθυμο στο γραφείο του ή στην πλατεία. Αυτά όλα εκείνη την αξέχαστη εποχή.
Στην συνέχεια και στην ιστορική πορεία του τόπου μας, όσο και αν ψάχνουμε δεν βρίσκουμε κάποιο αξιόλογο έργο.

 Πριν χρόνια, έκανε την εμφάνισή της σε δύο περίβλεπτες θέσεις του χωριού μας, μια ενημερωτική, μεγάλη και φανταχτερή επιγραφή, που αφορούσε την μελέτη ενός σπουδαίου έργου στο Καστρί. Όμως, δυστυχώς, παραμένει εκεί, ξεθωριασμένη από τον χρόνο! Ίσως για να μας θυμίζει την ατυχία μας για την κατάντια του τόπου μας.

Μακάρι ο καινούριος πρόεδρος που θα εκλεγεί, να μελετήσει με την ψυχή του και το μυαλό τα παλιά και να ανταποκριθεί στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του στις τοπικές υποχρεώσεις του, ώστε να βοηθηθεί λίγο ο έρημος τόπος μας. Αλλιώς, θα είναι κρίμα να μπει σ’ αυτή την διαδικασία.
Καλή έκβαση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου